Jack Orkney’nin Günaha Çağrılışı Kitap Alıntıları – Doris Lessing

Sonuçta mesele duygudur, hiçbirimiz ona yeterince sahip olamayız.

Asıl yüzümüz başka kılıklara bürünmeye başka insanlara dönüşmeye sürekli hazırlıklı oluşu nedeniyle temelinden o kadar yıpranmıştı ki adeta indirip kullanmaya hazır halde soyunma odasının duvarına asılmış herhangi bir şey gibiydi.

Ama insan kendi hissettiklerine güvenmezse neye güvenebilir ?

 Ama insan kendi hissettiklerine güvenemezse neye güvenebilir?

“ Kuşku uyandıran dünyanın yüzünün ardında, hiçbir bilinçli kararının orda keşke çıkmasını engelleyemeyeceği bir başka dünya vardır.”

“ Gerçek olayların önce gölgeleri düşer. Bunu hissedemiyor musun?”

“ Sonuçta, mesele duygudur, hiçbirimiz ona yeterince sahip olamayız.”

“ Savaşmak için yaşamayacağız.
Herkes ölmek için yaşayacak.”

“ Hazlarına bensiz gitmen için seni serbest bırakıyorum. Seni aşkına bırakıyorum. Seni yaşamına bırakıyorum.”

“ Senin yaşamı soluduğun, yaşamla gülümsediğin, beni yarattığın bir dünyayım. Seninle, her an mikroskopla görünen bin canlıyı, yazgımızın yarattıklarını ve ellerimizle dokunduğumuz ve özgür bıraktığımız kuşlar gibi uzaya bıraktığımız herkesi yaratan benim.”

“ Ruhum bir oda, büyük bir oda, bir salon, boş, bekliyor. Bazen bir sinek başka bir kıtadaki yaz sabahlarını odayı boydan boya geçerek getirir, bazen bir çocuk odanın içinde güler; sanki kuşakların bir arada, çocuk, genç ve yaşlı kadın halinde tek bir varlık olarak ahenkle çınlaması gibidir bu. Bazen odanın içine girer ve orada dikilip durursun. Burada, benim içimde durursun, gülümsersin, senin ne olduğunu içimde memnuniyetle kabul ettiğim için ben de gözlerimi kaparım. Sanki bir ağacın yakınında durmuşum ve onun soluk alan gövdesine elimi dayamışım gibi senin ne olduğunu hissederim.”

“ – Ne yapıyorsun?
– Senin manzaranın tadını çıkarıyorum.”

“ Sana hakkını ödeyeceğim, ödemek zorundayım, aklım bana ödemem gerektiğini söylüyor. Hatta sen olacağım, ama kısa bir süre, buna dayanabileceğim kadar.”

“ Ama insan kendi hissettiklerine güvenemezse neye güvenebilir?”

“ İnsanların birbirini anlamasında büsbütün uçurum olduğunu gösteren bir şey olduğunda söylenecek ne kalır?”

Hatırlıyorum da, üzerinden on iki yıl geçmedi, gazeteler tarafından ayaklanmayı kışkırtmakla suçlandığınızda yanıtınız insanların kendi akılları olduğunu söylemiştiniz. Ama elbette bu, gözden geçirmeyi reddettiğiniz zamandı.

Ama insan kendi hissettiklerine güvenmezse neye güvenebilir ?