Keşişler ve Ben Kitap Alıntıları – Mary Peterson

Kendimize yaptığımız bizimle ölür; başkaları ve dünya için yaptıklarimiz sonsuza dek yaşar.

Derin düşünce, her şeyin birbirine bağlı olduğunu görebilmek için gereken en keskin bilinçtir.

İçimizdeki acı dünyadaki acıyı yansıtır. Bu yüzden dünyaya yardım edebilmek için kendi acımızdan kurtulmamız gerekir.

Bir birey, tüm insanlığın meselelerini kendi dar, bireysel endişelerinden üstün tutana kadar yaşamaya başlamamış demektir.

Yaptıklarımız ve yapacaklarımız arasındaki fark, dünyanın birçok problemini çözmek için yeterlidir.

Öfkemin yarar alevleri varlığımın akarsuyunu yaktı kavurdu.

Yolculuğumun ardından geçirdiğim o gece, bir kez daha doğanın ahlaki, saygılı ve anlayışlı zihni hakkında düşündüm. Bu uyanmış bir zihin. Tüm yaşamın birbiriyle bağlı olduğunu, tek bir kaynaktan geldiğini ve diğer tüm varlıkların insan hayatını devam ettirdiğini gözler önüne seriyor. Bu zihin, öldürmeyi zorlaştırıyor. Gerçekten farkında olduğumuzda doğal olarak ahlaklı oluruz. Diğerleriyle olan bağımızı hissedersek, onlara zarar vermememizin hatırlatılmasına gerek kalır mı?

Thây çoğu zaman öğretilerin bir kayığa benzediğini söyler. Kayık sizi nehrin diğer tarafına geçirir. Bir kez diğer tarafa geçtiniz mi kayığı yanınıza alıp taşımaya çalışırsanız kendinize boş yere yük edinirsiniz. Bu yüzden bütün görüşünüzü derinleştirmek için ondan kurtulmanız gerekebilir. Budizm hakkındaki içgörünüz bile buna dahildir.

Çocukların en büyük özelliği kendilerini her duruma dahil edebilme yetenekleridir çünkü hayat, bu genç varlıklar için çok yeni bir şeydir. Yetişkinler olarak biz, bu tür bir dikkati ancak bir beceriyi edinirken, yeni bir işe girişirken ya da duygusal bir ilişkiye başlarken gösteririz. Ama şeylere ve kişilere alıştıkça, genellikle onlara duyduğumuz ilgiyi kaybederiz.

İçimizdeki acı dünyadaki acıyı yansıtır. Bu yüzden dünyaya yardım edebilmek için kendi acımızdan kurtulmamız gerekir.