Aytuğ Akdoğan kitaplarından Ben, Hiçbir Şey kitap alıntıları sizlerle…
Ben, Hiçbir Şey Kitap Alıntıları
Sen dedim , gerçekten akıllı bir çocuksun,ama hiçbir zaman mutlu olamayacaksın,bunca şeyin farkında olduğun için bir yanın hep boşluk hissiyle kalacak,çünkü onu bir insanın dolduramayacağını bileceksin ve sana neyin iyi geldiğini anlaman belki bütün bir ömrünü alacak ..
Gerçekten akıllı bir çocuksun ama hiçbir zaman mutlu olamayacaksın. Bunca şeyin farkında olduğun için bir yanın hep boşluk hissiyle kalacak. Çünkü onu bir insanın dolduramayacağını bileceksin ve sana neyin iyi geldiğini anlaman belki bütün bir ömrünü alacak..
Bu ne istediğini bilmeme halin beni deli ediyor.
Ben başına gelen güzel şeyleri batırmakta usta bir adamım: en büyük yeteneğim başarısız olmak, kendimi mutsuz etmekte üstüme yoktur, şükürler olsun ki beni en çok gene ben üzebiliyorum.
Bir kadınla yaşayana dek kadınları anladığını düşünme, ancak bu söylediğim seni hemen heyecanlandırmasın,çünkü bir tanesiyle yaşamaya başladıktan sonra onları hiçbir zaman anlayamayacığını göreceksin.
Sevgiden rahatsız olan birini sevmek, insanın başına gelebilecek en kötü şeymiş.
Sen dedim gerçekten akıllı bir çocuksun, ama hiçbir zaman mutlu olamayacaksın. Bunca şeyin farkında olduğun için bir yanın hep boşluk hissiyle kalacak, çünkü onu bir insanın dolduramayacağını bileceksin. Ve sana neyin iyi geldiğini anlaman, belki bütün bir ömrünü alacak.
Asalak olmaktansa bir köpek gibi yaşamayı tercih ettim. Reddetmeseydim her şeyim olabilirdi, ama ben olamazdım. Kalbimi kaptırdığım çok şey oldu, ama ruhumu hiç satmadım.
“Sen” dedim, “Gerçekten akıllı bir çocuksun, ama hiç bir zaman mutlu olamayacaksın. Bunca şeyin farkında olduğun için bir yanın hep boşluk hissiyle kalacak, çünkü onu bir insanın dolduramayacağını bileceksin. Ve sana neyin iyi geldiğini anlaman, belki bütün bir ömrünü alacak..”
Küçük bir çocuğum ben;
bütün seslerin tedirgin ettiği,
aç ve başıboş.
Köpekler gibi cesur bazen,
kediler kadar ürkek geceleri.
Ve olası bir Tanrı kadar yalnız
Sapasağlam bir yalnızlık!
bütün seslerin tedirgin ettiği,
aç ve başıboş.
Köpekler gibi cesur bazen,
kediler kadar ürkek geceleri.
Ve olası bir Tanrı kadar yalnız
Sapasağlam bir yalnızlık!
O güzel suratını gömdürdü sevdiklerine Ne vardı sanki dünyayı bu kadar ciddiye alacak? Ne gerek vardı kendini öldürecek kadar gururlu olmasına?
bütün bunlara sonsuza dek sahip olmayı arzulayan aşağılık insan!
neden anlamak istemiyorsun,
bir süre sonra dünyadan alabileceğin hiçbir şey kalmayacağını?
neden anlamak istemiyorsun,
bir süre sonra dünyadan alabileceğin hiçbir şey kalmayacağını?
İnsanlar, yaşadığım sıkıntı ve anlamaya çalıştığım şeylerden o denli uzaktılar ki, bir süre sonra onları görmezden gelmek zorunda kaldım.
Ve yalnızdır aslında bütün deliler, onlar ne kendileriyle ne de başkalarıyla mutlu olabilirler.
Bir barın önünden geçiyorum, içeriden gene o kahkahalar yükseliyor ve izini sürmeyi denediğim bütün düşünceler yeniden tepetaklak oluyor; karıştırıyorum: Konuşmak mı bir eylem, susmak mı? Keşke diyorum, susma yerleri de olsa, konuşanı atsalar dışarı.
gerçekten akıllı bir çocuksun ama hiçbir zaman mutlu olamayacaksın.bunca şeyin farkında olduğun için bir yanın hep boşluk hissiyle kalacak.çünkü onu bir insanın dolduramayacağını bileceksin.ve sana neyin iyi geldiğini anlaman belki bütün bir ömrünü alacak.
Benim mahallemde de onlarca kediyle yaşayan, camın kenarında bütün gün birini ya da sadece bir şeylerin olmasını bekleyen,herkesin tanıdığı ancak kimsenin konuşmadığı yaşlı bir kadın vardı. Öldükten ancak on gün sonra cesedini çıkartabildiler. Onun cansız bedenini yıllarca yaşadığı evden çıkarttıklarında, insanların öldükten sonra kokmaya başladıklarını düşündüm: Tanrı belki de yalnız insanlar için yapmıştı bunu
sen dedim, gerçekten akıllı bir çocuksun ama hiçbir zaman mutlu olamayacaksın.Bunca şeyin farkında olduğun için bir yanın hep boşluk hissiyle kalacak çünkü onu bir insanın dolduramayacağını bileceksin.Sana neyin iyi geldiğini anlaman,belki bütün bir ömrünü alacak
Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.
“Sen dedim, Gerçekten akıllı bir çocuksun, ama hiçbir zaman mutlu olamayacaksın. Bunca şeyin farkında olduğun için bir yanın hep boşluk hissiyle kalacak, çünkü onu bir insanın dolduramayacağını bileceksin. Ve sana neyin iyi geldiğini anlaman, belki bütün bir ömrünü alacak
sen dedim, gerçekten akıllı bir çocuksun, ama hiçbir zaman mutlu olamayacaksın. Bunca şeyin farkında olduğun için bir yanın hep boşluk hissiyle kalacak, çünkü onu bir insanın dolduramayacağını bileceksin ve sana neyin iyi geldiğini anlaman, belki bütün bir ömrünü alacak
Sen dedim, gerçekten akıllı bir çocuksun ama, hiçbir zaman mutlu olamayacaksın. Bunca şeyin farkında olduğun için bir yanın hep boşluk hissiyle kalacak, çünkü onu bir insanın dolduramayacağını bileceksin. Ve sana neyin iyi geldiğini anlaman, belki bütün bir ömrünü alacak.
Kaç mevsim geçti babanın sana sarılmasına izin vermeyeli! Ama korkuyorsun değil mi tek bir şeyi sormaya: Odam hala duruyor mu yerinde?
Ve dediklerine göre dünya da sarhoşmuş en az bizim kadar.
Tek başına dünyayı gezmek ister miydin?
Tek başıma bütün bir dünyayı ateşe vermek isterdim!
Tek başıma bütün bir dünyayı ateşe vermek isterdim!
Ona dokunmak bütün bir dünyayı bağışlamaya benzerdi.
Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.
Neden sevdiğim insanların ölümlerini düşünmeden duramazdım? Ve devam ederdi karabasanlar: Ya Tanrı yoksa ve ben kötü yazıyorsam?
İnanmazdım, gökyüzüne rağmen bana aşık olabilecek bir kadına. O da benzer bir şey söylerdi hep: İnsanlar birbirlerini sevemeyecek kadar yalnızlar.
Ancak nasıl bir yaşamdı bu? Sokaktaki hayatımı değiştiğim bütün o şaraplar, göğüsler ve uyuşturucular özgürlüğümü getirmişti bana aldanışı mı?
Zaten benim için uyuşturucu kullanmak intihardı sadece; geçiştirilmiş bir intihar; en azından bir süre daha dünya üzerinde bulunmak, ama diğerleri gibi değil, olmak isteyeceğin kusursuz bir sen gibi! Öyle ya, bir insanın kendini sadece uyuşturduğu takdirde güzel bulması ancak kendinden nefret etmesi ile alakalı olabilir.
Uyku en iyi ilaçtı , uyanmak olmasa
Konuşmak mı bir eylem , susmak mı ? Keşke diyorum , susma yerleri de olsa , konuşanı atsalar dışarı
İnanmazdım , gökyüzüne rağmen bana âşık olabilecek bir kadına .
Akıllı insanlar düşünürler ; düşünürler ve bunun sonunda sıkılır ya da utanırlar . Aptaldır aslında akıllı insanlar . Ben delileri severim , düşünen değil yapan insanlara saygı duyarım.
Büyük bir dünyada küçük bir hayatı yaşıyordum , ancak aslında hiçbir zaman yapayalnız değildim.
Günün en güzel zamanı hep gece olurdu ; benliğim ancak geceleri gerçeklik kazanabilirdi.
Dünya üzerinde her yere gidebilirdim,ancak hiç bir yere varamazdım,çünkü gittiğim her yere kendimi de götürüyordum.
Bir insanın sahip olabileceği en büyük acı, yanında göz göre göre ölüme giden bir sevdiğinin olmasıymış
Ölümsüz olmak felaketim olurdu!
Ve sen;
bütün bunlarra sonsuza dek sahip olmayı arzulayan aşağılık insan!
Neden anlamak istemiyorsun,
bir süre sonra dünyadan alabileceğin hiçbir şey kalmayacağını?
Ve sen;
bütün bunlarra sonsuza dek sahip olmayı arzulayan aşağılık insan!
Neden anlamak istemiyorsun,
bir süre sonra dünyadan alabileceğin hiçbir şey kalmayacağını?
Uyku en iyi ilaçtı, uyanmak olmasa.
kendini öldürmeden önce tek bir cümle yazdı: Yeryüzünde bana ait ne varsa yakılmasını istiyorum.
İnsanlar, birbirlerini sevemeyecek kadar yalnızlar.
Şimdi düşünüyorum da, başkaları adına utandığım için yalnız yaşıyorum. Yani bazı insanlar hayli zavallı ve aptallar anlıyor musun?..
Akıllı insanlar düşünürler; düşünürler ve bunun sonunda sıkılır ya da utanırlar. Aptaldır aslında akıllı insanlar. Ben delileri severim, düşünen değil yapan insana saygı duyarım.
Kahrolasıca yalnız olmayan insanlardan ne çok nefret ederdim! Ne buluyorlardı sanki birbirlerinde?
Sevdiğin bütün insanları öldür! Hatta kimseyi onunla kavga edecek kadar sevme. Sonunu düşmanların değil ancak onlar getirebilir; özgürlüğünü geri kazanmak istiyorsan hepsinin gitmesine izin ver! Göreceksin, tek başına da mutlu olabilirsin -belki hiç olmadığın kadar- Ve mutsuzluksa sana bütün bunları yazdıran, ve yazmak da artık merhem olmuyorsa düş kırıklıklarına, o kağıt-kalemden de kurtulmalı! Her şeyden, kendinden dahi – belki en çok kendinden- bir an önce yakanı kurtarmalı!
İnsanların seni sevmesine izin vermemeli, sonra hiçbir zaman yalnız kalmayacağını düşünüyorsun
Dünya üzerinde her yere gidebilirdim, ancak hiçbir yere varamazdım, çünkü gittiğim her yere kendimi de götürüyordum.
‘Bugün hayatımda ilk defa şiir yazmayı denedim.. Yazdım da. Böylece benden bir şair olmayacağını anladım..’
Öldürmek diyorum içimden, ancak erdem sahibi kimseler öldürebilir kendini.
kendini öldürmeden önce tek bir cümle yazdı: Yeryüzünde bana ait ne varsa yakılmasını istiyorum.
Kendimi mutsuz etmekte de üstüme yoktur, şükürler olsun ki beni en çok gene ben üzebiliyorum.
Şimdi düşünüyorum da, başkaları adına utandığım için yalnız yaşıyorum. Yani bazı insanlar hayli zavallı ve aptallar anlıyor musun
İnsanların seni sevmesine izin vermemeli, sonra hiçbir zaman yalnız kalmayacağını düşünüyorsun