Evdale Zeynike’nin Hayatından Bir Gün Kitap Alıntıları – Mehmed Uzun

Bedenimi, ruhumu tanıyıncaya kadar ömrümü de bitirdim.

Korkak gönül, beyaz göğsü göremez.

Mutlu yüreğe her gün bahar. Mutlu bir kalbi olan kişi ölümsüzdür…

— Sizi görmüyorum, ama sizi hissedebiliyorum…
Körler yalnızdırlar, körlük yalnızlıktır. Ama ben ne yalnızım, ne de yalnızlık içindeyim.

“Her kuş kendi öbeğiyle uçmalı.”

Aşkın ateşi yakıcıdır, kemiğe, deriye karışır, ne utanç dinler ne de ayıp.

Öyle görünüyor ki, yazmak da kuyumculuk gibi zahmetli iş.
Zaman istiyor, sabır istiyor, kuyumcu ustalığı istiyor.

Dinya çerx û felek û dolap û dewran e.Bayê felekê ji wir de tê, di vir re diqulipe.Îro şahî û şenahî, sibê nalîn û şîn e.Dinya, dinyayeke kambax e, namîne ji tu siltan, hakîm, beg û mîran re.Rind zû derin, xirab singê xwe dadiçikînin meydana dinê û dimînine

Canfedayê zimanê welatê xwe be

Yaratıcı hüner, arzu, coşku, sabır, inat, emek, yumuşaklık ve duygu olarak incelik ister.

Bila çar tişt ji we kêm nebin; jîrî, ciwanmerdî, comerdî, xêrxwazî
Bila çar tişt ji we bi dûr bin; qelsî û namerdî, çikosî û xirabîxwazî

Öyle görünüyor ki, yazmak da kuyumculuk gibi zahmetli iş. Zaman istiyor, sabır istiyor, kuyumcu ustalığı istiyor.

Qulingo, çavbeleko, perhêşîno Dinya, dinyayeke malkambax e, ew, dinya derd û kulan e.Kêfxweşî û bextiyarî ji min û ji te dûr e.Ez kor, tu baskşkestî yî.Ez di nav şeveke xedar, tu di nav êşeke yeman de yî.Ger çavên min ronî, perwazên te sax bûna, me dê rindî, comerdî û bextiyarî nîşanî dinya kambax bidana.

Agirê eşqê germ e, dikeve nav hestî û çerm e, ne dibê fedî ye û ne jî şerm e.

Serê Sîpanê Xelatê bi mij û dûman e û bi reng bi reng e.Esman şîn, dar û ber hêşîn,av spî ye.

Her celeb tofan û nisûbetî ket pêsîra me kurdan û bû siya me.Mirin, kuştin, şewat, nalîn, qîrîn û hawar bû nan û ava me.Welatê me bû xirbe û kavil.Xwedayo niha ew çiya, zozan, deşt, şikeft, bajar û gundên welatê Kurdistanê bikaribûna bipeyiviyana û serpêhatiyên xwe bigotana

Düne aidim, bugüne değil. Bugünle hiçbir ilişkim yok. Gerçeği söylemeliyim; bu, bana mutlulukta veriyor. Çünkü dünya yıkıma doğru gidiyor

Hayat, tesadüflerin güzel renkleriyle boyanmış bir tablodur.

Agirê aşqê germ e.

Bir ferdi olduğum insanlık, ah ne kadar az idi gerçekten; derinliklerine erişemediği yeraltı ile sonsuzluğa uzanan gökyüzü arasındaki dünyasında, ancak basabildiği toprakla ve varabildiği menzille sınırlıydı; ne kadar âciz, bilgisiz ve çaresizdi!

Dinya , dinyayeke derewîn bû

Ji ronahiyê xweştir tiştekî nin e .

Ev çi dewr e , ev çi dewran e..!

Her şeyin başı umuttur. Umut; her zaman, her yerde, her şeye rağmen benim hakiki varlığımdır.

Her şeyin başı umuttur. Umut her zaman, her yerde, her şeye rağmen benim hakiki varlığımdır.

Baltanın sapı ağaçtandı ve balta bu sapıyla kadim ve sağlam ağacı kesip duruyordu.

Kara sular benim gözlerimi; kin, nefret ve rekabet de dünyanın gözlerini kör etmiş.

❝İyiler erken gider, kötüler kazıklarını çakarlar dünyanın meydanına ve kalırlar.❞

Ez Evdal im, ez Evdal im,
Ji ber neheqî û bêbextiya vê dinyayê , ji kezeba xwe birîndar im

Ez ji teyran, teyrê mij im,
Ji kerba Gula Xamûrê kerr û gêj im,
Cîhê Gulê rûnê, ez ê tobe kim, ez rûnanim , ez nabêjim

Yüzsüzdür dünya, çürük ve koftur, namertlerin, kötülerin ocağıdır, onlardan başka kimseye yâr olmaz.

___ Ronahî ye, xweş ronahî ye. Ji ronahîyê xweştir tiştekî nîn e.

Hey li min felekê,
Te çima li min weha kir?

Xwîn bi xwîne nayê şuştin.

Zikbirçî têr dibin, lê belê çawbirçî têr nabin.

Însan însan e, çi kurd, çi ermen, çi muslîm, çi xaçperest..

Sal bi sal, xwezî bi par.

Dijmînê bav û kalan nabin dostên me kurdan,

Kurdan digotin,
Mêr dimire nav dimîne, ga dimire çerm dimîne

Dinya çerx û felek û dolab û dewran e.

___ Gulê, mehrûmê, zimanxweşê tu xweş dibêjî, lê dilê şikestî nacebire.

Gelî guhdaran, dinya ji evîndar û dilketiyan hez nake.

Dinya, dinyayeke malkambax e, ew, dinya derd û kulan e.

Ma li welatê kurdan kîjan dengbêj bi stran û çîroka Evdalê Zeynikê mezin nebûye?

Gerek her teyr bi refê xwe re bifire.
Dengbêj bi dengbêjan re, nivîskar bi nivîskaran re.

Hay lo dilo!..
Ûmrê dîle min pê rê, de bajo
Vê êvarê min rebenê

Ez ji ronahiyê,ew ji firînê, ez ji rengê biharê, ew ji şinahiya esmanan bêpar e. Ez însan,ew teyr, le siûda me wekhev e.

Sesimin gölgesini kağıtlara dökemem…

Hey li min felekê,
Te çima li min weha kir?
Te teyrê xwe berda, koma min belav kir,
Te ez kirim qutîkî pole, dev û lêva wî şima kir,
Herçî dost bû, te li min melûl kir,
Herçî dijmin bû, te li min şa kir,
Hey li min felekê,
Zozanê Sîpanê Xelatê xweş e, li siya darê,
Felekê ez şaş kirime, berdaye, geh li jor e geh li xwarê,
Felek xayin e, dewran bêbext e, dikime- nakime, qet nayê li karê,
Hey li min felekê

-Xwedayo, vê nûra pak ku li ser rûyê keç û xortên me ye, ji ser me û welatê me kêm meke..

Sîpanê Xelatê bilind e û serî bi mij û dûman e

Dinya bi dor e, geh li jêr e, geh li jor r. Carina roj e, carina şev e

-Gelî guhdaran bila tava royê û germiya tîrêjên wê ji ser serê we kêm nebe

Dinya çerx û felek û dolab û dewran e. Bayê felekê ji wir de tê, di vir re diqulipe. İro şahî û şenahî, sibê nalîn ûşîn e. Dinya dinyake kambax e namîne ji tu siltan, hakîm, beg û mîran re. Rind zû derin, xirab sinê xwe dadiçikînin meydana dinê û dimînine.

Sala par vê çaxê ez Evdalê Zeynikê bûm,
Ez şa’irê dinê bûm,
Şalûrê erdê bûm,
Bilbilê ber perê rojê bûm,
Dengbêjê mîrekî welatê kurdan bûm,
Di hidûdê Êcem de rûniştî bûm,
Mêrekî çê bûm, siwarê hespê bûm,
Aşiqê pelê Gulê bûm

Dünya âleme duyurun, aydınlık karanlığı yenmiş, ışık gecenin karanlığına baskın gelmiştir.

Güneş doğmuş, herkese doğmuş ama bize değil.

Karnı aç olan doyar, ama gözü aç olan doymaz.

İnsan insandır, ha Kürt, ha Ermeni, ha Müslüman, ha Hristiyan

Kurmanc ne pir di bê kemal in
Emma di yetîm û bê mecal in
Filcimle ne cahil û nezan in
Belkî di sefîl û bê xudan in

Ehmedê Xanî

Benim mutluluğum dilim ve Kürtçe stranlardır.

Dünyadaki haksızlıklardan, bahtsızlıktan, yüreğimden yaralıyım.

Dengbêjler okulla, medreseyle değil, hayatın tecrübe ve dersleriyle terbiye edilirdi.

İnsan sırtını ya güçlü bir adama ya da asi bir dağa dayamalı.

Dengbêjlik sanatkârlıktır. Sanatkârlık da güç ve çabadır.

Atalarımızın düşmanı biz Kürtlerin dostu olamaz.

Aşk ateşi sıcaktır, derinin altından kemiği sarar, ne ayıptır der ne de utanç dinler.

Gözlerim açık ama dünyam kapkaranlık.