Harry Potter und die Kammer des Schreckens Kitap Alıntıları – J. K. Rowling (Robert Galbraith)

I wasn’t paying attention, said Myrtle dramatically. Peeves upset me so much I came in here and tried to kill myself. Then, of course, I remembered that I’m #8212; that I’m – Already dead, said Ron hopefully.

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry.

Şüphede olduğunda, kitaplığa git.

Ün gelgeç gönüllü bir dosttur, Harry.

Çarpabileceğimiz bütün ağaçlar içinde, bize vurarak karşılık verecek bir ağacı seçtik.

Ancak Harry’nin, Ron’ların evindeki hayata ilişkin olarak en sıra dışı bulduğu şey konuşan ayna ya da şıngırdayan gulyabani değildi: Oradaki herkesin onu seviyor görünmesiydi.

“Şüphede olduğunda,kitaplığa git.”

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir

Sahip Dobby’ye bir çorap verdi. Sahip onu Dobby’ye verdi. Dobby’nin bir çorabı var. Sahip onu attı, Dobby de tuttu ve Dobby- Dobby özgür.

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry.

Şüphede olduğunda, kitaplığa git.

Güçlü yanlarını öne çıkar, Harry.

Gelecek üzerine düşünmek için hiçbir zaman çok erken sayılmaz

Demek istiyorum ki, bu güncede korkunç şeylerin anıları var. Hasır altı edilen şeyler. Hogwarts Cadıcılık ve Büyücülük Okulu’nda olan şeyler.

Hayatında hiç işlerin bu kadar ters gidebileceği bir plan duydun mu?

Fawkes bir Anka kuşudur, Harry. Ankalar ölme vakti gelince alev alırlar, sonra da küllerinden yeniden doğarlar.

Mesele kim olduğunda değil, mesele nasıl olduğunda

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Bu ne demek oluyor, Albus?
Şu demek oluyor ki, Sırlar Odası gerçekten bir kez daha açılmış.

Keşke insanlar arkamdan konuşmaktan vazgeçseler!

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Gerçi zamanın çoğunu okumakla geçirmek Hermione için alışılmış bir şeydi,

Suçluluğu kanıtlanana kadar masumdur, Severus.

Sırlar Odası açıldı. Vârisin düşmanları, kendinizi kollayın.

Ün, gelgeç gönüllü bir dosttur, Harry. Şöhretin sağı solu belli olmaz, unutma bunu.

Bilge olana tek söz yeter, Harry.

Sanki akıl almaz bir rüyanın içine atılmıştılar.

Ancak Harry’nin, Ron’ların evindeki hayata ilişkin olarak en sıradışı bulduğu şey konuşan ayna ya da şıngırdayan gulyabani değildi: Oradaki herkesin onu seviyor görünmesiydi.

Ben buraya ait değilim. Ben sizin dünyanıza aidim -Hogwarts’takine.

Çünkü Harry normal bir çocuk değildi. Aslına bakacak olursanız, normal olmaktan alabildiğine uzaktı.

Efendisi dobby’e çorap verdi.

Sahip Dobby’ye bir çorap verdi, sahip onu %3D Dobby’ye verdi. Ne? Ne dedin sen? Dobby’nin bir çorabı var. Sahip onu attı, Dobby de tuttu ve Dobby- Dobby özgür.

Eğer ölmek buysa, diye düşündü Harry, o kadar da kötü değilmiş.

Ah Potter, seni katır, ah sen neler yaptın? Öğrencileri öldürdün de bunu marifet sandın

Başka hiç kimsenin duymadığı sesler duymak hayra alamet değildir, büyücüler dünyasında bile.

Kendini hiç bu kadar yalnız hissetmemişti.

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry.

Bilge olana tek söz yeter.

Keşke iyi bir yok olma büyüsü bilseydim.

Sahip Dobby’ye bir çorap verdi, dedi cin hayretle. Sahip onu Dobby’ye verdi.

Ne? dedi Mr Malfoy sinirle. Ne dedin sen?

Dobby’nin bir çorabı var, defi Dobby inanamayarak. Sahip onu attı, Dobby de tuttu ve Dobby- Dobby özgür.

Ama Seçmen Şapka seni Gryffindor’a koydu. Niye böyle olduğunu biliyorsun. Düşün bir.

Beni Gryffindor’a koymasının tek sebebi.. çünkü Slytherin’e girmek istemedim

Kesinlikle, dedi Dumbledore, bir kez daha gözleri pırıl pırıl gülümseyerek. Bu da seni Tom Riddle’dan çok farklı hale getiriyor. Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry. Eğer yerinin Gryffindor olduğuna dair kanıt istiyorsan, Harry, o zaman şuna daha yakından bak.

Dumledore, Profesör McGonagall’ın masasına uzanıp kan lekeli, gümüş kılıcı aldı ve Harry’ye verdi. Harry kabzanın tam altına oyulmuş ismi gördü.

Godric Gryffindor.

Dumbledore, Yalnızca gerçek bir Gryffindor onu şapkadan çıkarabilirdi, Harry, demekle yetindi.

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir

”Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir.”

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir.

Şöhret istiyorsan, uzun ve zahmetli bir çalışmaya hazırlıklı olmalısın.

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir.

“Şüphede olduğunda, kitaplığa git.”

“Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry.”

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Hary.

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir.

Ron, “O ağaç bize, bizim ona verdiğimizden daha fazla zarar verdi.” diye patladı.

Bilge olana tek söz yeter.

Harry’nin hayatını daha iyi hale getiren büyülü dünya değil,kurduğu arkadaşlıklarıydı.

Bir komplo var, Harry Potter. Bu yıl Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu’nda dehşet verici şeyler yapmak için bir komplo,

Hermione,
Teyzenle enişten gurur duyacaklar ama, değil mi? dedi. Yani bu yıl yaptıklarını duyunca.
Gurur duymak mı? dedi Harry.
Aklını mı oynattın sen? Ölmem için o kadar fırsat çıkmışken ve ben bunu başaramamışken mi? Sinirden çılgına dönecekler Ve hep birlikte geçitten geçerek Muggle dünyasına doğru yürüdüler

Beni Gryffindor’a koymasının tek sebebi, dedi Harry yılgın bir sesle, çünkü Slytherin’e girmek istemedim Kesinlikle, dedi Dumbledore, bir kez daha gözleri pırıl pırıl gülümseyerek. Bu da seni Tom Riddle’dan çok farklı hale getiriyor. Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry.

SIRLAR ODASI AÇILDI. VARİSİN DÜŞMANLARI, KENDİNİZİ KOLLAYIN.

“Şüphede olduğunda, kitaplığa git.”

İşte bütün o gücün seni getirdiği yer. Saklanıyorsun. Çirkinsin, iğrençsin!

Şüphede olduğunda, kitaplığa git.

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry.

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry.

Yatak istirahati ve belki de büyük bir fincan sıcak çikolata. Benim keyfimi hep yerine getirir bu.

Kendi kendine düşünebilen bir şeye, beyninin nerede saklı olduğunu göremiyorsan, güvenme .

Demek Dobby trene girmemizi engelledi ve kolunu kırdı Başını salladı.
Biliyor musun ne diyeceğim, Harry? Eğer hayatını kurtarmaya çalışmaktan vazgeçmezse, seni öldürecek.

Kolunda artık acı hissetmiyordu – ama kolu da artık kol hissi vermiyordu zaten.

Ah, dedi Lockhart. Evet. Eh, bu bazen olabiliyor. Ama mesele şu ki, kemikler artık kırık değil. Akılda tutmamız gereken bu. Hadi Harry, simdi tıpı tıpış hastane kanadına git bakalım – ah, Mr Weasley, Miss Granger, ona eşlik eder misiniz? – Ve Madam Pomfrey de yapabilir – şey – seni biraz toparlayabilir.

Slytherin’in bizimkilerden iyi süpürgeleri var, diye söze başladı, bunu inkâra gerek yok. Ama bizim süpürgelerimizin üstünde daha iyi adamlar var.

Şüphede olduğunda, kitaplığa git.

Ron hiç tereddüt etmeden, “Hayır,” dedi. “Başka hiç kimsenin duymadığı sesler duymak hayra alamet değildir, büyücüler dünyasında bile.”

Ron, umutsuz bir sesle, “Gidip eşyalarımızı toplayalım,” dedi.
Profesör McGonagall, “Sen neden söz ediyorsun, Weasley?” dedi yüksek sesle. “Eh, bizi kovuyorsunuz, değil mi?”
Harry hemen Dumbledore’a baktı.
“Bugün değil, Mr Weasley,” dedi Dumbledore.

Harry, “Dur bakalım ” diye mırıldandı Ron’a. “Öğretmenlerin masasında boş bir iskemle var Snape nerede?”
Profesör Severus Snape, Harry’nin en az sevdiği öğretmendi. Harry de Snape’in en az sevdiği öğrenci oluyordu. Zalim, alaycı, kendi binası (Slytherin) dışındaki hiçbir öğrencinin sevmediği Snape, İksir dersini okutuyordu.
Ron umutla, “Belki de hastadır!” dedi.
“Belki de ayrılmıştır. Biliyorsun, Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersini gene elden kaçırdı!”
Ron coşkuyla, “Hatta kovulmuş bile olabilir,” dedi. “Yani, herkes ondan nefret ediyor ve ”
“Ya da,” dedi arkalarından gelen buz gibi bir ses, “ikinizin neden okul treniyle gelmediğini duymayı bekliyordur.”

Hogwarts’ı öyle özlüyordu ki, bitmeyen bir karın ağrısıydı sanki. Gizli geçitleri ve hayaletleriyle şatoyu özlüyordu. Sonra derslerini (belki İksir hocası Snape hariç), baykuşla gelen postayı, Büyük Salon’daki şölenlerde yiyip içmeyi, kuledeki yatakhanede dört direkli karyolasında uyumayı, bekçi Hagrid’i Yasak Orman’ın yanındaki arazide bulunan kulübesinde ziyaret etmeyi ve hele büyücülük dünyasının en popüler sporu Quidditch’i (altı tane yüksek kale, uçan dört top vardır ve süpürgelere binmiş on dört oyuncu tarafından oynanır)

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry.”

Dumbledore, herkes her sözcüğü duyabilsin diye tane tane konuşarak, “göreceksin ki, ancak burada bana sadık kimse kalmadığında bu okuldan gerçekten ayrılmışım demektir. Ayrıca göreceksin ki, Hogwarts’ta isteyen herkese yardım edilir.

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry.