Ben Kimin Kurbanıyım Kitap Alıntıları – Emine Şenlikoğlu

Ama kimse kimsenin neyi ne için söylediğini bilemezdi ki

Herkes gamlı, herkes hüzünlüydü.

Allah’a iman, kalbin dayanağıdır.

Fakat gün gelecek, herkes yaptıklarının bedelini ödeyecekti, ama bunu bilemiyorlardı

Senin varlığın ne güzel,
Yokluğun ise ölü bir el

Bir insan zalim olursa cümrü kadar yer yakar,kanunlar zalim olursa bir ülke giderek dünya yakar.

Gerçek beni yine yaralayacaksa neden öğreneyim!?.. Anla artık bir ihaneti, bir yarayı daha tartamam. İnan ki çok yoruldum.

Allah’a iman edenin ilk yapacağı şey sabır ve hamd etmek.Ve Yunus’un diliyle:
Hoştur bana senden gelen
Ya gonca gül yahut diken.

Devamlı kaderi suçlama.Herşeyi kadere yükleyenler gibi olma.Kader sonuçtur başlangıç değil.

Herkes olaylara kendi penceresinden bakıyordu.

İnsanlar insanlara acımadıkça sonuç korkunç olur.Kimsede merhamet kalmaz.

Biz millet olarak batı kültürünün esiri olduk.Sonra da İslam kültüründeki değerleri hiç sorumluluk hissetmeden gençliğimizden bekliyoruz.Vermeden almak hangi tabiat olaylarında mümkün olur ki?

İnsanlar birbirine baka baka düzeldiği gibi, yine birbirine baka baka bozuluyorlar
Bu gençlik, bu insanlar bizim.Biraz hoşgörülü, biraz affedici olmalıyız.Kim hayat boyu, en ufak günah işlemediğine dair yemin edebilir?

Fakat gün gelecek, herkes yaptıklarının bedelini ödeyecekti, ama bunu bilemiyorlardı

Senin varlığın ne güzel,
Yokluğun ise ölü bir el

Allah’a iman, kalbin dayanağıdır.

İnsanın kaybı-zararı yalnız geçmişte olmaz ki, insan gelecekte de çok zararlar görebilir.

Bazen ne kadar iyi top sürersen sür, topu sadece kendinde tutmaktan zarar gelir.

kafasını başka yere çevirse de ruhu bana dönüktü.

Ama gün gelecek, herkes yaptıklarının bedelini ödeyecekti, ama, bunu bilmiyorlardı

Ama kimse kimsenin neyi ne için söylediğini bilemezdi ki

Yaşadığım duyguları anlatacak kelime bulamıyorum Nasıl anlatayım?

Gözyaşlarım bile yalnız ve sessiz akıyordu

Yaşadığım duyguları anlatacak kelime bulamıyorum Nasıl anlatayım?!..

On yaşındayken İstanbul’a ayak bastım. Ülkenin en büyük şehrindeyim ve danışacak, sığınacak kimsem yoktu. Başkasının kâbusu olur ama benim için ucu nereye gideceği bilinmeyen bir macera

Benim şoklarım o kadar büyüktü ki, dünyayı gözüm görmüyordu.

Yer beton, tavan beton Onu hapsettirenler de betonlaşmışlardı.

Ey düzen!
Senin eserindir bu zûlüm. İnsanlara Allah’ını, dinini, utanmayı, arlanmayı unutturdun. İnsanlığı böyle duygusuz yaptın. Aç bıraktın, onursuzlaştırdın. Ağlattıklarının haddi hesabı yok.

Bir kişiye ilk defa suçu işleten kimse, o kişi aynı suçu her işleyişte, günahına ortaktır.

Umut, senin varlığın ne güzel.
Yokluğun da ölü bir el.

Sana nasıl anlatayım, bilemiyorum!.. Anlatılamaz ablam!.. Çektiklerim anlatılamaz, ancak yaşayan bilir!..

Umut bazen imdattır kişiye
Umutsuz olanlar hepten ölürler
Gülsen de umut her kişiye
Ölenler bile umut görürler.

Herkes olaylara kendi penceresinden bakıyordu

Herşey zaptolur da,gönül işi biraz zor olur.

İnandım ki yaşamak,
Ellere kalmış Ya Rabb!
Güzellikler saklamak,
Güllere kalmış Ya Rabb!

Hoştur bana senden gelen
Ya gonca gül yahut diken.

Dertlerin kalkınca şaha
El açıp yalvar Allah’a
Görecek günler var daha
Aldırma gönül aldırma

Ne yazık ki,hiçbir zaman kimsesizlere uzanmıyordu adalet! Zaten bu ülkede de adalet diye bir şey yoktu. Bazı kızlara takılan bir isimdi o.

Umut,senin varlığın ne güzel.
Yokluğun ise ölü bir el.

Umut bazen imdattır kişiye,
Umutsuz olanlar hepten ölürler.

Kör olası düzen,görmezliğin bilinsin
Sensin fakiri büzen,sen hiç tekin değilsin
Büktün bizim belimizi,eğildik çukurlara
Umurunda değil senin,sen de bizim değilsin.

Bir insan zalim olursa cürmü kadar yer yakar,
Kanunlar zalim olursa bir ülke giderek dünya yakar.

Herkes olaylara kendi penceresinden bakıyordu..

Var, var.. Göreceksin senin için hayat yeniden başlayacak

İnsanın kalbini kendi istediği gibi yönlendirmesi için alim olması gerekir.

Gulsen, bu ülkede bazen bir kapıcının bile devlet olduğunu bilemiyordu.

Yıllarca, asırlarca süren uykudan uyan artık
Silkinde muhitindeki zulmetleri yık
Bir baksana: Gökler uyanık, yer uyanık
Dünya uyanıkken uyumak maskaralıktır

Ah yalan dünya Milyonlarca kişinin içinde bana bir kimse bırakmadın.

Var var. Goreceksin,senin için hayat yeni başlayacak

Allah’ a iman edenin ilk yapacağı şey sabır ve hamd etmek. Ve Yunus’ un diliyle;
Hoştur bana senden gelen
Ya gonca gül ya diken.

Ne yazık ki, hiç bir zaman kimsesizlere uzanmıyordu adalet. Zaten bu ülkede de adalet diye bir şey yoktu. Bazı kızlara takılan bir isimdi o.

Gerçekler ve önyargılar Hayat zaten acımasız, insanlarda acımasız olunca erdemli olarak kalabilmek üstün kabiliyet gerektiriyor. .

Hasılı son sözü söylemek gerekirse:
Yükün ağır Eminem, cekebildigince çek.
Dönmezsin sen bilirim, kalsan da davanda tek.

Şule Yüksel Şenler

1) Allah’a iman kalbin dayanağıdır. Ayrıca güç aldığı ve dinlendiği bir destektir. Bu dünyalık yön.
2) Kişi bunualdığı zaman ona dua eder. Ibadetini yapar huzur bulur. Zamanında ibadetini yaparsa da cenneti bulur. Ebedi alemde mutlu olur.
3) çok bunaldığı konularda Allah’tan ümidini kesmediği takdirde bir nimet olan ümidin kapısını her zaman açık bulur.
4) Zikir yaparsa ölü kalbi dirilir. Kalbindeki şüpheler yavaş yavaş gider. Bir taraftan okumak şartıyla tabii.

Erkeklere umut veren kadınlar hemen kötü damgası yerken, acaba kadınlara umut veren erkeklere ne söyleniyordu?

Allah ‘ın sanatına her bakışımızda sonsuz bir sanat harikasıyla karşılaşırız. Bize düşen vazife, o ilahi sanatın sanatçısına, hayranligimizi bildirmektir.

-Peki hayır ve şer Allah tandır diye öğretiliyordu. O nasıl şeydi?
-Evet, hayır ve şer Allah tandır. Ama yaratılma bakımından. Mesela; ateşi Allah yaratmıştır ama birisi bir ev yakarsa o ateşle, ne olur? Ateş Allah tan ama burada bir de suçlu var. Kaza ile yanarsa ikisi de Allah tan gelmiş demektir. Allah a iman edenin ilk yapacağı şey sabır ve hamdetmek.

Devamli kaderi suçlama. Herşeyi kadere yükleyenler gibi olma. Kader sonuçtur başlangıç degil.

Bu düzen dert verirse karşılığında mükafat vermez. Ama Allah ‘ın verdiği derdin birgün karşılığı vardır.

Bu gençlik, bu insanlar bizim. Biraz hoşgörülü, biraz affedici olmalıyız. Kim hayat boyu en ufak günah işlemediğine dair Yemin edebilir? Tek günah zina mıdır ki zina etmeyen insan kendini temiz görüyor, mesele burada bitti sanıyor. Hayır, kendisini pür-i Pak görmemeli.

Fakat adaleti yokmuş bu adaletin.

Beni Affet demeyeceğim. Çünkü ben de seni affetmeyeceğim babacığım. İçim yanıyor ama yine de seni affetmeyeceğim.

Herkes olaylara kendi penceresinden bakıyordu.

Gözlerimin gözü çıksın Durun işte ne diye ağlıyorsunuz! Bari bir saat durun.

Gülsen aldanmıştım bilmiyordu Kader iki türlü yazılır birisi Allah’ın dilediği kadar İkisi de kulların yazdırdığı ve daha sonra KaderleŞen kader.

Hoştur bana senden gelen
Ya gonca gül yahut diken..

Hoştur bana senden gelen
Ya gonca gül yahut diken

İnandım ki yaşamak,
Ellere kalmış Ya Rabb!
Güzellikler saklamak,
Güllere kalmış Ya Rabb!..