Tess Gerritsen kitaplarından Gece Nöbeti kitap alıntıları sizlerle…
Gece Nöbeti Kitap Alıntıları
Doğduğumuz andan itibaren, hepimizin son durağı ölüm işte, diye düşündü Toby. Sadece o durağa ne zaman ve nasıl ulaşacağımızı bilmiyoruz.
Hayatı uzatmak için daha ne kadar ileri gideceğiz? İnsanlığımızın ne kadarını feda edeceğiz?
Ama sonuçta hepimiz ölüyoruz. Bazılarımız diğerlerinden daha korkunç şekilde.
Ölüm nöbetçisi sürekli izliyor, fırsatını bekliyordu.
İnsanlar tuhaf zaten. Dikkat çekmek için akla hayale gelmeyecek şeyler yapıyorlar.
Hayatlarımızda her şey ters giderken, suçlayacak birini-veya bir şeyi- aramak doğaldır.
Gençlik pınarı diye bir şey yoktu.
Bazen insan seçim yapamaz, kendini istemeden zor şartlar içinde bulurdu.
sürpriz ölmemiz değildir.
sürpriz ne zaman ve nasıl öleceğimizdir. –
sürpriz ne zaman ve nasıl öleceğimizdir. –
Büyük zihinler benzer düşünür.
Sadece uyumak istiyorum.
Ama hepimiz istediğimiz ebeveynlere sahip olamayız, değil mi?
Canavarlar şehir dışında da yaşar.
Birçok açıdan, bebekler de yaşlılar gibiydi. Altlarının değiştirilmesi gerekiyordu. Ne konuşabiliyor ne de yürüyebiliyorlardı. Sadece kendileriyle ilgilenen insanların merhametine muhtaçlardı
Ama yaşlılık başlı başına ölüm nedeni olamazdı.
Kendimi yaşlı hissetmiyorum, Jimmy. Ama artık aynada kendimi tanıyamıyorum
Yolculuk hepimiz için sonuna yaklaşıyor.
Yapacak çok iş var ve zaman yetmiyor.
Hangimiz aynaya bakıp da kendisine bakan yaşlı yüzün kendisi olduğunu kabul etmeye yanaşır.
Sürpriz ölmemiz değildir.Sürpriz ne zaman ve nasıl öleceğimizdir.
Güç bağımsızlıktır,bağımsızlık güçtür
Belki de uzun ömürlülüğün en önemli sırrı, sağlıklı bir banka hesabıdır.
Sürpriz, ölmemiz değildir. Sürpriz, ne zaman ve nasıl öleceğimizdir.
Her işin tehlikeleri vardır; her sabah yataktan kalkmanın tehlikeleri olduğu gibi.
Uğraşmak istemedikleri bir şey varsa, o da sızlanan bir feministtir.
Bir kadavranın sırları, bıçakla kolayca öğrenilebilirdi; insan düşünceleri onun için bir gizemdi.
Hayal, yaşamla ilgili. Sonlar değil, başlangıçlarla.
Ama sonunda ışığı göreceğini umut etmekten vazgeçemiyorum.
Adının başındaki Dr. unvanı hiçbir şeyi değiştirmemişti.
Benim için de sonun başlangıcı mı bu?
Belki de lanet olasıca bütün dünya ona kızgındı.
Yapacak çok iş var ve zaman yetmiyor.
Güç bağımsızlıktır. Bağımsızlık güçtür.
Her zaman yardımların uzun vadede insanı sakatladığına inanmıştı.
Belki de zihnini netleştirmek için ihtiyacı olan tek şey, biraz dinlenmekti.
Sonuçta ameliyat risksiz bir iş değildi.
Neşter, güzel bir şeydir.
Doğduğumuz andan itibaren, hepimizin son durağı ölüm işte Sadece o durağa ne zaman ve nasıl ulaşacağımızı bilmiyoruz
Sürpriz, ölmemiz değildir. Sürpriz, ne zaman ve nasıl öleceğimizdir
Doğduğumuz andan itibaren, hepimizin son durağı ölüm işte, diye düşündü Tony. Sadece o durağa ne zaman ve nasıl ulaşacağımızı bilmiyoruz..
Hangimiz aynaya bakıp da kendisine bakan yaşlı yüzün kendisi olduğunu kabul etmeye yanaşır ?
Doğduğumuz andan itibaren hepimizin son durağı ölüm, sadece o durağa ne zaman ve nasıl ulaşacağımızı bilmiyoruz.
Canlı egolar yerine ölü bedenlerle uğraşmayı tercih ederim.
Güzelleştirici şeylerin en etkilisi, çekici bir adamın sana gülümsemesidir.
Güç bağımsızlıktır, bağımsızlık güçtür.
Ben sözcükleri sevmem İnsan birini sevdi mi, yapabileceği en iyi şey onu göstermektir.
Kendimi düşünmek zorundayım. Çünkü başka kimse düşünmez. Kimse düşünmedi.
“Sürpriz, ölmemiz değildir. Sürpriz, ne zaman ve nasıl öleceğimizdir.”
Sürpriz, ölmemiz değildir.
Sürpriz, ne zaman ve nasıl öleceğimizdir.
Sürpriz, ne zaman ve nasıl öleceğimizdir.
Ama hepimiz ölüme sandığımızdan daha yakınız.
Özür dilerim, diye fısıldadı. Çok üzgünüm
Seni bırakmayacağım..
Yolculuk hepimiz için sonuna yaklaşıyor.
Hangimiz aynaya bakıp da kendisine bakan yaşlı yüzün kendisi olduğunu kabul etmeye yanaşır?
Canlı egolar yerine ölü bedenlerle uğraşmayı tercih ederim.
Güzelleştirici şeylerin en etkilisi, çekici bir adamın sana gülümsemesidir.
Güç bağımsızlıktır. Bağımsızlık güçtür.
Kendimi düşünmek zorundayım. Çünkü başka kimse düşünmez. Kimse düşünmedi.
Ama hepimiz ölüme sandığımızdan daha yakınız
Çok yoğun. Çok yoğun! Köprüleri onarmak için bile zaman bulamıyoruz.
Kendimi düşünmek zorundayım. Çünkü başka kimse düşünmez. Kimse düşünmedi.
Dünyada kötülük olduğunu biliyorum ve her zaman da var olduğunu. Ama bunu açıklamak için şeytana ya da iblislere inanmaya gerek yok. İnsanoğlu kendi başına da kötülük yapmayı mükemmel bir şekilde başarıyor.
Güç bağımsızlıktır, bağımsızlık güçtür.
Doğduğumuz andan itibaren, hepimizin son durağı ölüm işte. Sadece o durağa ne zaman ve nasıl ulaşacağımızı bilmiyoruz.
Ama sonuçta hepimiz ölüyoruz. Bazılarımız diğerlerinden daha korkunç şekilde.
Hayatlarımızda her şey ters giderken, suçlayacak birini aramak doğaldır.
Sahte teselliler de bulunamazdı. Sessizlik en azından dürüsttü.
Sürpriz, ölmemiz değildir. Sürpriz, ne zaman ve nasıl öleceğimizdir.
Bir kadavranın sırları, bıçakla kolayca öğrenilebilirdi; insan düşünceleri onun için bir gizemdi.
Canlı egolar yerine ölü bedenlerle uğraşmayı tercih ederim.
Ama hepimiz ölüme sandığımızdan daha yakınız.
Kendimi düşünmek zorundayım. Çünkü başka kimse düşünmez. Kimse düşünmedi.
Hangimiz aynaya bakıp da kendisine bakan yaşlı yüzün kendisi olduğunu kabul etmeye yanaşır?