Çapulcu Kitap Alıntıları – Batuhan Dedde

Kafamı gene cama yasalıyorum. İçindekiler yüzünden kafam o kadar ağır geliyor ki. Bulduğum yere yaslıyorum başımı.

Derya daha da güzelleşmişti. Saçlarını turuncu yapmıştı. Bu, turuncunun artık hayatımı kaplayan bir renk olacağına dair kombine bilet demekti.

Kapıdan girdi. Ayağa kalktım. Sarıldık. Zaman kavramının o an intihar etmesi için neler vermezdim. O anın içinde sıkışıp kalmak bir ömür boyu.

Zaten insan bazı şeylere alışıyor. Bazı kırıklara. Sonra geçiyor. Sonra yine bir şeyler oluyor ve kırılıyor.

Küçükken korktuğumda yorganın altına saklanırdım ama şimdi bunu yapamayacak kadar büyüktüm. Bu yüzden toprağın daha çok yakışacağını düşündüm üzerime siyah bir yorgan gibi.

Cenaze namazı bitti. Nişanlısı artık her daim görmekten neredeyse aynı filmi izliyormuşum gibi bir his uyandıran hareketi yaptı. Tabuta sarıldı. Ağladı.
Bir saat içinde Turgut’u hepimizin unutacağı yere bıraktık. Toprağa. Toprak üzerine atılmaya başlandığında nişanlısının ağzından şu cümleler döküldü.
Seni bu vatana helal etmiyorum.

Bu tür şeyleri seviyordum. Cansız, bana cevap veremeyecek olan şeyleri. Beni dinliyorlardı çünkü. Hiçbir insan gibi dinliyormuşçasına tavırlar takınmadan. Dinlemek zorunda oldukları için dinlemeden. Sadece dinliyorlar..

Dans edilmeden yapılan bir devrim yapılmaya değer değildir.

Zaten insan bazı şeylere alışıyor. Bazı kırıklara. Sonra geçiyor. Sonra yine bir şeyler oluyor ve kırılıyor.

Cenaze namazı bitti. Nişanlısı artık her daim görmekten neredeyse aynı filmi izliyormuşum gibi bir his uyandıran hareketi yaptı. Tabuta sarıldı. Ağladı.
Bir saat içinde Turgut’u hepimizin unutacağı yere bıraktık. Toprağa. Toprak üzerine atılmaya başlandığında nişanlısının ağzından şu cümleler döküldü.
Seni bu vatana helal etmiyorum.

Kapıdan girdi. Ayağa kalktım. Sarıldık. Zaman kavramının o an intihar etmesi için neler vermezdim. O anın içinde sıkışıp kalmak bir ömür boyu.