İskendername (Karton Kapak) Kitap Alıntıları – Ahmedî

Gül eline dikenden kılıç almazsa
Çiçekler ülkesine sultan olamaz

Filin hortumu, kulağı, eli, ayağı vardır. İliği, kemiği, damarı, eti, derisi her şeyi tamamdır. Onca kuvvetine rağmen koskoca fil her yana uçabilen bir sivrisineğe yenilir. Aslan güçlü pençeleri varken, bir karınca karşısında zebun olur.

Gelip geçici bir şeye gönül veren kişi
Ahvalinin ne olduğunu gidince görür

Et biter, vefalı it ekmek yer
Öyleyse vefasız kişi itten beter

Her işin sonuna bakmayan kişi
Her ne yaparsa yapsın yanlış olur

Bakmasını bilmeyen insan
Dört ayaklı hayvanlardan bile beterdir

Kendini alçaltma,gayretini yükselt
Kişinin rütbesi gayretle artar.

“Kötüye kötülük etmek adaletse,
Kötü işi affetmek erdemdir.”

Ahmedi

Cahili sırrına ortak etme
Fesatçıyı kendine arkadaş etme.

Elif lâm ile ahbaplık edince
O da onunla birlikte eğri düştü

Ölüye kimse vefa göstermiş değil
Ölü için kimse ölmüş değil
Yaşarken sana çok şefkat gösteren
Ölünce mezarından yana gelmez

Ahlâk içinde öyle çalış çabala ki
Özgür olanlar kapında kul olsun

“Yarin açtığı yara merhem, yardan gelen dert ilaçtır.”

“Yarin açtığı yara merhem, yardan gelen dert ilaçtır.”

Eşrefüñ bir kızı var-ıdı meger
Kim kamu hüsn-idi ol tâ-pâ vü ser

Kaşları-y-ıdı anuñ mihrâb-ı cân
Zülfi sevdâsında yanardı cihân

Sûretin sorsañ ne-y-idi âfitâb
Ger tenin añsam ne diyem mâhitâb

Agzı mîm-i la’l-ıdı ol dahı nihân
Mîmden ayn-i hayât olmış revân

Kulak gözden önce âşık olduğu için aşkta uzak ile yakın bir olur.

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Ben yok olup,sende var oluyorum.

Kötü yaratılışlı insanlar vefasız olur.

İlmi olmayanda hüner, hayası olmayanda saadet yoktur.

Aşk onun, âşık ve maşuk o
Bu sözü anlarsan doğru yolu bulursun.

Ömre bedel bir an seni görmüşüm
Gördüğüm an ayrılık ateşine düşmüşüm.

Ahmedi’yi hayırla yad eden
Dünya ve ahirette hayırla şad olsun

Her gece o kadar namaz kılardı ki
Ayakları tamamen şişerdi

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

İbadetini göstersen kişi işe yaramaz
Ne yaparsa yapsın hepsi cahilliktir

Cennet ağlamakla ele geçse
Ağıt yakanlar cennet ehli olurdu

Yel esse yaprak Muhammed derdi
Bulutta gök gürültüsü Ahmed derdi

O dedi ki ey celal ve kibriya sahibi
Ben seni layıkıyla övemem

Sonra orada Resul’e Allah’tan
Beni öv diye bir ses geldi

Hepsi cemaat, o imamdı
Cümlesi onunla bir namaz kıldı

Beyt-i Ma’mur’un içindeki
Peygamberlerin hepsi ona uydu

Zinanın adı bile günah olduğuna göre
Pâk mümin o işe meyletmemeli

Yüce talih kah tahta çıkarır
Kah tabut içinde tahtaya bağlar

Beyazıt ile Timur dün şahtı
Bugün onu yılan yer, diğerini karınca

Dünyada sultan olup da
Burada gittiğinde Şeytan olanın vay haline

Herkesin adeti yalan yere yemin etmek oldu
Düşüncesi hile, yalan ve düzen oldu

Gönlüme dünyayı arzu ettirme
Başkasını canıma sevgili etme

Ya İlâhe’l-alemin, öyle lütfet ki
Yakin nuru gönlümü aydınlatsın

Sen de çabalayıp Allah ehliyle
Arkadaş olmaya heves et

Namı ve namusu olmayan kişi
Ölmese de ölüden daha aşağıdır

Fırsat varken düşmanı öldürmeyen
Cebinde yılan beslemiştir.

Eğer müessir gözle görülemiyorsa
Bu eserlerinden onu apaçık gör

O ışığını her zaman Güneş’ten alır
Elbette kah dolunay, kah hilal olur

Mal ve mülk kimin ümidi olursa olsun
Onun ümidi sensin ey Zü’l-celal

Çaresiz kalmamak için
Dünyayı bırak ahirete çalış

Dünya ziynetine aldanma
Ona uyup Tanrı’dan ırak olma

Şehrime karınca ve yılan girmesin diyen
Mezarda karınca ve yılana yenik düştü

Bu dünya o sultanlara ne yaptıysa
Şüphesiz sana da onu yapacak

Eğer yardım isteyeceksen ondan iste
Samed seni korkudan emin kılsın

Bütün herkes ona düşman olsa da
Allah’tan yardım alana ne gam

Kimse kendiyle böbürlenmesin
Kolunun gücüne güvenmesin

İbadete asla sırtını dayama
Lakin ibadeti de bırakma

Ettiğin ibadetle gururlanma, o gurur
Seni Şeytan gibi Hak’tan uzaklaştırır

Ululuk elbise değildir, bunu iyi bil
Eşek atlas giyse yine eşektir

Gece ve gündüzün sana göz dikmemesi için
Kendini bahar gibi süsleme

Bilgiden eser olmayan beyin
Eşek beynidir, belki de ondan da beter

Hak seni insan yarattığına göre
Kibir Şeytan işidir, bırak onu

En büyük denizden çıkan deryalar
Yine dönüp o denize akarlar

Ey dost, nefsin istediklerini verme
O alçak canının büyük düşmanıdır

İşi ister kötülük, ister iyilik olsun
İnsan ne yaptıysa ettiğini bulur

Birine iyilik et, yüz iyilik bul
İyilik yap suya at demişler

İlim şüphesiz gündüz gibi aydınlıktır
Cehalet hep kapkaranlık gece

İster güçlü, ister düşkün olsun
Hak kimseyi vatandan ayırmasın

Nakşa bakıp nakıştan nakkaşı bil
Sanata bakıp Sâni’i düşün

Bakmasını bilmeyen insan
Dört ayaklı hayvanlardan bile beterdir

Dünya ve ahirette muradına ermek için
Hem ibadet, hem itaat gerekli

Gam ateşinde yanan bîçareyiz
Yeryüzünde yel gibi avareyiz

Ölmeden önce kaygılı olmalısın
Ölünce elinden ne gelir söyle

Yalan söyleme, erlik değildir
İkiyüzlü olma, dirlik getirmez

Rahman’dan gelen su hayır ve rahmettir
Şeytan’dan gelen şarap şer ve lanettir

Yeryüzünde bin yıl padişah olmak
Ara sıra ölümü anmayı engellemez