El-Fevaid Kitap Alıntıları – İbni Kayyim El Cevziyye

Dünyadan ayrılan herkes ya zindandan kurtulmuştur ya da zindana gitmektedir.

Dünyadan geçip gidenler rüyalardır, ondan kalanlar ise kuruntulardır

Vakit ise, her ikisi arasında zayi olup gitmektedir

İbnu’l Kayyim (rahimehullah)’ın El-Fevâid kitabına serpiştirmiş olduğu incilerden bazıları:

– Bir kula kalp katılığından ve Allah’tan uzak olmadan daha büyük bir ceza verilmemiştir.

– Allah’tan en çok uzak olan kalp, katı kalptir.

– Kalp katılaştığı zaman gözler kuraklaşır.

Kalbinin temizlenmesini isteyen kimse; Allah’ı bütün şehvetlerine tercih etsin.

– Kalbin yıkılması gafletten ve güvenden; yeniden inşası da haşyet ve zikirden geçer.

– Ateş, katı kalpleri ertimek için yaratılmıştır.

– İçinde dünya sevgisi olan kalbe Allah sevgisinin girmesi,

tıpkı devenin iğne deliğine girmesi gibidir (imkansızdır).

– İnsanlar Dünyaya verdikleri önem miktarınca dünyada azap çekmektedirler.

İbn Kayyım رحمه الله dedi ki: Kulun Allah ve insanlarla arasında gizlilik (örtmek) vardır. Kim Allah ile arasındaki gizliliği ifşa ederse, Allah da o kimsenin insanlarla arasında olan gizlilik perdesini yırtar, ifşa eder.

DİRİ KALP

Şayet; Öğüdün tesir etmesi için âyet-i kerime’de geçen bütün şartların hepsinin birlikte gerçekleşmesi gerekir. Şöyle ki: Yüce Allah’ın, veya hazır bulunup kulak veren âyetinde geçen (veya) edatının bu mânada olduğunu, bu edatin cemi mânasında geldiğini, bunun iki şey arasındaki mâna ayrımını veren (veya) edatı olmadığını söyleyen bir görüş ortaya atılsa, şu şekilde cevap verilir: Bir defa bu güzel bir soru ve ona şöyle cevap veririz:

Kendisine Kur’an âyetlerinin okunduğu muhatap kişinin haline itibarla kelam -veya- edatı ile çıkmış oluyor. Çünkü insanlardan kimisi var ki, kalbi diri ve anlamakta, fıtratı da oldukça olgundur. Kalbiyle tefekkür ettiğinde kalbi ve aklı Kur’an’ın sıhhatine ve O’nun hak olduğuna delalet eder. Kur’an’ın haber verdiklerine de bu sefer kalp, şahit ve hazır bulunmakta, Kur’an’da varid olan âyetler de artık onun kalbi ne fıtratın nuru üzere bir nur olmaktadır. Şüphesiz ki bu durum Kur’an’da haklarında şöyle buyurulan kimselerin özellikleri cümlesindendir: Kendilerine ilim verilenler, Rabbinden sana. indirilenin (Kur’an’ın) gerçek olduğunu bilir; onun, mutlak ga lip ve övgüye layık olan (Allah’ın) yoluna ilettiğini görürler. (Sebe, 6)

İbnü’l-Kayyim, رحمه الله dedi ki:

“ALLAH korkusundan göz yaşını akıtmayınca bil ki, kuruluğu kalbin katılığındandır.”

(Badaa’i Al Fawaa’id 2/432)

İbnu’l Kayyim rahimehullah der ki:

Dünyada elde edeceğin en büyük kâr; nefsini sürekli olarak evla olan ve ahirette sana en çok fayda verecek olan yerlerde çalıştırmandır.

El-Fevâid – 72

İbnü’l-Kayyim رحمه الله dedi ki:

Sabırlı olun ey ALLAH’ın kulları, Rabbimiz bize annenin çocuğuna olan şefkatinden daha merhametlidir.

Dünyâdan çıkan herkes; ya zindandan kurtulmuştur ya da zindana gitmektedir.

Mü’minler Allah’ı severler. Âyeti hayret edilecek bir şey değildir.

Asıl hayret edilecek şey, Allah da onları sever.  âyetidir.

İlim, Allah’ın ve Resûlü’nün dedikleri
Sahabe’de der ki:Bunda batıl yoktur
Peygamber ve fakihin görüşleri arasında
Muhaliftir diye delilik demen ilim değildir
Asla! Temsil ve teşbihten sakındırmak için
Sıfatları inkâr ve nefyetmek olacak şey değildir.

İbn Avane bir adama veda etti ve ona şöyle dedi:
Allah’dan korkmalısınız, çünkü dindar yalnız olmayacak!

Gündüzleri boş, geceleri de vakit öldürerek geçirenlerle dost olmam! Gerek dünya ve gerekse âhiret hayatı için herhangi bir hayırlı amel bulundurmayan adama çok kızarım. Aynı zamanda namazı kendisine iyiliği emretmiyor ve kötülükten sakındırmıyorsa, o kimseye de çok kızarım. Kuşkusuz onun bu hâli kendisini Allah’u Tealâ’dan ziyadesiyle uzak etmiştir.
İbn Mesud (radıyallâhu anh)

Mü’minler Allah’ı severler. Âyeti hayret edilecek bir şey değildir.

Asıl hayret edilecek şey, Allah da onları sever.  âyetidir.