Ey Gece Kitap Alıntıları – Hasan Sabaz

Ey gece!
Serpme üzerime yalnızlık tohumlarını

Mavi gök altında
Bir kez olsun yeter
Özgürce bakayım ufuklara.

Ardından gidemedim İbrahim’in
Ne baltayı kuşanabildim
Ne de
Gülümseyebildim ateşe

Ey gece!
Nasıl taşıyorsun bunca ağıdı

Ey gece!
Eğer yüreğin varsa
Neden çatlamaz?..

Yüreklerde Musa sözü hayallerde Firavun

Bir tufan yaşadı şehir
Yüzlerce yıla yayıldı azgınlıklar
Kalplerde putlar yeşerdi önce
Adları Ved değildi Suva değildi belki
Ama yürüdüler adım adım
Onları bekliyordu
Spot lambalarıyla aydınlatılan
Çağdaş mabetler

Dillerde,
zihinlerde,
hatıralarda,
Sislerin ardından kaybolan
silik bir ben

Her gece pişmanlık,
Her sabah unutkanlık.

Sislerin ardından kaybolan silik bir ben.

Neden arifler,alimler ve aşıklar geceyi severler.

Sislerin ardından kaybolan silik bir ben..

Gündüz parlaktır onu günahla karartma
Gece uzundur onu uykuyla kısaltma.

Acılar kalbimde gülümser yüzüm.

Her gece pişmanlık her sabah unutkanlık

Ey gece nasıl taşıyorsun bunca ağıdı
Nasıl taşıyorsun bunca günahı,isyanı

Içime kavuran közü Rabbinme sunacağım

Kalemler kin akıtır sayfalara.

Kalbim acılara talip üzülmesin hiçbir çiçek.

Acılar kalbimde gülümser yüzüm.

Dillerde,
zihinlerde,
hatıralarda,
Sislerin arasında kaybolan silik bir ben.

Her gece pişmanlık,
Her sabah unutkanlık.

Sislerin ardından kaybolan silik bir ben .

Yüreğim tutuştu yine
yine gözlerimde hasret
kapıldım duygu seline
Tepemde onulmaz illet

Kalemler kin akıtır sayfalara.

Ah sevdam!
Mavi gök altında
Hiç bu kadar yetin
Hiç bu kadar çaresiz kaldı mı?
Bilmiyorum.

Ey gece! yüreğin varsa
Neden çatlamaz?

Yorgun düşerim
Hain yastığımla boğuşmaktan
Ranza bir kahpe vurmuş can evime
Yüreğimin kısılmış sesi
Ama iniltiler
bölüyor hayalleri.

Kalbim cevaplamaz bitmez soruyu
Yorumlar izahlar siz uzak durun..

Bir kışı çağırıyor günahkar ellerim
Karanlıklar, karanlıklar
Içim daralıyor.

Her gece pişmanlık
Her sabah unutkanlık
Kalpler boş.

Içim daralıyor
Sorumsuz sözler yaralıyor kırılgan zihinleri.

Sislerin ardında kaybolan,
Silik bir ben

Içim daralıyor kaprisler sıkıyor ruhumu.

Içim daralıyor
sözler güdük, sözler çaresiz.

İçim daralıyor
Yüreğimin yolları daralıyor sevgilere.

Ebu ğüreyb ne kadar çabuk unutuldu.

Denetimsiz sözler filtresiz sözler.

Sitemkâr bir mazi rüzgar eser
unutkanlık hançer zihnimi keser
Sen yoksun göğümde yıldızlar küser
Miraç başlayacak Burak nerede.

Ey biçare mahzun gönül yeter artık üzülme
Dua ile tevekkül kıl ki dermanın vuslattır.

Nuh zindanda
Yusuf zindanda
Musa kelepçeli .

Yetim bir çocuğun iniltileriyle
Ağlıyor şehir.

Kaygılar bu kadar birikmezdi şehrin gecelerinde.

Bağışla bizleri sen ki Rahim’sin
Cömertlik şanındır Aziz,Kerim’sin
Bize anlayış ver,Âlim,Hakîm’sin
Kulluğu şerefle kuşandık RABBİM.

Neden arifler,aşıklar,alimler geceyi severler..

Bir kabus,pusuda bekleyen bir düşman gibidir gece

Gündüz parlaktır,onu günah ile karartma
Gece uzundur,onu uyku ile kısaltma.
Mevlâna

Aşk oduna yandı nice bedenler
Sana haber saldık ulak nerede
Eridikçe erdi gelmez gidenler
O tarifsiz kutlu konak nerede

Dillerde,
Zihinlerde,
Hatıralarda,
Sislerin ardında kaybolan,
Silik bir ben

Ey gece!
Yüreğin varsa
Neden çatlamaz?..

Takvimden yapraklar bir bir düşüyor
Anılar insafsız kalbim deşiyor
Gözler melul ama umut yaşıyor

Ey gece!
Gökyüzüne bağlı dünyamda
İsterdim ki
Yakarışlarla anılsın adın.
Yüreği nefes nefes ağartan
Acıları Nemrut ateşlerine
Sabrı bazen Yusuf
Bazen İbrahim güzelliğine bürüyen
Temiz sözcüklerle,
Gözyaşlarıyla
Anılsın adın
Öyle isterdim ki

İçimi kavuran közü ben Rabbime sunacağım
Kalbime akan yaşları bir bir ona anacağım

Her şeyi bırakırsan
Ayak bağlarını, ağız tadlarını,
Dünyalar avuçlarken doymayan hırsları,
Bu boğucu yaşamı yani
O zaman sevgi,
Gerçek mekanını bulurmuş

Özgürlüğün bestesini
Söyle uzaklara anne!

Uzak dursun güneş küskünüm ona

Ama bitti,
Tükendi nefesim
Tükendi sözlerim

Acılar kalbimde gülümser yüzüm

Sadece,
Rüyalar duru kalmış
Bir de
Dualarla tütsülenmiş hayaller

Sevgiler hüzünle anılan birkaç an
Özlemler yıllarla mı anılacak her zaman
Bilmem acılar
Şafaklara vurgun yüreklere mi mahsustur

Güneşe küskün anılarımı alın.

Siz bile,
Evet siz bile bilemezsiniz yüreğimi
Sadece,
Korktuğum ve sevdiğim!
Sen bilirsin
Sen bilirsin ki,
Küskünlüğüm geceye
Küskünlüğüm kaygılara

Her şey darmadağın başlanmaz söze
Kalemler kâğıtlar siz uzak durun

Üzgünüm, evet
Azık biriktirmem gerekirken,
Acılar ve hasretler savuruyorum
Bir kışı çağırıyor günahkâr ellerim
Karanlıklar, karanlıklar
İçim daralıyor

Bir hafif rüzgârda
İnsanı bir başına bırakan
Sorumsuz hayaller

Her gece pişmanlık,
Her sabah unutkanlık,

O zamanlar
Yorgun değildi şehir
Saatlerin peşinde koşturmaktan

Gündüz parlaktır, onu günah ile karartma
Gece uzundur, onu uyku ile kıslatma

Mevlana