Kuşku Mevsimi ve Esaretin Bedeli Kitap Alıntıları – Stephen King

Belki de bu olaylar karşısında duyduğumuz dehşetin bir nedeni, aynı koşullar altında bu tür işlere kalkışacağımızı hissetmemiz. Belki de uygun koşullar altında
kafamızın derinliklerinde gizlenen kötü şeyler ortaya çıkabilir.

Liderlerimizin deli olduğunu kabul ediyorum. Fakat insan delilerle tartışamaz Özellikle onların en çılgını şeytan kadar talihliyken bunu yapamaz.

İnsanın əlindən azadlığını alıb qəfəsdə yaşamağa öyrəşdirirlərsə, o, əvvəlki kimi düşünmək qabiliyyətini itirir.

Həbsxanada hər bir məhbus zəncidir.

Bazen geçmiş gömülmeyi istemez. Yoksa insanlar tarihi incelerler miydi?

Yadında saxla; ümid yaxşı şeydir, hətta, ola bilsin, ən yaxşı şeydir. O ölmür.

Mən yaxşıya ümid edir, yamana hazırlaşıram.

Nə deyirsinizsə deyin, amma bu əclaf dünyada, bütün bu qaçaqaçın, zirzibilin içində insanın gözünü oxşayan gözəl şeylər də var. Çoxlarının bədbəxtliyi bunu unutmaqlarındadır.

Sadece kaybedenler emirlere itaat ettikleri için savaş suçlusu olarak yargılanırlar.

O özgür bir insana bir öneride bulunan başka bir özgür insan gibi uzaklaştı. Bir an onu seyrederken ben de kendimi özgürmüşüm gibi hissettim.

Yadında saxla: ümid gözel şeydir,hetta,ola bilsin, en yaxsı şeydir.O ölmür.Ümid edirem ki, bu mektub sene çatacaq ve her sey yaxsı olacaq.

Insan həyatında hadisələr üç istiqamətdə inkişaf edir:yaxşı,pis və dəhşətli.Əgər siz dəhşətin qatı zülmətinə enirsizsə,artıq heç nəyin arasında fərq qoya bilmirsiniz.

Vaxt keçirdi.Bu dünyada,yəqin ki,ən qiymətli şey olan,yerini heç nəylə doldurmaq mümkün olmayan vaxt

Insanın əlindən azadlığını alıb qəfəsdə yaşamağa öyrəşdirirlərsə,o,əvvəlki kimi düşünmək qabiliyyətini itirir.

Həbsxanada keçirilən həyat insanı bu günə salır.Belə həyat səndən yuxarıda dayanan hər kəsi ağaya,səni isə onun köpəyinə çevirir.Amma orada,hamının eyni vəziyyətdə olduğu barmaqlıqlar arasında bu,çox nəzərə çarpmır.Burada isə gözə girməyə başlayır.

-Düz gözündən vurdun,Red. Hərdən məni lap qorxudursan. Qulaq as,gör nə deyirəm. -Endi siqaretini sümürərək davam etdi: -Bu fani dünyada bədbəxt hadisə baş verəndə adamlar iki növə bölünürlər. Təsəvvürümüzə gətirək ki, səliqə-sahmanla bəzədilmiş, içi nadir rəsm əsərləri və müxtəlif növ əntiq əşyalarla dolu rahat bir ev var. Ev sahibi birdən xəbər tutur ki, qasırğa yaxınlaşır. Həmin o iki növ insandan biri hər şeyin yaxşı qurtaracağına ümid edəcək. ”Qasırğa istiqamətini dəyişəcək, -o öz-özünə deyəcək. -Belə bir gözəl evi və bu cür qədim əsərləri məhv etmək mənasız olardı. Allah buna izin verməz Bir də ki bir iş olsa,bütün mülk sığortalanıb. ” Bu, birinci növ insandır. O biri,ikinci növ insan isə qasırğanın düz onun üstünə gəldiyinə və qabağına çıxan hər şeyi məhv edəcəyinə əmindir. Hətta hava proqnozu qasırğanın səmtinin dəyişdiyini desə belə, bu cür insan hər an təbii fəlakətin qayıda və onun gözəl evini yerləyeksan edə biləcəyini düşünür. Belələri dərk edirlər ki,ehtiyat igidin yaraşığıdır,hər şeyin yaxşı qurtaracağına ümid etməklə bərabər,gərək özünü pisə də hazırlayasan.

İnsanın bir kapının kapandığını anlaması için çarptığını duymasına ihtiyacı yoktur.

İnsanlar ekser hallarda arzu etdiklerini heqiqet kimi qeleme verirler.

Eger bir xeyli adam senin neyise yadına salmagını isteyirse,cox guman ki,evvel-axır yadına salacaqsan.

On yaşındayken İstanbul’a ayak bastım. Ülkenin en büyük şehrindeyim ve danışacak, sığınacak kimsem yoktu. Başkasının kâbusu olur ama benim için ucu nereye gideceği bilinmeyen bir macera

Tepedeki adlar değişiyor ama dümenler asla değişmiyordu.

Fakat söylentileri dinleyecek yerde, insanı inceleyip kendi başıma karar vermeyi yeğlerim.

Yaşlanırken yine heyecanını fark etmek , insanın yıllar sonra tarağında bir iki koyu renk saç bulmasına benziyor.

Fakat ölülerin sesini insan burnuyla duyar.

Aslında her şey yoluna girecek, yerli yerine oturacaktı. Böyle olacaktı tabii. Hep böyle olurdu zaten.

Nə deyirsiniz deyin, amma bu əclaf dünyada, bütün bu qaçaqaçın, zir-zibilin içində insanın gözünü oxşayan gözəl şeylər də var. Çoxlarının bədbəxtliyi bunu unutmaqlarındadır.

Bazen ne kadar iyi top sürersen sür, topu sadece kendinde tutmaktan zarar gelir.

Sadece kaybedenler emirlere itaat ettikleri için savaş suçlusu olarak yargılanırlar.

Nə deyirsiniz deyin, amma bu əclaf dünyada, bütün bu qaçaqaçın, zir-zibilin içində insanın gözünü oxşayan gözəl şeylər də var. Çoxlarının bədbəxtliyi bunu unutmaqlarındadır.

İnsanın bir kapının kapandığını anlaması için çarptığını duymasına ihtiyacı yoktur.

Bazı kuşlar kafese konulmak için yaratılmamışlardır. Onların tüyleri fazla parlak renkli, şarkıları da çok tatlı ve biraz da vahşicedir. Onun için o kuşları azat edersiniz.Ya da yem vermek için kafesi açtığınızda bir yolunu bulup kaçarlar. O kuşların kafese konulmaması gerektiğini bildiğiniz için bir bakıma sevinirsiniz. Ne var ki, onlar gidince yaşadığınız yer pek karanlık ve bomboş kalır.

Şiddetli bir rüzgar estiğinde bir meşalenin alevi nereye giderdi? Cennete mi, Cehenneme mi?

Bu ülkede katilleri bile sadece ellerine kelepçe vurup hapishanede iki yıl renkli televizyon seyrettirdikten sonra yine adam öldürmesi için sokaklara bırakıyorlar.

Babam hayatın, kuyruğundan yakalamak zorunda olduğumuz bir kaplan olduğunu söyler. O hayvanın huyunu bilmezsek sonunda bizi yiyecektir.

Erken uyanan kuşlar solucanları avlardı.

Sanırım basit bir seçim yapmalıyım.
Hızlı yaşamak mı hızlı ölmek mi?

Umudun iyi bir şey olduğunu unutma kızıl. Belki de en iyi şey bu ve hiçbir iyi şey ölmez.

Acı olmazsa huzur da olamaz; onun için acı çekerek ruhumuzu kurtarabiliriz.

Ben de hayatımın kalanını anıları olmayan, sıcak bir yerde geçirmek istiyorum.

Babam hiç kimsenin mutlu ölemeyeceğine fakat herkesin rahatlıkla ölebileceğine inanıyordu.

Sadece kaybedenler emirlere itaat ettikleri için savaş suçlusu olarak yargılanırlar.

Bazen geçmiş gömülmeyi istemez. Yoksa insanlar tarihi inceler miydi?

Annemle babam dayak atmanın doğru olduğuna inanmazlar. Fiziksel cezalar durumu düzeltmez, tersine daha fazla soruna yol açarlar.

Nə deyirsiniz deyin, amma bu əclaf dünyada, bütün bu qaçaqaçın, zir-zibilin içində insanın gözünü oxşayan gözəl şeylər də var. Çoxlarının bədbəxtliyi bunu unutmaqlarındadır.

Biz onun getməsinə həm sevinir, həm də kədərlənirdik. Bəzi quşları qəfəsdə saxlamaq olmur. Onların lələkləri başqa quşlara nisbətən daha parlaq, cəh-cəhləri daha şirin olur. Yaxşısı budur, özünüz onları azad edəsiniz, yoxsa günlərin birində quşunuza yem vermək üçün qəfəsin qapısını açanda o pırıldayıb əlinizin altından qaçacaq. Bir tərəfdən hər şeyin məhz belə də nəticələnməli olduğunu anlayacaqsınız, haradasa sevinəcəksiniz. Amma digər tərəfədən də eviniz boş qalacaq, həyat maraqsızlaşacaq və boz rəng alacaq.

Özün haqda yazmaq belədir:sanki əlini dupduru çay suyuna salıb dibinin lilini qaldırırsan.

İnsanın əlindən azadlığını alıb qəfəsdə yaşamağa öyrəşdirirlərsə, o, əvvəlki kimi düşünmək qabiliyyətini itirir.

– Bilirsən, meksikalılar Sakit okean haqda nə deyirlər?
– Yox, – cavab verdim, – bilmirəm.
– Deyirlər ki, onun yaddaşı yoxdur. Yerdə qalan günlərimi orada keçirmək istəyirəm, Red. Yaddaşın itdiyi isti yerdə.

Düşünürəm ki, gör insanda vaxt, bir də həvəs olanda o nələrə qadirdir.

Endi deyirdi ki, Tommi haradasa onun şüurunun dərinliyində yerləşən qəfəsin açarını gətirmişdi. Elə onun öz kamerasına bənzər bir qəfəsin açarını. Amma həmin qəfəsdə adam yox, pələng var idi. Ümid adında bir pələng.

İnsan  həyatında hadisələr üç istiqamətdə inkişaf edir: yaxşı, pis və dəhşətli. Əgər siz dəhşətin qatı zülmətinə enirsinizsə, artıq heç nəyin arasında fərq qoya bilmirsiniz.

Özünüzü başqalarından ağıllı hesab etməyə öyrəşmisiniz. Bu, açıq-aşkar hiss olunur, bunun üçün bircə dəfə sizin gözlərinizə baxmaq kifayətdir. Sizin kimi birini itaətə öyrətmək pis olmazdı. Hələ uzun illər özündənrazılıq hissinizin bərpa olunmaması üçün sizə göz qoyacağam. Sizin də həyatınınızı ağırlaşdıracağam Çox ağırlaşdıracağam. İnanın, bunu bacararam. İndi isə rədd olun.

Problemlərindən şikayətlənmək əvəzinə o, sakitcə yaşamağa davam edir, həyatını mümkün qədər maraqlı etməyə çalışırdı. Ətrafda minlərlə insan hadisələrə bu cür münasibət bəsləməyə qadir deyil.

Endinin soyuq, sakit, azca istehzalı ünsiyyət tərzini sevirdim.

Əgər bir xeyli adam sənin nəyisə yadına salmağını istəyirsə, çox güman ki, əvvəl-axır yadına salacaqsan.

Bəlkə də, Endi nə vaxtsa, bir yazıçının dediyi kimi, qəlbinin qara gecəsi ni yaşayıb, amma bu barədə o heç vaxt və heç kimə danışmayacaq. Endi o adamlardandır ki, intihar etmək qərarına gələndə vay-şivən salmırlar, vida mərasimi yəşkil etmirlər, heç kimə ürəkdağlayan məktublar yazmırlar. Əvəzində kağız-kuğuzlarını səliqəyə salırlar,bütün borclarını ödəyirlər, sonra isə düşündüklərini sakitcə və qətiyyətlə həyata keçirirlər.

İnsanlar geniş kafalı olduklarını kanıtlamak için çok hevesliler.

Acı olmazsa huzur da olamaz; onun için acı çekerek ruhumuzu kurtarabiliriz.

Her şeyden önce kitapları çok seviyordum. Orada inceleyebileceğim bir hazine vardı.

Pasifik’in düşlerimdeki gibi masmavi olacağını umuyorum.
Umut ediyorum

Dışarıda namuslu olduğu kadar satın alınabilen politikacılar da bulunuyordu.

Kahretsin, bir lise diplomam bile yok.
Bunu biliyorum, diye karşılık verdi. Fakat insanı insan yapan bir kâğıt parçası değildir.

Zaman geçmeye devam etti. Bu dünyanın en eski numarasıydı. Belki de dünyadaki tek sihirli numaraydı.

Sanırım basit bir seçim yapmalıyım.
Hızlı yaşamak mı hızlı ölmek mi?

Tepedeki adlar değişiyor ama dümenler asla değişmiyordu.

İyi niyet ha! Ben bunu çok iyi bilirim. İnsan o yola girdi mi doğru cehenneme gider.

Bazen geçmiş gömülmeyi istemez.

İnsan yaşlandıkça kaybedeceği şeyler azalıyor.

Keşke bunları yapmasaydımdan oluşan geçmişte değil, günümüzde yaşamalıyız.

İnsan hiçbir zaman çok güzel olan şeyde aşırıya kaçmamalı.

İnsan delilerle tartışamaz Özellikle onların en çılgını şeytan kadar talihliyken bunu yapamaz.

Pek çok insan için doğum korkunç bir olaydır. Günümüzde babaların kendi çocuklarının doğumunda hazır bulunmaları moda sayılıyor. Bence bu moda pek çok erkeğin hak etmediği bir suçluluk duygusuna kapılmasına neden oluyor. Bazı kadınlar da bundan bilinçli olarak ve acımasızca yararlanıyorlar.

bazen geçmiş gömülmeyi istemez. Yoksa insanlar tarihî inceler miydi ?

pedagoglar hiçbir zaman fikir birliğine varamazlardı. Onlar sadece fikir birliğine varamadıkları konusunda anlaşırlardı.

ölüler konuşur Fakat ölülerin sesini insan burnuyla duyardı.

Sadece kaybedenler emirlere itaat ettikleri için savaş suçlusu olarak yargılanırlar