Biz Barışmayız Artık Kitap Alıntıları – Şiir Sokaktadır

Senin beni sevmeye gücün yetmez. Ancak yine ben sevebilirim seni

Bir gün çekip gidecektin.
Ben bunu hep biliyordum ama.
Sevilmeyi öylesine hak ediyordun ki,
Ölmek pahasına tutup sevdim seni

Aşk mı? Sevgi mi? Diye sorsalar,
Sen derim..

Öylesine yasaklarla, sınırlarla, yaptırımlarla ve baskıyla büyütülüyoruz ki yakaladığımız ilk fırsatta ya yoldan çıkıyoruz ya da bile isteye hataların koynuna atıyoruz kendimizi..

Güzel sevdik ama unutmayı beceremedik..

Gördüğün rüya değil, yaşadığın masaldır hayat

Çok sevmek de bir tehdittir

Ait olduğun yerde değil, ait hissettiğin yerde güvendesindir

Gördüğün rüya değil,
Yaşadığın masaldır hayat..

Ait olduğun yerde değil,
Ait hissettiğin yerde güvendesindir..

çok sevmenin bir adım sonrası nefrettir.
Nefret ettiklerin bir zamanlar çok sevdiklerin değil mi?

Ama şunu bilmiyorsun ki merhamet denen şey bir zamanlar beynimde taşıdığım urdan daha illet bir hastalık. Merhamet öldürücüdür sevgilim.

Yazarların hayatları yazdıklarından daha büyülü.

Hayır, unutmuş gibi yapmıyorum, seni içten içe adam akıllı terk ediyorum.

Hiçbir aşkın başlamak için sebebi yoktur ama her ayrılığın bir bahanesi vardır..

Kimse sevdiğini değiştirmeye kalkmasın
Onu zaten değiştiremeyeceklerin yüzünden sevmedin mi?

Hiçbir şey olanlar için, her şey çok değerlidir.

Gördüğün rüya değil, yaşadığın masaldır hayat

Çok sevmek de bir tehdittir

Ait olduğun yerde değil, ait hissettiğin yerde güvendesindir

Çok sevmenin bir adım sonrası nefrettir. Nefret ettiklerin, bir zamanlar çok sevdiklerin değil mi?

Güzel sevdik ama unutmayı beceremedik..

Her yara zamanla iyileşmiyor,
Her giden illede geri dönmüyor,
Çivi çiviyi her zaman sökmüyor,
Davul hep dengi dengine değil,
İnsan içince açılmıyor,
Dostlar kafa dağıtmaya yetmiyor,
Zaman her derdin ilacı değil
Kim uydurdu bunları?
Kim inandırdı bizi bu yalana bilmiyorum ama dilerim bunların hepsiyle kendi sınanır

Kendine yasakladığın her şeyin kölesi olmuşsundur aslında

Çayım var karanfil kokulu
Kitaplarım var ikinci el
Kütüphanem dünyalar dolusu
Evim sıcacık
Battaniyem var iki kişilik
.
Kokulu mumlar yaktım salonda
Saat on oldu
Hâlâ yoksun .

“Varoluş kaygısı kendi gibi olmak ya da kendi gibi olamamak kaygısıdır ”

“ Gitmek mi zor, kalmak mı?” diye sorsalar BEKLEMEK derim

“Adını unuttuğunda, acısını unutmuyor insan ”

“ Sende bir şeylerin başlaması için bende bir şeylerin bitmesi gerekiyormuş belli ki
üzgünüm sevgilim,
bundan böyle iki sınır ülkesinin dikenli telleriyiz dokunursak kanar ellerimiz ”

“Öylesine yasaklarla, sınırlarla, yaptırımlarla ve baskıyla büyütülüyoruz ki yakaladığımız ilk fırsatta ya yoldan çıkıyoruz ya da bile isteye hataların koynuna atıyoruz kendimizi.”

“ Çok sevmenin bir adım sonrası nefrettir. Nefret ettiklerin, bir zamanlar çok sevdiklerin değil mi?”

“Özlem” aramızdaki uzaklıktan değil, duyduğumuz yakınlıktan dolayıdır

kendine yasakladığın her şeyin kölesi olmuşsundur aslında ..!

Ramiz dayının sözleri çınlıyor kulaklarımda;
Bir gidişi asla tek kişi hazırlamaz yeğen ,
Biri iter biri gider..

Gitmek mi zor kalmak mı? diye sorsalar Beklemek derim

Özlem aramızdaki uzaklıktan değil,
duyduğumuz yakınlıktan dolayıdır

Hiçbir aşkın başlamak için sebebi yoktur ama her ayrılığın bir bahanesi vardır

‘Hiçbir aşkın başlamak için sebebi yoktur ama her ayrılığın bir bahanesi vardır..’

bence sende artık, herkes gibisin.

Aslında her insan, akıp giden zamanın dünya üzerinde bıraktığı birer yara izi

Hiçbir aşkın başlamak için sebebi yoktur ama her ayrılığın bir bahanesi vardır

Alabildiğine kirlenmişiz görmüyor musun? Yalanlar, yabancılar girmiş aramiza.Ne çok istesek de biz barişamayiz artık️

Acılarımızı kırar kıtlama içerdik kahveyi

Deliliğe aşktandır aşinalığım, koğuşlarımın sancısıdır ihanetin

Yağmur duasına şemsiyesiz gidiyorsan
Duanın kabul olmayacağından eminsindir

OLUR YA BİR GÜN HECELERİNE BÖLÜNÜVERİRSE ÖMRÜM

Senin notalarına açılan bütün kapıları üstüme kilitlemeli Sol Anahtarları.

Seni çok özlüyorum.
Cümlesinin içindeki sert SENSİZLERİ bulunuz.

çok sevmenin bir adım sonrası nefrettir.
Nefret ettiklerin, bir zamanlar çok sevdiklerin değil mi?

çok sevmek de bir tehdittir

Biraz daha güzel olmayı denemeli insan. Biraz daha nazik olmayı, kırılmamayı degil de, kırmamayı ögrenmeli. Sevilmekten öte, güzel sevmeyi bilmeli. İncelikler yapmalı, hoş görmeye calışmalı. Güzel olduguna inandıgında, o vakit güzellikler gelecektir.

Güzel sevdik ama unutmayı beceremedik.

Öylesine yasaklarla, sınırlarla, yaptırımlarla ve baskıyla büyütülüyoruz ki yakaladığımız ilk fırsatta ya yoldan çıkıyoruz ya da bile isteye hataların koynuna atıyoruz kendimizi..

Bize gelene değil de nedense hep bizden geçene yeltendik. Bir yanımız günaha, bir yanımız acıya öykünürdü.

Çok sevmenin bir adım sonrası nefrettir. Nefret ettiklerin, bir zamanlar çok sevdiklerin değil mi?

Merhamet pistir sevgilim. İnsan acıdığı birine aşık kalamaz. Bir aşığın ölümü ancak merhamet yüzünden olabilir.

Hiçbir aşkın başlamak için sebebi yoktur, ama her ayrılığın bir bahanesi vardır

Çözümsüzlük bir sorunsa, sorunu çözmemek bir çare sayılabilir

Bu yüzden her kayıp, kayıp değildir aslında. Her giden eksiltmez insanı. Bazılarının gidişi öldürür. Eksikleriyle çoğaltırlar.

Özlem aramızdaki uzaklıktan değil,duyduğumuz yakınlıktan dolayıdır

Güzel sevdik ama unutmayı beceremedik.

” Yağmur duasına şemsiyesiz gidiyorsan duanın kabul olmayacağından eminsindir ”