A. D’ennery kitaplarından İki Öksüz kitap alıntıları sizlerle…
İki Öksüz Kitap Alıntıları
Cesaretinizi kaybetmeyin canım. Umut ruhun ışığıdır.
Yaşadığım bir gün bile onu unutmadım. Sevinçli bir günüm bile olmadı.
Acı içinde yaşarken, açlık, yorgunluk ve sefalet içinde yüzerken, yıldızlara bakmayı kim düşünürdü? Kimin böyle bir isteği olurdu ki
Ağlamak istedi ama gözyaşları kurumuştu. Yüreği sanki taşlaşmıştı.
Onların ayrılmasını kimse istemezdi. Kimseye kötülük yapmamışlardı ve bu kadar büyük bir acıyı haketmemişlerdi. Tanrı böyle bir şeye izin vermemeliydi.
Acı içinde yaşarken, açlık, yorgunluk ve sefalet içinde yüzerken, yıldızlara bakmayı kim düşünürdü!
Onu hayal kırıklığına uğratmanın anlamı yoktu.
Mutlu olmam için ne eksik?
Bütün bu felaketlere kalbi dayanmıyordu artık.
Geceleri uyuyacağına gidip, Bievre kıyılarında oturuyordu. Su sesi, işkencesini azaltan bir dost gibiydi. Suların akışı, kafasının daha sakin düşüncelerle dolmasına yol açıyordu.
Pietro susuyordu. Onun gökyüzüne bakması için o kadar az zamanı oluyordu ki! Acı içinde yaşarken, açlık, yorgunluk ve sefalet içinde yüzerken, yıldızlara bakmayı kim düşünürdü! Kimin böyle bir isteği olurdu ki!
Tanrı! Frochard gülümsedi. Öyle bir gülümseme ki, surat ekşitmeye benziyordu. Onun çirkin suratını daha da kötü gösteriyordu.
Geceleri uyuyacağına gidip, Bievre kıyılarında oturuyordu. Su sesi, işkencesini azaltan bir dost gibiydi. Suların akışı, kafasının daha sakin düşüncelerle dolmasına yol açıyordu.