Turgut Akaslan kitaplarından Mahalle Maçı kitap alıntıları sizlerle…
Mahalle Maçı Kitap Alıntıları
&“&”
Küçükken sokakta top oynadığımız günleri hatırladım. Kendimizce kurallarımız vardı. Üç köşe vuruşu bir penaltıydı mesela sokak dar olduğu için köşe vuruşu kullanmazdık. Böyle bir kural kural koymuştuk kendimizce. Kale direkleri büyük çarşıdan getirdiğimiz parke taşlarıydı, yine kalenin boyu dokuz adımdı ve penaltıları da dokuz adımdan kullanırdık! Abanmak yasaktı…
Ağlamak anlamaktır, ağlamadan anlayamaz insan.
Sekiz yaşımın bütün anlamsızlığıyla olayları ve ölümü anlamdırmaya çalışıyordum. Sahi neydi ölüm, nasıl bir şeydi?
– Hayatın olmazsa olmaz iki kuralı vardır:
Vazgeçmek ve hayatı olduğu gibi kabul etmek… Hayatı ve insanları!"
Vazgeçmek ve hayatı olduğu gibi kabul etmek… Hayatı ve insanları!"
Arayışa giderken de böyle, aradığına ulaşmaya çalıştıkça ateş yumaklarının tesirine girip unutuyorsun neyi aradığını, oysaki aranan tektir! Yaratan…"
Gerçekten güzel günler görecek miydik yoksa yaşamak güzeldi de biz farkında mı değildik?"
Yalnızdım. Yalnız olan sadece ben miydim, hayır! Ben sadece bu hakikatin farkındaydım, yapmacık davranmıyordum, süslü kalabalıklara takılıp kandırmıyordum kendimi. Bu beni esir alan yalnızlıkla yüzleşiyordum sürekli. Herkes yalnız evlat! İnsanlar ikiye ayrılır; yalnızlığı kabul edenler, yalnızlığı kabul etmeyenler… Ben, yalnızlığı kabul edenlerdendim!
Yaşasın kaybedenler!
Ankara’da son otobüse koşardık, otobüs giderdi biz bakardık. İstanbul’da da durum aynı, son vapura koşuyoruz; vapur hareket ediyor biz peşinden koşuyoruz…
İşin özü; insanlar, vasıtalar ve hayat hep kaçtı, biz hep geç kaldık ardından bakakaldık…
İşin özü; insanlar, vasıtalar ve hayat hep kaçtı, biz hep geç kaldık ardından bakakaldık…
… ne o sokaklar kaldı, ne de o sokaklarda kimse, anılardan başka…
Bana mağlup komutanları anlat Mehlika… Galipleri herkes biliyor…
Tanımadan seni görünce, gözlerin oldu yaşamak
Gelecek güzel günlere bıraktım seninle olmayı
Sensiz ölmenin vereceği acı kadar güzel;
Gözlerinde yaşamak!" .
Gelecek güzel günlere bıraktım seninle olmayı
Sensiz ölmenin vereceği acı kadar güzel;
Gözlerinde yaşamak!" .
Bir şehri şiirle yaşamalı evlat! Yazılan şiirlerin izlerini takip ederek.."
Sekiz yaşımın bütün anlamsızlığıyla olayları ve ölümü anlamdırmaya çalışıyordum. Sahi neydi ölüm, nasıl bir şeydi?