Sina Akyol kitaplarından Belki Çiçek Dağına: 1980 1999 kitap alıntıları sizlerle…
Belki Çiçek Dağına: 1980 1999 Kitap Alıntıları
dönüp
aynaya mı baksam?
Yoksa o resme mi
– ince
güzellikler taşıyan
yüzünle senin
büyüttüğüm
o resme mi baksam?
derenin
ırmağın
çatlayan kalpleri
hayır, yetmedi.
Yetmez öyleyse benim de kalbim!
Yetmez deniz olmaya!
– Belki ben nereye gidiyorum ?
– Belki çiçek dağına!
kötümser duygularla
hazin bir kış geçiyor.
göğü de!..
Yani yalnız
kalsın yüreğin.
Yalın
ve çıplak!
yorgundu.
Bu yüzden
rüzgara aldırmadı.
ve bazan
her şey
sessizlige gömülür.
nereye taşır beni?
Nerede kalır
incelmiş kumum?
Kıyıya vuran dalga
arınır mı benden?
(Suyun yükselişi kurtarıcıdır elbet)
çığlığım bu yüzden.
Ve sevinçler!
Di yüzün.
incinir misin?
yetinmek sevindirir.
kendi böğrüme
kendi bıçağım.
Madem ki dokunmak
sipsivri ölüm.
sözüm.
nerde eksildim?
Fazlaydım, arındım-
kendime döndüm.
Nehirlerin akışında!
hangi mana? .. hangi söz? ..
ömür düşünsem.
yıldız yükselince,
bana gömleğim
dar gelir.
Tutuşur tenim.
cennetinde ilk defa.
Yüzünü ezberime aldım.
Sesin dedim, sesime
dokunsun.
anlayan okur
hırkamı giyer
beyaz üşür
Bari gideyim!
Yağmur dinsin, gideyim.
Yaramı incelteyim.
Yaram bana yakışır.
Beni hamdım pişirir.
* Bilmem Küllerimi N’aparım’dan.
..Ruhi Su’ya, Mehmet Abi’ye
Günde on çeşit giyer.
Beni giyer, beni soyar.
A benim leylim!
Meraklım!
İçi yeşil-
türkü söyler.
Sesi billur
gibi iner
döşüme.
A benim döşüm!
Urbamın gizlisi!
Hem de müşkül yanım!
Olmuşum,
soyunmuşum
edebimden içeri.
* İkindi Kitabı’ndan (1999)
ekşi erik tadıyla
ıslığı yoktu! Çünkü saydım,
kumun tanesi az’dı! Anladım,
demenin ürkütücülüğünü düşün,
– imkânsızdır anlamak.
Bari gideyim!
Yağmur dinsin, gideyim.
Yaramı incelteyim.
Yaram bana yakışır.
Beni hamdım pişirir.
* Bilmem Küllerimi N’aparım’dan.