Eşrefoğlu Rumi Divanı Kitap Alıntıları – Mustafa Tatcı

Ne vücud var, ne adem, ne zaman var, ne mekan
Ne piş ü pes, ne fevk u taht, ne yesar hod yümma

Bana işbu müdde’îler nice ta’n ederse etsin
Hele şimdi hâsıl oldu bana bunda vuslat-ı dost

Gel bu birlik şerbetinden bir kadeh nûş eyle kim
Bir bakıp bir göresin dağılmayasın dört yana

Ben bu birlik dediğim yoklukdur anlarsan sözüm
İkilik bu varlığın komaz varasın aslına

Sen bu yoklukdan kaçarsın bir işit yokluk nedir
Bir mücellâ âyinedir dost yüzün görmekliğe

Eşrefoğlu Rûm’ikilik defterin yakdı oda
Bir olup birlik bulup birikti birle birliğe

Bu gönül deriçesinden yine bir nûr oldu peydâ
Aklımı başımdan aldı beni kıldı deli şeydâ

Tamâmet gönül cihânın o nûrun şu’lesi tutdu
Yer ü gök tecellî doldu dağ u taş u kûh u sahrâ

Ne ki var cemî’-i eşyâ nikâbın götürdü yüzden
Kamusunu görüp ol dost bana ma’şûk oldu her câ

Uykusuzluk insana nefsini tanıtır.

Seni seven âşıkların gözü yaşı dinmez imiş
Seni maksûd edinenler dünyâ ahret anmaz imiş

Dünüm günüm inilti ile geçti
Ünümü duymadı ağyar hergiz

Tütünüm tütmedi yandım kül oldum
Külümden kalmadı asar hergiz

Ne şirin tatlı derddir bu derd kim
Buna öykünmedi sükkar hergiz

Şeker yersem bana sensiz acıdır
Seninle zehr-i kâtil key şirîndir

Eşrefoğlu Rumi dost bahçesinin bülbülüdür
Dosta karşı daim öter gül ü gülzarı n’ider

Sen ezel sultan idin şimdi niye oldun esir
Eksiğin yok bay idin böyle neden oldun fakir

Dünüm günüm inilti ile geçti
Ünümü duymadı ağyar hergiz

Tütünüm tütmedi yandım kül oldum
Külümden kalmadı asar hergiz

Ne şirin tatlı derddir bu derd kim
Buna öykünmedi sükkar hergiz