Benden Sonra Mutluluk Kitap Alıntıları – Özdemir Asaf

Senin her karşına durduğumda
Ben
Senin yanında
Seni düşünüyorum

Seni
Ben
Hiç unutmuyorum.

Yalnızlık, yaşamda bir ân,
Hep yeniden başlayan…

Unutuldu mu yoksa
İnsanca ama yalın
Yaşamalar, sevmeler.

Bir şey söylemekle olmadı
Başka bir şey susmakla oldu

Ve bazen hayattır sevmek. Birini çok uzaktayken bile, yüreğinde taşıyabilmek.

Sonra bütün ömrünce sürecek
Bir noktayı aramak,
Ve bulmak..
Bir şiir’in tam ortasına o noktayı koymak..
Adı yaşamak.

Bütün ömrünce kalmaya gitmek

Bütün ömrünce gitmeye kalmak

Sana kızmıştım, doğru; ama senden vazgeçebileceğimi nasıl düşünürsün? Yağmur yağmadığı için, toprak buluttan vazgeçebilir mi?

Ve bazen hayattır sevmek. Birini çok uzaktayken bile, yüreğinde taşıyabilmek.

Gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu
Gelmemen benim büyük yalnızlığımı doldurdu.

Bir iki gibi olduğunda
Sen kendinin dediğini
Değiştirirsin, hem de unutmadan

Ben senin dediğini
Yaşatırım unutmalarla
Dışıma vurmadan

Kaçan uykulardır bana gelen
Tedirgin,
Anlatırlar durmadan

Zamanın çizgileridir
Sessiz okunur anlamları
Sormadan

Sonra ölümcül süreli
Susmalar başlar
Yormadan

Hep bir yere gidilmektedir
Ve kalınacaktır ama
Varmadan

Dün sabaha karşı kendimle konuştum.
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum.
Yokuşun başında bir düşman vardı;
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum.

Kime sorsam,
Ben senin mutluluğunu istiyorum dedi.
Ne kastınız vardı mutluluğuma, anlamadım gitti .

Ben sana hep üşüyordum
Çünkü kıştım
Nakıştım
Bakıştım
İnkâr etmiyorum da bunu
Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım
Ve lütfen inkâr etme,
Sana en çok ben yakıştım

Seni övüyorum,
Öğretileri gülünç kıldığın için
Ve eleştirdiğinden
Donacaklaşmaya yönelik inançları.
Seni, en çok seni özlüyorum
Ve öykünüyorum,
Öykülüyorum seni..
Seni yoruyorum, yorumluyorum.
Seni her gördüğümde,
Her karşıma çıkışında sen,
Her saklandığında, çocuksu..
Karşımda..
Senin her karşına durduğumda
Ben
Senin yanında
Seni düşünüyorum
Seni
Ben
Hiç unutmuyorum.

Kör, görenlerin düşündüklerini görür
De..
Görenler körün gördüklerini düşünemez
Neden?..

Ben sakladıkça giyinirim, gösterir, süslenir giyinirim

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Her şey senin yüzünden
Deyip çıkmak vardı aradan

Ama ben bilirdim ki
Benim yüzümdendi de çoğu zaman

Hiç kimse kendinin sahibi değil..
Hepsi bir başkasının sahibi
Sanki.

Unutmayın
Ki
Yaşam
Öldüresiye güzel değildir.

Soru bir:
Senin yüz fotoğrafın çekilecek
Yüzünde yüz var mı?

Soru iki:
Senin yüz fotoğrafın çekilecek
Sende çekilecek yüz var mı?

Denizlerden geçerim, dosttan geçmem
Değil onun iyiliğinden, fenalığından geçmem
Onun yolundan değil, kendi yolumdan geçerim
Dost yok biliyorum ama, aramaktan geçmem.

“Yitirmek korkusunu göze almak, sevmeye eşit bir davranıştır.”

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Seni övüyorum,
Öğretileri gülünç kıldığın için
Ve eleştirdiğinden
Donacaklaşmaya yönelik inançları.

Seni, en çok seni özlüyorum
Ve öykünüyorum,
Öykülüyorum seni..
Seni yoruyorum, yorumluyorum.

Seni her gördüğümde,
Her karşıma çıkışında sen,
Her saklandığında, çocuksu..
Karşımda..
Senin her karşına durduğumda
Ben
Senin yanında
Seni düşünüyorum

Seni
Ben
Hiç unutmuyorum.

Bir renk karanlığa adını çiziyordu.
Bir bakış sana adını çiziyordu.
Binlerce sevi geçiyordu geceden..
Biri durmuş, yalnızlığını çiziyordu.

Bir umut bir yarına adını çiziyordu.
Bir yarın bir olur’a adını çiziyordu.
Binlerce belki geçiyordu geceden..
Bir bekleyiş bir yitişe adını çiziyordu.

Nerde ben şimdi.
Nerde sen
Bir yerde ben bir yerde sen

Ağlasaydım gözüm bozulurdu ağlamadım Söyleseydim büyürdüm, büyük olurdum, anlatmadım.Dudaklarıma bakan bunca alık varken karşımda.Ben kendimi ucuza satmadım, boşuna ağlatmadım.

Uyumak kaçmak gibiydi
Olmasaydı uyanmak

Bir varlık, var olmak
Unutulmakla unutmak arasında

Bazen dayanmaktadır sevmek;hayat nereden vurursa vursun ayakta durabilmek Bazen dayanmaktadır sevmek;soluksuz ciğer gibi sevgisiz kalbin duracağını bilmek Bazen ağırdır sevmek;sevdiğine layık olabilmek Ve bazen hayattır sevmek;birini çok uzaktayken bile,yüreğinde taşıyabilmek.

SORUMLULUK BİR ERDEM İSTER ONU TAŞIMAKTA YÜREK..

Yüreğimde seni nakş etmişken senden sonra nakşı söküp atmam ne kadar basit olabilir ki Yanında olmamasına rağmen her gece hayaliyle uyuyup her sabah aşk öpücüğüyle uyandığı hayalleriyle yaşayan bir insandan vazgeçmek güneşin doğmaktan vazgeçip gökyüzünün hep karanlık kalmasına benzer

Sobanın yanında, seninle birlikte, üşüyen ellerimi çayın sıcaklığına bırakmak istiyorum.
Ben aslında sevmek değil, seninle yaşlanmak istiyorum.

Yazmaktan bıktım, usandım.
Ben artık yazıları sana söylemek istiyorum.
Küçük bir evde, büyük hayaller kurmak istiyorum.

Çok ayrılıklar içtim, kalbim güzel hani

Ölenleri unutma
Ama
Yaşayan var ise
Onu sev
Sev ama

Çok bilen çok yanılır
Az bilen daha çok
Hiç bilmeyen
Yanıldığını bile bilmeyecek
Bu kadar mutlu kişiyi
Kim seçmeyecek?

Yokluk insanın gönlünde değil efendim
Parasında

Son isteğin nedir*
Sorusu,
Çok, çok kolaydır,
İlk isteğin nedir?
Sorusundan

Çünkü,
O soruyu
Kimse kimseye soramadı,
Korkusundan

“Sen bu içkiyle her kadında Helena’yı bulursun.

Halka karşı çıkma,
Kesin yanılmış olursun.
Halkın tuttuğunu anla,
Halkı anlamış olursun.
Halkını anlamakla,
Bir yere varmış olursun.
Halk sevilmez, yerilmez,
Aldatılmış, aldanmış olursun.
Sevgiye bilgi,
Bilgiye sevgi katılmaz.
Uzak kalmış olursun

onu kırmış olmalı yaşamında birisi..
dinledikçe susması,
düşündükçe susması;
tek başına iki kişi olmuş gölgesiyle kendisi

Çok bilen çok yanılır
Az bilen daha çok
Hiç bilmeyen
Yanıldığını bile bilmeyecek
Bu kadar mutlu kişiyi
Kim seçmeyecek?