Hikaye Anlatıcılığının Bilimi Kitap Alıntıları – Will Storr

Başarılı bir şiir, birbiriyle bağlantılı nöral ağlarımızı, bir arp sanatçısının arpın tellerini titrettiği gibi titretir.

Şeytanın yapmış olduğu en büyük hile, tüm dünyayı yaşamadığına inandırmaktır.

Kalp, kalp şeklinde değildir.

Kafamızın içindeki karanlık mahzende deneyimlediğimiz gerçekliğin ta kendisidir.

Booker’a göre, mutlu sonla biten arketipik bir hikayedeki kahraman kadın ve erkeğin, dört değeri birden kusursuz bir şekilde temsil etmesi gerekiyor: “ güç, düzeni sağlamak, duygu ve anlayış.”

Hikâyeler olmadan, insanların dünyasını anlamanın bir yolu yoktur,

…
Hepimiz zihnimizdeki acıların yarattığı müziği bir şekilde yansıtacak yazarları arıyoruz.

İnsanları senin onları çok sevdiğine, onların da seni sevmesi gerektiğine inandırıyorsun.

Sonuçta bizi kendi zihnimizden daha iyi kim kandırabilir ki ?

Nasıl biri olduğumuza dair algılarımız önemli ölçüde anılarımıza dayalıdır.

Gerçekliğe dair modelleri bizimkilere benzeyen insanlarla buluştuğumuzda hiç durmadan sohbet edebiliriz.

Zeki insanlar haklı olduklarını ispat etmenin yollarını bulmakta genellikle daha başarılı olsalar da düşüncelerinin yanlış olduğunu fark etmekte pek başarılı değillerdir.

“Gerçek hayatta basit ve net cevaplar yoktur. Cevapları siz bulmak zorundasınız.”

Kusurlarımızı düzeltmek, her şeyden önce, onları gerçekten görmeyi başarmak demektir.

İnsan dünyası, zihinler ve yüzler kadar anıların da işgali altındadır.

Kuralların nedenini bilmek, onları zekice ve ustalıkla kırmanın yollarını da bilmek demektir.

Oysa bir hikayenin konusu hiçbir zaman işe yaramaz. İşte bu yüzden ben, dikkatlerin olay örgüsü üzerine değil, karakter üzerine çevrilmesi gerektiğine inanıyorum. İlgimizi doğal bir şekilde cezbeden şey aslında insanlardır, olaylar değil.

Hikayeler her yerde. Aslında hikayeler biziz.

Kuralların nedenini bilmek, onları zekice ve ustalıkla kırmanın yollarını da bilmek demektir.