Gençler İçin Amerika Birleşik Devletleri Tarihi Kitap Alıntıları – Howard Zinn

Savaş sırasında gazete manşetleri savaş haberleri ve askeri manevralarla doluydu. Manşetlerin arkasında ise Amerikalı diplomatlar ve iş adamları savaş bittiğinde dünyada en güçlü ekonominin Amerikan ekonomisi olmasını garantiye almak için çok çalıştılar. O zamanlar Dışişleri Bakanı Yardımcısı olan Archibald MacLeish şöyle yazıyordu:
Şimdi olaylar gelişirken, yapacağımız barış, yapıyor göründüğümüz bu barış bir petrol barışı, bir altın barışı, bir gemi taşımacılığı barışı, özetle Ahlâkî bir amaç ya da insanlığın çıkarı gözetilmeden yapılmış bir barış olacaktır

11 Eylül saldırısında ölenlerin aileleri Başkan’a mektup yazdılar ve ondan şiddete şiddetle karşılık vermemesini ve Afganistan’ı bombalamamasını istediler. Bazı 11 Eylül kurbanlarının aileleri Amerikan bombardımanında sevdiklerini kaybeden Afgan ailelerle görüşmek üzere Afganistan’a gittiler.

“Sevgili anneciğim ve babacığım” diye yazıyordu bir Amerikan askeri Vietnam’dan; “Bugün bir göreve gönderildik ve ne kendimle ne arkadaşlarımla ne de ülkemle pek gurur duymuyorum.”

İnsanlar baskı altında ezildiğinde , onlardan alınamayacak tek şey hafızadır.

Savaş, muhtemelen yönetici elitin tasarladığı bir plan değildi. Kapitalizmin ve milliyetçiliğin doğal sonucu olarak ortaya çıkmıştı. Kapitalizm daha fazla pazar talep ediyordu. Milliyetçilik duygusu sayesinde insanlar genişleme ve diğer ülkelerin işlerine karışmanın ABD’nin hakkı ve hatta görevi olduğunu düşünüyorlardı.

Bazı multi milyonerler yoksulluktan bu günlere gelmişlerdi. ‘Paçavralardan zenginliğe’ hikayeleri, yoksul işçileri; bir gün onların da zengin olabileceklerine inandırması açısından son derece kullanışlıydı.

İç savaş tarihte o döneme kadar yaşanan en kanlı savaşlardan biriydi. Savaş sırasında 30 milyonluk nüfusun 600.000’i öldü. 1865’te Güney eyaletleri Savaşı kaybetti.

Kuzeyin ekonomisine yön veren elit tabaka, bankacılar ve iş adamları ekonomilerinin büyümesini istiyorlardı. Üreticileri teşvik olarak bedava arazi, bedava iş gücü ve vergi ayrıcalıkları istiyorlardı. Lincoln de onların görüşünü paylaşıyorlardı. Güneydeki çiftçiler ise Lincoln ve Cumhuriyetçilerin tıkırında giden işlerini bozacaklarını hissettiler. 1860 yılı sonbaharında Lincoln başkanlığa seçilince yedi Güney eyaleti birden Federal birlikten çekildi. Güney eyaletleri kendi aralarında bir konfederasyon oluşturdu ve böylelikle iç savaş başladı.

Savaş sırasında gazete manşetleri savaş haberleri ve askeri manevralarla doluydu. Manşetlerin arkasında ise Amerikalı diplomatlar ve iş adamları savaş bittiğinde dünyada en güçlü ekonominin Amerikan ekonomisi olmasını garantiye almak için çok çalıştılar. O zamanlar Dışişleri Bakanı Yardımcısı olan Archibald MacLeish şöyle yazıyordu:
Şimdi olaylar gelişirken, yapacağımız barış, yapıyor göründüğümüz bu barış bir petrol barışı, bir altın barışı, bir gemi taşımacılığı barışı, özetle Ahlâkî bir amaç ya da insanlığın çıkarı gözetilmeden yapılmış bir barış olacaktır