İçeriğe geç

Kardan Adam Kitap Alıntıları – Jo Nesbo

Jo Nesbo kitaplarından Kardan Adam kitap alıntıları sizlerle…

Kardan Adam Kitap Alıntıları

Raynaud fenomeni el ve ayak parmaklarının üşüyüp beyazlaşması demek sadece.
Tüm zaferlerimiz geçici. O yüzden tek savaşımız bu hayattaki görevlerimiz.
Hepimiz bir şekilde kötülük yapmaya eğilimli canlılarız; ancak bu eğilimimiz bizi temize çıkarmaz.
İstediğimiz kadar kanun önünde herkes eşit diyelim, kimse birbirine denk olmadıkça bunun bir anlamı yok.
Aune haklıydı; her bebek kusursuz bir mucize olarak doğsaydı hayat özünde bir yozlaşma sürecinden farklı olmazdı.
Stâle Aune iç geçirdi. “Söylesene hemşire, hangisi daha kötü? Yaşamak isteyen birini öldürmek mi, yoksa ölmek isteyen birini yaşatmak mı?
Gençken her şey basit sanıyorsun; yüzleşmek zorunda kalabileceğin o imkânsız kararlar hakkında hiçbir şey bilmiyorsun.
Kuğular için ne derler, biliyor musun?” diye sordu. “Ölüm onları ayırana kadar birbirlerine sadık kalırlarmış.
Aslında her birimiz kişilik bozuklukları yaşayan hastalıklı insanlarız. Ama ne kadar hasta olduğumuzu belirleyen şey eylemlerimiz oluyor.
Yine de çoğu şey, insan ruhuyla alakası olduğu ölçüde akla yatkındır.
Nənə, sən heç bilirsən, qaranlığın da dadı var
Çünkü bizi en çok etkileyen hikayeler daima yenilginin hikayeleri olmuştur.
Güzel hikayeler peş peşe gelen başarılarla değil, büyük mağlubiyetlerle yazılır.
Nə vaxt qayıdacaqsan?
Heç vaxt, mən heç vaxt qayıtmayacağam..
Təcrübə göstərir ki, ən yaxşı qərar məhz qalaq-qalaq fikirlərdən, elə bir əsası olmayan gümanlardan və hətta açıq-aydın yanlış nəticələrdən yaranır.
Hepimiz bir şekilde kötülük yapmaya eğilimli canlılarız; ancak bu eğilimimiz bizi temize çıkarmaz. Aslında her birimiz kişilik bozuklukları yaşayan hastalıklı insanlarız. Ama ne kadar hasta olduğumuzu belirleyen şey eylemlerimiz oluyor. İstediğimiz kadar kanun önünde herkes eşit diyelim, kimse birbirine denk olmadıkça bunun bir anlamı yok.
“Keşke yeni bir başlangıç yapabilseydik” diyerek iç çektir rakel. Hiçbir şey olmamış gibi davranabilmeyi çok isterdim. “Biliyorum” . “Ama bunun mümkün olmadığını da biliyorsundur.”
*Tek sermayem ve kaynağım kişisel bağımsızlığımdır.
*Ölüm yaşamın övgüsü olmalıdır.
* Korkmamasına mani olan şey yorgunluğuydu bana ne olacaksa olsun dedirten her yanını kaplayan yorgunluk.
Bilmediği şeyden korkması gayet doğal. Korkmasa çok uzun yaşamaz…
Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.
Bizler evinin yolunu bulamayan huzursuz ruhlarız
Hayır. Hiç bir şey kaybolmaz sadece yer değiştirir.
Harri zorla üzünü ondan döndərdi, Katrinanın ondan qabaq gördüyünə, nəhayət, nəzər yetirdi. Bütün bu on iki ili soyuducu müntəzəm olaraq işləmişdi. Onun qapısı açılanda içində işıq yandı. Orada qıc olmuş vəziyyətdə diz üstə dayanmış, əlləri qoynunda çarpazlanmış, başı soyuducunun divarına
söykənmiş nə isə vardı. Vücudunu örtmüş qırovun ağ qatı göbələyə
oxşayırdı, onu sarıyan və onunla qidalanan göbələyə. Bax buna görə
Katrina belə qışqırdı. Amma Harrinin ürəyi başqa səbəbdən sıxılırdı:
qapı açılanda cəsəd qabağa əyildi, başı kənar bir yerə dəydi və üzündəki
qar dənəcikləri yerə səpələndi. Harri qarşısında gülümsəyən Qert
Raftonu gördü. Gülüşü qulaqdan qulağa qara sapla ziqzaq şəklində
tikilmişdi. Lakin hər şeydən qabaq onun burnu gözə dəyirdi. Burun
sümüyünü və qığırdağını, görünür, kəsmişdilər. Yerkökü yarasından
dik qalxmışdı. Qar adam bitmişdi
《 – Hər şeyi atın, – Harri güclə dilləndi. Onun qurumuş boğazı
göynəyirdi. – Tez bura gəlin.
– Nə olub?
– Burada qar adam var.
– Olsun da?
Harri izah etməyə başladı.
– Sənin axırda nə dediyini başa düşmədim, – dəstəkdən Holmun səsi
gəldi. – Yaxşı eşidilmir
– Baş, – Harri təkrar etdi. – Qar adamın başının yerinə Silviya
Ottersenin başını qoyublar.
O biri başda səssizlik hökm sürürdü.
Harri Holma onun izi ilə gəlməyi tapşırdı.
Kürəyini ağaca söykəyib çömbəltmə oturdu, paltosunun düymələrini
boğazacan bağladı, batareya yatmasın deyə fənəri söndürüb gözləməyə başladı. Fikirləşdi ki, o artıq qaranlığın dadını az qala unudub 》
Yaşlandıkça kötülüğün akıl hastalığıyla bir ilgisi olmadığına daha çok inanır oldum .Hepimiz bir şekilde kötülük yapmaya eğilimli canlılarız ; ancak bu eğilimimiz bizi temize çıkarmaz ..Aslında her birimiz kişilik bozuklukları yaşayan hastalıklı insanlarız .Ama ne kadar hasta olduğumuzu belirleyen şey eylemlerimiz oluyor İstediğimiz kadar kanun önünde herkes eşit diyelim , kimse birbirine denk olmadıkça bunun bir anlamı yok .Veba salgını zamanında öksüren denizcileri derhal gemiden atarlarmış .Haklılarmış da Adalet felsefi açıdan da , yargı açısından da bir kör bıçaktır çünkü .Sahip olduğumuz tek şey iyi ya da kötü bir sağlık durumundan ibarettir ..
Keşke yeni bir başlangıç yapabilseydik diyerek iç çekti Rakel. Hiçbir şey olmamış gibi davranabilmeyi çok isterdim.
Biliyorum.
Ama bunun mümkün olmadığını da biliyorsundur.
Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.
Söylesene hemşire, hangisi daha kötü ? Yaşamak isteyen birini öldürmek mi , yoksa ölmek isteyen birini yaşatmak mı ?
Çocuğun var mı Katrine ?
Çocuğun olmasını mı dilerdiniz ?
Evet.
Neden ?
Çünkü kadınlar yeni bir hayatı dünyaya getirerek doğaya hükmetmeyi öğrenirler ve bu onlara hayatı diğer kadınlardan çok daha iyi anlama özelliği verir. Tabii erkeklerden de
Saçma.
Ama her deliliğin arkasında daima net bir mantık olur.
Tahtta oturan halk, önünde soytarılık yapansa siyasetçilerdi
Kimse maskeyi takanın gücünü sorgulamaz; gücü maske verir.
Karanlığın da bir tadı olduğunu biliyor muydun, büyük anne?
Karaltının sesi derenin çağlayan sularına karıştı. Bağıracaksan şimdi bağır, sevgili Sylvia. Çünkü bir daha kimse seni duymayacak. Hem de sonsuza dek
Senden altına işeyene kadar kar yemeni istiyorum. Karaltı, çelik telin ulaştığı alanın biraz dışında dikilmiş, başını eğerek Sylvia’yı izliyordu. Miden artık karı eritemeyecek kadar dolup taşana ve donana kadar. İçin buz tutana kadar. Kendi özüne, yani hissetmeyen bir şeye dönüşene kadar.
İnsanın bu denli içli dışlı olduğu birinin hatırasının zaman içinde solarak kaybolması neredeyse korkutucuydu. Kim bilir, nedeni belki de buydu; insan biriyle o kadar yakını oluyordu ki o yakınlık sona erdiğinde yaşananlar gerçek değilmiş gibi hissediyordu; yalnızca zihninde var olduğundan kısa zamanda unutulan bir rüya gibi.
Bizler evinin yolunu bulamayan huzursuz ruhlarız
Hayır. Hiçbir şey kaybolmaz , sadece yer değiştirir
Kendisi de kasım ayı gibiydi: kuru, soğuk ve iç karartıcı
Ən yaxşı hekayələrdə böyük qələbələr haqqında deyil,parlaq məğlubiyyətlər barədə danışılır:Raul Amundsen cənub qitəsini ilk kəşf edən olub,amma Norveçdən kənarda bütün dünya yalnız Robert Skottu xatırlayır.Napoleonun heç bir qələbəsi,onun Vaterloo yaxınlığında fantastik uğursuzluğu kimi insanların yadında qalmadı.Serblərin milli qüruru 1389-cu ildə Kosovo ətrafında türklərlə döyüşə əsaslanır-bu döyüşdə onları darmadağın etmişdilər.Siz İsaya baxın!Əgər o,bizi inandırdıqları kimi,necə deyərlər,ölümü ayağı altına salıb tapdalayıbsa,Məsihin simvolu onun qəbri üstündə əllərini göyə qaldırdığı təsvir olmalı idi.Lakin bunun əvəzində xristianlar həmişə parlaq məğlubiyyəti əks etdirən təsvirə üstünlük veriblər:o təslim olmağa hazır vəziyyətdə xaçdan asılıb.
Adalet felsefî açıdan da, yargı açısından da bir kör bıçaktır
Her bebek kusursuz bir mucize olarak doğsaydı hayat özünde bir yozlaşma sürecinden farklı olmazdı.
İnsan, kafasının içindeki canavarları yenebilirdi. Sadece uğraşması gerekiyordu. Onların karşısına mümkün olduğunca sık çıkmalı ve savaşmalıydı.
Utancımıza rağmen değil, asıl utancımız yüzünden sadakatsiz değil miyiz?
Güzel hikayeler peş peşe gelen başarılarla değil , büyük mağlûbiyetlerle yazılır
Mənim yeganə kapitalım və istehsal vasitəm – mənim şəxsi müstəqilliyimdir
Ən yaxşı hekayələrdə böyük qələbələr haqqında deyil, parlaq məğlubiyyətlər barədə danışılır
Gözləntilər heç vaxt özlərini doğrultmur.
Başqa nəsə axtaranda vacib şeyləri daha asan tapmaq olur. Sən nə axtardığını onu yalnız öz gözlərinlə görəndən sonra anlayacaqsan
‘ Güzel hikayeler peş peşe gelen başarılarla değil, büyük mağlubiyetlerle yazılır. ‘
Bazen insan bir seyi bulana kadar onu aradığını bilmez
Kendisi de Kasım ayı gibiydi: kuru, soluk ve iç karartıcı.
Gençken herşey basit sanıyorsun
yüzleşmek zorunda kalacabileceğin
o imkansız kararlar hakkında hiçbir şey
bilmiyorsun.
eşitlik diyorlar ama bu saçma çünkü hepimiz farklıyız.
Söylesene hemşire, hangisi daha kötü?
Yaşamak isteyen birini öldürmek mi,
yoksa ölmek isteyen birini yaşatmak mı?
Belki de güzel kadınların özelliğiydi bu. Reddedilmeleri size saygı duymalarını sağlıyor, size daha çok güvenmeye başlıyorlar.
Güzel hikayeler peş peşe gelen başarılarla değil, büyük mağlubiyetlerle yazılır.
Çünkü bizi en çok etkileyen hikayeler daima yenilginin hikayeleri olmuştur.
Çünkü biliyordu, bu başlangıç.
Sonun başlangıcıydı.
İtaatkar emek, sadakat, fedakarlık, hepsi sadece karınca yuvasında gereklidir
İnsan psikiyatrisinde hiçbir şey kesin olarak söylenemez.
Birşey seni kötü etkiliyorsa bırak etkilesin. Ne de olsa sonsuza dek bu duyguyu bastıramazsın. Azar azar sal gitsin, barajlar gibi birazını serbest bırak, duvarı çatlatana kadar birikmesine izin verme.
Tek sermayem ve kaynağım kişisel bağımsızlığımdır.
Toplumun bilmeye hakkı var, Demokrasimiz açıklığa dayanıyor şef.
Misal: Sırpların milli gururu, 1389’da Kosova çevresinde Türklere mağlup oldukları savaşa dayanıyor.
Bacı,nə daha pisdir,yaşamaq istəyən adamı öldürmək,yoxsa ölmək istəyənə ölməyə imkan verməmək?
Tarixdə,adətən, məğlub olanlar qalırlar
Ən yaxşı hekayələrdı böyük qələbələr haqqında deyil,parlaq məğlubiyyətlər barədə danışılır
Sən nə axtardığını onu yalnız öz gözlərinlə görəndən sonra anlayacaqsan
Kendimi kaybetmede siyah kuşak sahibiyim.
– Arayacağız
– Ne arayacağız?
– Bulduğumuz zaman anlarız.
– bu nasıl olur?
– Başka bir şey aradığınızda, önemli şeyleri daha kolay bulursunuz. Ne aradığımızı ancak kendi gözlerimizle gördükten sonra anlayacağız.
Eğer bir insan hayal kuruyorsa, bunun her zaman bir nedeni vardır.
Bəzən tapmayınca biz özümüz də nəyi axtardığımızı bilmirik
Kadınlar Onları kim anlar?
– Ben sadece, düşüncemi birine yüksek sesle söylemek istiyordum, kulağa aptalca gelip gelmediğini duymak için.
– Evet, ne oldu ve kulağa nasıl geliyor?
– Aptalca, iyi geceler.
Kalplerinin derinliklerinde cehennemde yanmaktan korktukları için hayırlı işler yaparlar.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir