Beatrice Kitap Alıntıları – Anonim

Günah, bir zamanlar Pazar Okulu’nda kıkırdamaktı. Şimdi uyluklarımızın arasındaki arzuydu.

Uzun bir aradan sonra geri dönüldüğünde, evler insana daha küçük gelir. Odalar küçülür. Ölü yankıları taşırlar. Bırakılmış olan aranır ama çekmeceler boşaltılmıştır. Mobilyalar taşınmıştır. Saklamak istenilen küçük kağıt parçaları bile yok olup gitmiştir.

Ses, büyük, yüksek tavanlı odalarda, havada yükselen, inen, yere düşen, yanık kağıt parçaları gibi taşınır, sürüklenirdi.

Peki, benim yorgunluklarımı, zahmetlerimi kim unutturacaktı?"

&”Bitkilerin sessizliği hoşuma gider. Görmeden görür, bakmadan bakar gibi; dokunuşa boyun eğerler ama yine de asla teslim olmazlar. Onları ezebilirsin ama gelecek yıl yeniden çıkarlar. Habersizce oradadırlar. Geceleyin uyurlar ama zamandan haberleri yoktur. Hafif hafif soluk alıp verirler ama duymazlar.&”

Ses, büyük, yüksek tavanlı odalarda, havada yükselen, inen, yere düşen, yanık kağıt parçaları gibi taşınır, sürüklenirdi.