İlk Şiirler Kitap Alıntıları – Nazım Hikmet Ran

Bence artık sen de herkes gibisin.

&‘kalbimde senin için yok bile kinim
bence sen de şimdi herkes gibisin’

isteriz ki, dinleyelim barışın musikisini

Sana iman eden her temiz kalbi
Bile düşündüren varlığın gibi

Semerkant elinden yollasanız da
İçini ipekle çullasanız da
Ne kadar telleyip pullasanız da
Sırtıma vurulan palandır palan
İnanmam yalandır, yalandır, yalan

Yine akşam oldu karardı sular
Boş dağlarda kaval akisleri var
Göllerden kayboldu beyaz kuğular
Eğilen dallarda inliyor rüzgâr

Hummalı ruhları sevda sarar da
Her gencin yanında bir sevimli kız
Dert gibi karanlık uzun yollarda
Yine ben yalnızım her gece yalnız.

Mazide tattığım sergüzeştleri
Ne kadar getirmek istesem geri
O eski günlerin şimdi her biri
Kalbimde geçtiğim yol kadar ıssız

Ben vakitten evveli ihtiyarlayan,
Sevgisiz, emelsiz, günleri sayan,
Mâziye ağlayan bedbaht, bir deli."

Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin"

Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin…

Sana sus derlerken… Haykır! ey gençlik.

Kime baksam gözlerinde derin bir kin var
Benliğinin ta içinden yaralı herkes
Bu vatanda pek ateşli esiyor rüzgar
Her ocaktan yükselmekte bir hummalı ses

Gündüzsüzüm her saatim bir siyah gece

İntikamım alın diye bağırıyor
Haç asılmış camiler
İntikamım alın diye bağırıyor
Süngülenmiş masumlar
İntikamım alın diye bağırıyor
Öksüz kalmış yetimler
İntikamım alın diye
Hep ağlıyor dedeler
İntikamım alın diye
Hep inliyor semalar
İntikamım alın diye
Bağırıyor Rumeli
Sen ey ulu neslin evladı
Bu feryada susacaksın öyle mi?

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin

Gözlere inerken siyah örtüler,
Umardım ki artık ölenler güler,
Yoksa hayatında sevmiş ölüler
Hala servilerde ağlıyorlar mı?

sosyalizm
elektrikleşmek
demek

Sen ölmedin Sen ölmedin Hala yaşıyorsun Her zaman yaşayacaksın Kalbinde yurdunun.

&”Kalbimde senin için yok, bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin..&”

Odama dolarken şimdi karanlık,
Ortak mı çıkıyor rüzgâr derdime?

yürekte kitapta ve sokakta yenebilmek yalanı
anlamak sevgilim o bir müthiş bahtiyarlık
anlamak gideni ve gelmekte olanı.

Öldüren bir şey var bu bekleyişte!

Galipleri herkes sever
Mağluplardan nefret eder

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin

Fakat hala gönül, bilinmez neden
Evvel zamandaki sevdayı arar?..

Bence siz şimdi bir yabancı iken neden
Kalbimde hala o ilk aşkımın izi

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin

Yağmur serpeliyor… Yağmur değil bu,
Kalbe dert yağıyor sanki göklerden…

Kaç kere sürükledi gururumu ölüme
Fırtınalar yaratan benim coşkun gönlüme.
Cevapları o kadar heyecansız ki onun,
Kaç kere iman ettim, hiçliğine ruhunun.

Gözlerinde yanan o alevi sil,
Atılırım aşkı görsem her kimde.
Ben iblisim kadın, yanmaktan değil,
Yakmaktan zevk duydum cehennemimde!

Bir dakika sonsuzluk doldu taştı gönlümden
Bir dakika bir ömrü kurtarmıştı ölümden

Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi ta içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.

Maziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim,
Kalbimde kalbine yok bile kinim
Bence artık sen de herkes gibisin.

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin…

Geceler, geceler ıssız geceler
Yıldızsız geceler

Ah biz bağrı yanık Türk kadınları
Hep kara yazılı bu alınları

Bir mezar mı sana son açılan yer
Sen gibi güzeller ölürse eğer
İnandım ki bazan yaşar ölüler
Eski sevgililer önünde bütün

Mazide tattığım sergüzeştleri
Ne kadar getirmek istesem geri
O eski günlerin şimdi her biri
Kalbimde geçtiğim yol kadar ıssız

İnemez ruhuma yabancı bir nur
Anarken ben onu boş lânelerde

Kalbimde yer tutan her şey karardı
Bende bıraktığınız çok derin izle

Ölüm dedi, ölüm bir hiçtir bence
Gençliğimi yalnız aşk ile ördüm

Ey zavallı vatanım
Neden böyle ağlıyor
Neden midir, çünkü ona
Evlatları bakmıyor

Galipleri herkes sever
Mağlûplardan nefret eder

Sen bu feryâd-ı vatanı dinle işit
Dinle de vicdanına öyle hükmet
Vatanın parçalanmış bağrı
Bekliyor senden ümit.

Mazinin elemi bile tatlıdır.

Soluyan rüzgârın nefeslerinden
Bir sağa bir sola kımıldanarak
Sallanan bir kuru dal üzerinden
Omzumun üstüne düştü bir yaprak

Sararmış bir kadit el gibiydi bu
Omuzumdan kayarak ilk okşayışı
Akıttı ruhuma soğuk ve kuru
Ölüm düşüncesi denilen kışı.

Demek ebediyen yattıktan sonra
Son damlamı emen bir dal üstünden
Kim bilir belki de uyup rüzgâra
Oğlumun omzuna düşeceğim ben

O akşam yollarda gezip boş yere
Bu fikre zıt çıkan bin sebep saydım
Yine teselliler bulurdum ömre
Yaprak olduğuma emin olsaydım…

Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan ruhuma sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin

Kalbimde senin için yok bile kinim,
Bence sen de şimdi herkes gibisin …"

Küfretmek istiyorum,
Ona bir an sövmesem,
Çişi gelmiş çocuk gibi sıkışıyorum."

Hey anam hey! Yolcu yolunda gerek.
Bazı altımızda kuş tüyü döşek,
Bazı örtünecek yorgan bulunmaz!"

Yağmur serpeliyor… Yağmur değil bu,
Teselli yağıyor sanki göklerden."

Kalbimde senin için yok, bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin.

İşte o günden beri Türk’ün malı İstanbul,
Başkasının olursa yıkılmalı İstanbul."

Güneş göçtü bir mülkün yıkılan tahtı gibi.
Ufuklar kararıyor yurdumun bahtı gibi."

Dedim ki : Üzülme, derdim senden çok,
Benim annem de yok, sevgilim de yok!"

Odama dolarken şimdi karanlık,
Ortak mı çıkıyor rüzgâr derdime?"

yolunda pusuya yattıklarını,
arkadan çelme attıklarını bilerek yürümek
yürümek;
yürekten gülerekten yürümek

Bulutlar geçiyor tavandan
karpuz kayıkları gibi güneş yüklü bulutlar
Oturmuşum cumbaya
yüzüme suların ışığı düşüyor
bir ırmak kıyısında mıyım
bir deniz kıyısında mı?

Bu sıcaklarda seni düşünüyorum
bilmiyorum aklımda en çok kalan ne
gözümün önüne gelen
boynun mu bileklerin mi
çıplak ayağın mı
bana benim olurken söylediklerin mi?

Çeneni avuçlarının içine alıp,
duvara dalıp
kalma! .
Çeneni avuçlarının içine alma! .
Kalk!
Pencereye gel!
Bak!

Diz çöküp bakarım ellerine
Ellerine dokunmak isterim
Dokunamam
Arkasından camın
Ben bir şaşkın seyircisiyim gülüm
Alaca karanlığımda oynadığım dramın

yağmur yağıyordu camlarınıza
kızıl saçları kederli uzun
ben alt dudağımda cıgaram
türkü söylüyordum içimden
yağmur sesini kendi sesimden çok severim

iyi günlerimde çok eller uzanır ellerime,
Resmimi, suratımı baş köşeye asarlar…
Fakat demir kapıların her kapanışında üzerime,
Ardında taş duvarların her kaldığım zaman,
Ne arayan beni, ne soran…

Anlamaya çalışıyorum inanmayı yitirmenin pahasına.
Bir söz söyleyecektim sana söyleyemedim
Dünyamda sabahleyin aç karına içilen cıgaramın tadı
Ölüm kendinden önce bana yalnızlığını yolladı.

sırrını her gün bir parça veren
fakat hiç bir zaman
büsbütün teslim olmayacak olan…

Soframda yeşil biber, tuz, ekmek.
Testimde sana sakladığım şarabı
içtim yarıya kadar bir başıma
seni bekleyerek.
Niye böyle geç kaldın?

rakı için sarhoş olun
ıslıkla bir şeyler çalın
geberiyorum kederden.

Düşmesin bizimle yola:
evinde ağlayanların
göz yaşlarını
boynunda ağır bir
zincir
gibi taşıyanlar!
Bıraksın peşimizi
kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar!

topraktan, ateşten ve demirden
hayatı yaratan-
-ların
şairiyim
ben.

Dinle beni :
işini bırak da gel,
çabuk ol ama.
Telefonda anlatamam,
olmaz.
Daha kıyamet kadar vakit var akşama.
Saatlar, saatlar,
kıyamet kadar.
Sorma.
Dinle beni…

Demiştim sana hatırlarsan:
“Önemli olan ‘zamana bırakmak’ değil,
‘zamanla bırakmamak’tir..”
Şimdi bana, geçen o zamanın
Unutulmaz sancısı kalır

Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin..