Dava (Çizgi Roman) Kitap Alıntıları – Franz Kafka

-SEN BİR SANIKSIN!
+öyle diyorlar.

zincire vurulmak, özgür olmaktan iyidir çoğunlukla!

nihayetinde tek çare şartları kabullenmek. her şeyden önce de, dikkati üzerine çekmemek. sana ne kadar ters gelirse gelsin, ağzını kapalı tut! bu koca hukuk sisteminin hassas bir denge halinde olduğunu anla. sistemde değişiklik yapmaya çalışırsan ayağının altındaki zemin her an kayabilir.

Şimdi yapabileceğim yegâne şey, her şeyi sakin sakin ayırt eden aklıma sonuna kadar mukayyet olmak.

Tek suçum insan olmak.

Hiçbir şeyi abartmak istemiyordu.

En önemsiz olaylarda bile, ufacık bir kuşku her zaman üzüntü verir.

Bu son ünlem!

Az kalsın kendimi unutuyordum, oysa en önemli kişi benim!

Gel de aklını oynatma!

Kendinizi ne sanıyorsunuz?

İstese bile, canına kıymayı öyle anlamsız, öyle saçma buluyordu ki, bunu asla başaramazdı.

nihayetinde tek çare şartları kabullenmek. her şeyden önce de, dikkati kendine çekmemek! sana ne kadar ters gelirse gelsin, ağzını kapalı tut! bu koca hukuk sisteminin hassas bir denge halinde olduğunu anla. sistemde değişiklik yapmaya çalışırsan ayağının altındaki zemin her an kayabilir. üstelik bunun sonucunda o devasa sistemde hiçbir değişiklik olmaz. sadece daha katı, daha uyanık, daha haşin ve daha da kötücül bir hal alır.

Zincire vurulmak özgür olmaktan iyidir çoğunlukla!

Nihayetinde tek çare şartları kabullenmek, her şeyden önce de, dikkati kendine çekmemek! Sana ne kadar ters gelirse gelsin, ağzını kapalı tut! Bu koca hukuk sisteminin hassas bir denge halinde olduğunu anla. Sistemde değişiklik yapmaya çalışırsan ayağının altındaki zemin her an kayabilir. Üstelik bunun sonucunda o devasa sistemde hiçbir değişiklik olmaz. Sadece daha katı, daha uyanık, daha haşin ve daha kötücül bir hal alır.

Birinden ”hoşlanmak ” pek bir anlam ifade etmez.

Bir sürü boş şey arasında adalet kaybolup gidiyor..

Bu dünyadan bir aptal olarak mı ayrılacağım?

Kadınlar büyük güce sahiptir.

O kanun sadece sizin kafanızda var.

Aslında kendilerinin de hiç anlamadıkları şeylerden konuşuyorlar. Kendilerine bu kadar güvenmeleri aptallıklarından.

Kendime denk biriyle konuşacağım birkaç kelime, bu adamlarla yapacağım upuzun konuşmalardan çok daha aydınlatıcı olacaktır benim için..

Meraklı! Düşüncesiz insanlar..

Yalnızca aptal oldukları için bu denli kendilerinden emin konuşabiliyorlar.

Satışı malın değeri değil, verilen rüşvetin yüksekliği belirler.

Bir sürü boş şey arasında adalet kaybolup gidiyor! Ortada hiçbir şey yokken, mahkeme bir suç yaratıyor.

Mantık istediği kadar sarsilmaz olsun,yaşamak isteyen bir adama direnemez.

Nihayetinde tek çare şartları kabullenmek. Her şeyden önce de, dikkati üzerine çekmemek! Sana ne kadar ters gelirse gelsin, ağzını kapalı tut! Bu koca hukuk sisteminin hassas bir denge halinde olduğunu anla.

Ve senin önünde kendimi yere atsam, ağlasam ve anlatsam bile, biri sana cehennemi sıcak ve korkunçtur diye anlattığında cehennem hakkında ne bilebilirsen, benim hakkımda da ancak o kadarını bilebilirsin.

“En önemsiz olaylarda bile, ufacık bir kuşku her zaman üzüntü verir.”

İnsanlarla iyi geçinmek hem çok zordu hem de çok kolay; bunun bir kuralı yoktu.

Zaten insan, hep başkaldırır.

“ Ormanda yolunu yitirmiş çocuklar gibi terk edilmişlik içersindeyiz. Önümde durup bana baktığında, ne sen benim içimdeki acıları anlayabiliyorsun, ne de ben seninkileri. Ve senin önünde kendimi yere atsam, ağlasam ve anlatsam bile, biri sana cehennemi sıcak ve korkunçtur diye anlattığında cehennem hakkında ne bilebilirsen, benim hakkımda da ancak o kadarını bilebilirsin ”

”Bana yolu gösterin, yoksa yanılabilirim. Öyle çok yol var ki! ”

”Otuz yıldır hayattayım ve kendi yolumu tek başıma çizmek zorunda kaldığımdan, beklenmedik şeylere bağışıklık kazanmış sayılırım. ”

“Adalet kıpırdamamalı, yoksa terazi bir tarafa yatar ve karar adil olmaz.”

“Zincire vurulmak özgür olmaktan iyidir çoğunlukla!”

Siz, savaşmak zorunda olduğum toplumdansınız!

“Bu sistemin saçma sapanlığı karşısında, memurların yolsuzluk yapması nasıl engellenir? Engellenemez beyler! En büyük yargıç bile bundan kaçamaz.”

“En önemsiz olaylarda bile, ufacık bir kuşku her zaman üzüntü verir.”

Zaten insan, hep başkaldırır.

Bağımlı insan özgür insana tabidir.

Ve sen boğazına bağlı bir ip varken burada böyle sakin sakin oturuyorsun, öyle mi?

“İnsan bu dünyada otuz yıl yaşamışsa eğer ve benim gibi hep yalnız başına savaşmak zorunda kalmışsa, o zaman beklenmeyen olaylara karşı bağışıklık kazanıyor ve bunlar yüzünden çok sarsılmıyor… Yalnız insanlar hep alışıktır beklenmeyen olaylara”

Kadın eli her şeye sessizce düzen verir.

Yalnızca aptal oldukları için bu denli kendilerinden emin konuşabiliyorlar.

Bana yolu gösterin, yoksa yanılabilirim. Öyle çok yol var ki!

Tek suçum insan olmak.

İnsanlarla iyi geçinmek hem çok zordu hem de çok kolay; bunun bir kuralı yoktu.

Ben insanları sırtlarından bıçaklamam.

Kendime denk biriyle konuşacağım birkaç kelime, bu adamlarla yapacağım upuzun konuşmalardan çok daha aydınlatıcı olacaktır benim için.

İnsanlarla iyi geçinmek hem çok zordu hem de çok kolay; bunun bir kuralı yoktu.

“Bir sürü boş şey arasında adalet kaybolup gidiyor!”

Bana yolu gösterin, yoksa yanılabilirim. Öyle çok yol var ki!

Ve senin önünde kendimi yere atsam , ağlasam ve anlatsam bile, biri sana cehennemi sıcak ve korkunçtur diye anlattığında cehennem hakkında ne bilebilirsen, benim hakkımda da ancak o kadarını bilebilirsin.

“Bir insan, insan olur da nasıl suçlu olabilir? Biz bu dünyada, birimiz ötekimiz gibi hep insan değil miyiz? “

Herkesin kendine göre bir derdi var.

Dünyada neler oluyor!

Ne biçim insanlar bunlar!

Bir insan insan olur da nasıl suçlu olabilir ?
İşte suçlular tam da böyle konuşur.

“Bir insan, insan olur da nasıl suçlu olabilir? Biz bu dünyada, birimiz ötekimiz gibi hep insan değil miyiz? “