Enola Holmes – Kayıp Markiz Vakası Kitap Alıntıları – Nancy Springer

İçinde zambak olan bir buket alıcıyı, diğer çiçeklerin anlamlarına dikkat etmesi için uyarıyordu. Yunan tanrıçası İris (zambak), Olimpos Dağı ile dünya arasında gökkuşağı köprüsü üzerinden mesajlar taşımıştı.

Dalgaların hafifçe çarpma ve sintine suyunun taşma sesini, teknenin rüzgar ve akıntıyla iskeleye çarptığında çıkardığı boğuk sesi duymaktan çok hissediyordum

Dimdik oturarak başımı salladım, kendimi anlatılmaz biçimde daha iyi hissediyordum. Ağabeyim Sherlock benim düşüncelerime gülmüyordu. Benimle konuşuyordu.

Günün birinde, bir şekilde, hayatımı, beni utancın gölgesinden çıkaracak olan parlayan bir ışık haline getireceğimi ummuştum.

yalnız olmamın yalnız kalmamı gerektirmediğini anladım.

Bunların hiçbirini anlaman gibi bir ihtimal yok çünkü gücün olmamasının nasıl olduğunu bilmiyorsun.

Savunmasız olanı kullanmak iyidir. Ama hayatını riske atarak bunu yapamazsın bazen doğayı akışına bırakman gerekir.

Yeni ihtimaller karşısında hüsrana uğramak yerine, heyecanlanmaya çalış.

Sert ol, Hayatını yaşa!
Ama bunu birini aradığın için yapma, kendini aradığın için yap.

Ve gelecek bize bağlıdır.

Toplum ne isterse istesin seni kontrol edemez..

“Onunla ilgili harekete geçen bütün duygularım kanatlarını kapattı ve bir kalp ağrısına dönüştü.”

“Huzursuzdum. Bir tehlike hissediyordum.”

“Durup bir an, son derece sıkışık ve büyük olan ana kente baktım. Etrafımı insan yapımı bir vahşilik ve var olan tüm ağaçlardan daha yüksek, daha tehditkar binalar sarmıştı.”

“Yaşıyor olduğu sonucuna varmaktan memnun olabileceğimi düşünebilirsiniz.
Tam tersine. Kendimi sefil hissettim.
Beni terk etmişti.”

Ve gelecek bize bağlıdır.