Divâ’n-ı Es’ad Kitap Alıntıları – Muhammed Es’ad Erbili

Gönül Nûr-i cemâlinden Habibim bir ziyâ ister,
Gözün Hâk-ı rehinden ey Tâbîbim tûtiyâ ister.
..
Sarıldım dâmen-i ihsânına ey şâfiî ümmet,
Dahîlek yâ Muhammed, hasta cânım bir devâ ister.

Gül-i ruhsârına meftûn olanlar şüphesiz sensiz
Ne Mülk-ü mâl-ü câh ister, ne de zevk-u safa ister.

Hayal-i şem-i rûyinle acep mi yansa can ü dil,
Nigârım gel de gör kalbimde âteş, ah ü zâr âteş

گوزلردن آقان قانلره هيچ يوقمى نهايت
ايلر كه گوزك قتلمه قاش ايله اشارت

Ettim derûn-ı sînemi aşkına meygede
Mahmûrunum şarâb ger olsun ger olmasın

Ne yapsam bu dil-i mahzûnu mesrûr eyleyemem şahım
Gam ateş gam-güsâr ateş temennâ-yı mesâr ateş

دلی گومست شدازبادهء پرفیض نومیدی
کشاید در بروی اوز بزم صحن گلزارت

Ümitsizliğin, ızdırabın feyz dolu şarabıyla sarhoş olana senin gülzârından( gül bahçesindeki meclisinden) kapı açılır.

Ettim derûn-ı sînemi aşkına meygede
Mahmûrunum şarâb ger olsun ger olmasın