Belki Başka Zaman Kitap Alıntıları – İbrahim Tenekeci

-Beklenmedik Bir Hüner-

Bir sürü işim var, günlerden cuma
Geldiğim gittiğim böyle bir dünya.
Durdum, anlattım ve pişman oldum
Güvenmek nedir dünkü insana?

Küllükte kibritler, yarısı yanmış
İyice azalmış dostların sesi.
Zorlu istekleri arasında hayatın
Bilmeden öğrenirsin bazı şeyleri.

İnsan yalnızken daha dürüsttür
Kalbin mutlaka ses olur sana,
Anlar bir gün ulu dağlarda
Bir nokta imiş ömür..

İnsan yalnızken daha dürüsttür
Kalbin mutlaka ses olur sana,
Anlarsın bir gün ulu dağlarda
Bir nokta imiş koskoca ömür.

Hava açtı birden, gülüşün sandım…

Dinledim ömrümü aşkın sesinden;
Hayatı dışarıdan bitiren umut,
Toprağın içine işleyen zaman,
Şehirler çıkıyor yerin altından.

Ölmüşsün ama değilsin üzgün
Sevinmektesin mümin kalbinle,
Tarihten hızlısın, elbette haklı
Bin yıllık hayatın aziz evladı.

Vermedin vatanı vatansızlara
Bununla övün iki cihanda.

Gelecek birazdan oğlun yanına
Ayrılmaz atadan Abdullah olan,
Cennetten cemalin Erol Bey senin
Kendine kıydı sizleri vuran.

Ömer Halisdemir, Halil Kantarcı
Güzel milletin tertemiz alnı,
On beş temmuz gecesi ilâhi ilham
Annenin, babanın, bayrağın hakkı.

Rabbim
Sana güvendim fakat güvenmedim insana
Belki bir teselli ömrün sonunda,
Beraberlik yetiyor bana.

Adın kalbime yardım ediyor.

Beklerken böyle sonsuz kenarda
Bazı vakitler aklıma gelir
Çekip gitmenin sessiz bilgisi,
Ancak ölünce severler seni.

Madende kanarya olarak seni
Kullanmış dostların, unutma sakın.

Anlatmak istersin, susmak iyidir
Yorulmuş durmuş ağaçlar arasında.

Ömrümüz geliyor, dünyadan dönüyoruz
Üzmüşler seni, bilmek istersin.
Görmeye gidersin bazen kendini,
Aşksız düşmanlar ve sessiz dostlar
Arasından geçersin, kederlisindir.

Kanunsuz emirler veriyor hayat
Garip kalsam da dinlemem yine.
Beni bunlara bırakma rabbim,
Gideyim sadece senin isminle.

İnsan yalnızken daha dürüsttür
Kalbin mutlaka ses olur sana,
Anlarsın bir gün ulu dağlarda
Bir nokta imiş koskoca ömür.

Ölmüşsün ama değilsin üzgün
Sevinmektesin Mü’min kalbinle,
Tarihten hızlısın, elbette haklı
Bin yıllık hayatın aziz evladı

Vermedin vatanı vatansızlara
Bununla övün iki cihanda.

Rabb’im
Sana güvendim fakat güvenmedim insana
Belki bir teselli ömrün sonunda,
Beraberlik yetiyor bana.

Adın kalbime yardım ediyor.

Bazen ne kadar iyi top sürersen sür, topu sadece kendinde tutmaktan zarar gelir.

İsmim İbrahim, kurban hep benim
Sakladım bunu kendimden bile,
Makasla giderler gülü sevmeye
Demedim.

Ömrümüz geliyor, dünyadan dönüyoruz.
Üzmüşler seni, bilmek istersin.
Görmeye gidersin bazen kendini,
Aşksız düşmanlar ve sessiz dostlar
Arasından geçersin, kederlisindir.

On yaşındayken İstanbul’a ayak bastım. Ülkenin en büyük şehrindeyim ve danışacak, sığınacak kimsem yoktu. Başkasının kâbusu olur ama benim için ucu nereye gideceği bilinmeyen bir macera

Rabbim
Sonsuz bir aşkın sesiyle seni
Söylemek istedim, budur şiirim.

Anlarsın bir gün ulu dağlarda
Bir nokta imiş koskoca ömür.

İnsanlar geliyor dünyadan bana sözleri sıcak kalpleri soğuk buradan belli,güzelliği ,ölümün

İsmim İbrahim, kurban hep benim
Sakladım bunu kendimden bile,
Makasla giderler gülü sevmeye
Demedim.

Rabbim
Alışmasın gözlerim
Dünyanın karanlığına.
Korkulu durumda kılınan namaz
Böyle durayım ömrümce sana.
Kanunsuz emirler veriyor hayat
Garip kalsam da dinlemem yine.
Beni bunlara bırakma Rabbim,
Gideyim sadece senin isminle

Morg ile mescit aynı katta hep
Herkes ömrünün tek öğrencisi
Yoksul ve yorgun olanlara bak
Düşerken bile düşünür seni

Uzun bir günün yorgun sesiyle
Hep ayni sorunun farklı cevabı
Sahiden yaşadın mı?

Evlatlar içinde biri vardır ya
Başka seversin nedense onu,
Böyle bir şeydir bizim ülkemiz
İnanmak gibidir derin ve duru.

Ölmüşsün ama değilsin üzgün
Sevinmektesin mümin kalbinle,
Tarihten hızlısın, elbette haklı
Bin yıllık hayatın aziz evladı.

Vermedin vatanı vatansızlara
Bununla övün iki cihanda.

Yarın perşembe, biraz da cuma
Yeneriz demiştik, fena yenildik.
Çok merak ettim, görmek isterim
İnsanın insandan düştüğü yeri.

Rabbim
Sonsuz bir aşkın sesiyle seni
Söylemek istedim, budur şiirim.

Makasla giderler gülü sevmeye..

Beklerken böyle sonsuz kenarda
Bazı vakitler aklıma gelir
Çekip gitmenin sessiz bilgisi,
Ancak ölünce severler seni.

”Anlatmak istersin..
Susmak iyidir.

Anlarsın bir gün ulu dağlarda bir nokta imiş koskoca ömür.

Bin yıl geriden sevdik seninle

‘Kimseyi geride bırakmaz zaman.’

Dokunmak istersin, dünde kalana..

Çok merak ettim, görmek isterim
İnsanın, insandan düştüğü yeri.

Bin yıl geriden sevdik seninle..

Üzmüşler seni bilmek istersin
Görmeye gidersin bazen kendini
Aşksız düşmanlar ve sessiz dostlar
Arasından geçersin, kederlenirsin.

Beraber ölmüştük,
Hatırlar mısın?

Rabbim
Alışmasın gözlerim
Dünyanın karanlığına.
Duamız olsun..

Durdum, anlattım ve pişman oldum
Güvenmek nedir dünkü insana?

Anlarsın bir gün ulu dağlarda
Bir nokta imiş koskoca ömür.

Rabbim
Sana güvendim fakat güvenmedim insana
Belki bir teselli ömrün sonunda,
Beraberlik yetiyor bana.

Üzmüşler seni, bilmek istersin
Görmeye gidersin bazen kendini,
Aşksız düşmanlar ve sessiz dostlar
Arasından geçersin, kederlenirsin.

Geceden gelmişsin, yıldız gibisin
Yollardan önce varmış gibisin

Beraber ölmüştük, hatırlar mısın?

Yüzüme dünya değdi, üzgünüm.

.
Çekip gitmenin sessiz bilgisi,
Ancak ölünce severler seni
.
.

.
Durdum, anlattım ve pişman oldum
Güvenmek nedir dünkü insana?
.
.

.
Rabbim
Alışmasın gözlerim
Dünyanın karanlığına.
.
.

Makasla giderler gülü sevmeye.

Kimseyi geride bırakmaz zaman,
Sessizlik şahittir fakat konuşmaz.

Ölmüşsün ama değilsin üzgün
Sevinmektesin mümin kalbinle

Rabbim
Sonsuz bir aşkın sesiyle seni
Söylemek istedim, budur şiirim

Ulu kuşların yüksek hayatı
Kaybetmez asla yön duygusunu,
Yerleşik yırtıcı olmuşken insan
Mümkün mü yeniden anlamak bunu?

Güneşi görünce seviniyorsan
Anlarsın, azalmış zaman

Ekmek alır acıyı, çocuklar büyür
Bilmediğin yerlerden geçerken ömür,
Dağların dalına konan kuşlardan
Dünyaya yayınlan derin ilahi,
Duyarsın belki.

İnsan yalnızken daha dürüsttür
Kalbin mutlaka ses olur sana

Kanunsuz emirler veriyor hayat
Garip kalsam da dinlemem yine.
Beni bunlara bırakma rabbim,
Gideyim sadece senin isminle.

Belki saklarsın, bu bakış sana
Gözlerden uzak bu bakış sana

Yüzüme dünya değdi, üzgünüm.
Emek vermiştim verdiler ziyan,
Hepiniz haklısınız, haksız olayım
Başak güzeldir, anız olayım
Hasattan sonra hemen yakılan.

Hava açtı birden, gülüşün sandım
Gözlerin oldu güneşten yeni.

Rabbim
.
.
.
Adın kalbime yardım ediyor.

Anlamaz elbette insan insanı.

Tenhada bir yerde edilen dua:
Gelmek isterim iznin olursa.