Çiçeklerimi Rüzgara Verdim Kitap Alıntıları – Debbie Macomber

“Beni yere bırak,”
“Asla.”
“En azından nereye gittiğimizi söyle!”
“Doğruca,” diye fısıldadı Max, gözleri sevgiyle parlayarak, “kalan hayatımızı yaşamaya.”

Çok şey yaşanmıştı. Zevkleri değişmişti, hatta belki değer yargıları.
Sohbetleri boyunca Grant’in eski Bethanne ‘yi istediğini fark etmişti; yani onu destekleyen ve yüreklendiren kadını. Aynı role tekrar bürünemezdi, bunu istemezdi de zaten. Artık kendi işi vardı. Grant hırslı biriydi ama Bethanne de öyleydi. Açıkçası, bir evliliğin bu kadar hırsı kaldırabileceğinden emin değildi.

“Unutma, hakkımda bilmek istediğin bir şey olursa tek yapacağın şey sormak.”

“Hayır Max, lütfen yapma.”
“Ne yapmayayım?”
“Beni sevme. Zaten yeterince zor…”
Yalvarmasının karşılığı sessizlikti. “Keşke daha uzlaşmacı bir adam olsaydım,” dedi sonunda. “Ne yazık ki ikide bir âşık olan bir adam değilim. Duygularımı musluk gibi açıp kapatmayı beceremiyorum. Hissettiklerim bunlar ve kararın ne olursa olsun değişmeyecek.”

“Herkesi rahatsız eden şey, onu çok az tanımam. İşin çılgın tarafı ise bu umurumda değil. Neyin önemli olduğunu biliyorum; Karısını çok sevmiş ve iyi bir insan, kocaman yüreği olan iyi bir insan.”
“Benim için bu kadarı yeterli.”

“Çocuklar, ebeveynlerinin bir arada olmasını ister.”dedi Rooster. “Bu doğal, fakat her zaman en iyi olan bu demek değildir.”
Max’in New Orleans’ta gönüllü çalışması, Annie’nin duymak istediği bir şey değildi. Onu, annesinden faydalanmaya çalışan bir serseri olarak görmeyi tercih ediyordu. Bu imaja tutunmaya çalışıyor, ama annesini ne kadar mutlu ettiğini gördükçe giderek zorlanıyordu. Hele iyi yürekli biri olduğunu öğrenmesi, ondan nefret etmesini daha da imkânsızlaltırıyordu.

“Kate ve Katherina sayesinde, onlara olan sevgin yüzünden, farklı birisin. Bu sevgi ve onların sana olan sevgisi, sonsuza kadar seninle yaşayacak. Hiçbir şey onlara hissettiklerini değiştiremez. Onlar senin bir parçan ve daima öyle kalacak.”
Max dönüp onun yüzüne baktı. “Teşekkür ederim.” Kollarıyla onu sarıp iyice kendine yaklaştırdı. Bir süre, hiç kıpırdamadan öylece durdular. Öpüşmeye bile ihtiyaç duymadılar, Bethanne paylaştıkları şeyin çok özel bir şey olduğuna inanıyordu. Bu anlayış- ikisi de en çok değer verdikleri şeyi kaybetmişlerdi- cazibeden daha derin bir biçimde onları bir araya getirmişti.

“Kate’i ne kadar sevdiğini biliyorum.” dedi Bethanne. Başını omzuna yasladı. “Keşke sana bu acının geçeceğini ve bir daha asla geri gelmeyeceğini söyleyebilsem, ama şimdilik, bunun asla tamamen yok olmayacağını biliyorsun.”

“Acı insan hayatını kontrol ediyor, değil mi? dedi Bethanne düşünceli bir halde. “Yıllar önce , acının sevgi ve üzüntünün buluştuğu yer olduğunu okumuştum. “

“Bethanne kocasına geri dönebilir” diye mırıldandı Max. Bu düşünceyle midesi kasıldı. Bu ihtimal gerçekti ve kendini onun vereceği karara hazırlaması gerekiyordu. Rooster, Max’in bu endişesini hemen dağıttı. “Seni gördüğünde yüzünün nasıl aydınlandığını farketmedin. Kadının durumu da senden farklı değil.Sana o mesajı göndermesi iyi oldu.”
“Neden?”
Dürüst olmak gerekirse Max, kadın Vegas’tan ayrıldığından beri, sahibini kaybetmiş bir köpek yavrusu gibi ortalıkta dolanıyordun.”

“Kate’i kaybettikten sonra bir daha sevebileceğimi düşünmezdim. Bana bunun mümkün olduğunu gösterdin.”
Bethanne içini çekti, “ne demek istediğini anlıyorum. Grant beni terk ettikten sonra ben de bir daha böyle hissedeceğime inanmazdım. Kalbimi vermek bir yana, bir daha asla bir erkeğe güvenmeyeceğimden emindim.”
“Bana kalbini verebilir misin, Bethanne?” diye sordu.
“”Evet…ve bu beni ölesiye korkutuyor.”
Max gülümsedi. “Beni de.”

Max çok şey yaşamıştı. Önce kızı, ardından karısı.
“Katherina hakkında konuşmam,” diye mırıldandı karanlık gökyüzüne bakarak. “Hiç kimseyle.” Çok huzursuz görünüyordu. “Sen… beni korkutuyorsun Bethanne. Başka nasıl tanımlayacağımı bilmiyorum ve bu hoşuma gitmiyor. Savunmasız olmak kesinlikle kaçındığım şey. Seni özel kılan nedir bilmiyorum.”

“Ondan söz etmek acı mı veriyor?”
Max yüzünü yana çevirdi. “Dün bana söylediğin doğruydu. Giderek kolaylaşıyor. Bunun mümkün olacağını tahmin bile etmezdim.”

Düşüncelerinin Max’e ve karısı hakkında söylediklerine kaydığını fark edince şaşırdı. Söylediğine göre üç yıl olmuştu. Üç yıldır yas tutuyordu. Bu adam derinden âşık olmuştu. Bu türden sarsılmaz bir sevginin gerçek olma ihtimali ona huzur verdi ve uyuyakaldı.

-Anne?
– Evet?
– Bir şey söyle!
-Hangi konuda tatlım?
– Babamın hâlâ seni sevmesi gerçeği hakkında.
“Bunu biliyorum ve ben de onu seviyorum… her zaman seveceğim.” Bu sevgi biçim değiştirmişti ve alevler hâlâ sönmemişti. Grant’a karşı herhangi bir şey hissetmek istemiyor, ama bunu başaramıyordu. Nasıl yapabilirdi ki? Yirmi yıl evli kalmışlardı. Onun çocuklarını doğurmuştu. Bunlar, gözardı edemeyeceği ya da unutamayacağı gerçeklerdi. Ancak sevginin pek çok yönü, pek çok açısı olduğunu keşfetmişti ve bu açıların bazıları diğerlerinden daha keskindi.

Mükemmel bir dünyada eski kocasına tekrar âşık olabilir ve bir zamanlar sahip oldukları eski ideal aileye geri dönebilirlerdi. Sorun şu ki, o kadar ideal değildi…Ayrıca mükemmel bir dünyada yaşamıyorlardı ve Ruth ile Annie’nin mutluluğu dışında düşünmesi gereken şeyler de vardı.

“Düşünebildiğim tek şey, Grant ve Tiffany oralarda hayatını yaşarken benim tek başıma kalmamın ne kadar adaletsiz olduğuydu. Yüzümü yastıklara gömüp ağladım. “ O uğursuz sabah yaşadığı keder ve döktüğü umutsuz gözyaşları dün dibi aklındaydı. “İşte o zaman, onu bağışlamam gerektiğini anladım.”

“Elimden geleni yapmama rağmen bağışlayıcı olmanın göründüğünden çok daha zor olduğunu keşfettim. Ne zaman bunu tamamen aştığımı düşünsem, bana aksini ve daha gidilecek çok yol olduğunu gösteren bir şey oluyor.”

En iyi intikam iyi yaşamaktı..

Ne yazık ki iki de bir aşık olan biri değilim. Duygularımı musluk gibi açıp kapamayı beceremiyorum

Hayatın hatalarla dolu olduğunu ve önemli olanın bu hatalardan ders çıkarmak olduğunu söylemek istedi.

Bir erkeğin hatalı olduğunu itiraf etmesi yürek isterdi

Cep telefonu kullanmamaya yeminliyim. İnsanların mahremiyetine tecavüz ediyorlar.

Hayat bazı şeyleri kendiliğinden düzene koyuyor.

Vegas’ta yaşanan Vegas’ta kalır.

Yalnız yaşamaya alışmış bir kadının hayatına girmek her babayiğidin harcı değildir.

Hayat bazı şeyleri kendiliğinden düzene koyuyor,

yanlız yaşamaya alışmış bir kadının hayatına girmek her babayiğidin harcı değildir,

Umutsuzluk ateşinde dövülmüş, daha güçlü ve daha bağımsız bir Bethanne.

Dedikleri gibi,, en iyi intikam iyi yaşamaktı. Başarılı ve bağımsız bir hayat sürmek

Yalnız yaşamaya alışmış bir kadının hayatına girmek her babayiğidin harcı değildir.

Hayat bazı şeyleri kendiliğinden düzene koyuyor.

Kayıp bir ruh

Yalnız yaşamaya alışmış bir kadının hayatına girmek her babayiğidin harcı değildir.

Duyduğum acı ve hiddetten yüreğimi arındırmazsam bir daha asla sevemeyecektim. Öfkeyle sıktığım yumruğumu açıp avucumun mutluluk, neşe ve sevgiyle dolmasına izin vermem gerekiyordu.

Dedikleri gibi, en iyi intikam iyi yaşamaktı. Başarılı ve bağımsız bir hayat sürmek

Kaderin size gülmediğini düşünüyorsanız, birilerinden yardım beklemek yerine iç sesinizi dinlemenin vakti gelmiş demektir.

Çocuklar ebeveynlerinin bir arada olmasını ister.

Bana bağlılık sözü veren bir adamın beni nasıl böylesine incitebildiğini aklım almıyordu.

Erkeklerin aklı bazen belinden aşağıdadır. Er ya da geç akılları başlarına gelir ama artık çok geçtir.

Hayat bazı şeyleri kendiliğinden düzene koyuyor.

Kaderin size gülmediğini düşünüyorsanız, birilerinden yardım beklemek yerine iç sesinizi dinlemenin vakti gelmiş demektir.

En iyi intikam yaşamaktır

Hayat, oradan oraya koşuşturmaktan ibaret

Hata yaptığını itiraf etmek her babayiğidin harcı değildir.

Hayat bazı şeyleri kendiliğinden düzene koyuyor.

Acı insan hayatını kontrol ediyor.

Düğünler pahalıdır.

Aile önemlidir.

Hayat, oradan oraya koşuşturmaktan ibaret.

Artık hiç kimse arabayla yolculuğa çıkmıyor.

Günümüzde kimsenin yaşlılara ayıracak zamanı yok.

En iyi intikam iyi yaşamaktı.

Yalnız yaşamaya alışmış bir kadının hayatına girmek her babayiğidin harcı değildir.

Dedikleri gibi , en iyi intikam iyi yaşamaktı. Başarılı ve bağımsız bir hayat sürmek..

.. ne zaman bunu tamamen aştığımı düşünsem, bana aksini ve daha gidilecek çok yol olduğunu gösteren bir şey oluyor.

Dürüst olmak gerekirse hiçbir şeyden emin değilim, neler hissettiğim dahil.
Sanırım en yoğun hissettiğim şey üzüntü.

..aksine onda bir şey görmüştü; kendinden bildiği bir şey.
Acı.
Onun da kendisi gibi duygusal bir acı çektiğini hissediyordu.

.. bu süreçte, var olduğunu bile bilmediği bir yönünü keşfetti: Umutsuzluk ateşinde dövülmüş, daha güçlü ve daha bağımsız bir Bethanne.

Kaderin size gülmediğini düşünüyorsunuz, birilerinden yardım beklemek yerine iç sesinizi dinlemenin vakti gelmiş demektir.

Bir gün karşısına çıkmasını istediği aşk işte böyle bir şeydi. Sonsuza kadar sürecek bir aşk.

Kaybettikleri her şeye daha fazla değer vermeye başlıyorlardı.

Yalnız yaşamaya alışmış bir kadının hayatına girmek her babayiğidin harcı değildir

Ölüm bizi ayırıncaya kadar Daha iyi, daha hoş, daha genç ya da daha seksi biri ayırana kadar değil.

Acı, insan hayatını kontrol ediyor.

Onun kollarındayken iyi ve doğru yerde olduğunu hissediyordu.

bağışlayıcılık aldatıcı olabiliyordu.

Of, bağışlamak neden bu kadar zordu?

“Günümüzde kimsenin yaşlılara ayıracak zamanı yok ”