Aşk Yağmuru Sever Kitap Alıntıları – Safiye Çetinkaya

Kursağımıza sıkışmış bir susmak ağrısı, Yutkuna yutkuna susuyoruz.

Dert olmadan kim Eyyüb,
Kuyu olmadan kim Yusuf,
Ayrılık olmadan kim Yakub,
Ateş olmadan kim İbrahim
Bilinir miydi?

Geç kalma iki gözüm.
Burada heryer hazan,
Her yer hüzün

Demek ki aşk geçici bir duyguymuş. Gerçek olan emekle örülmüş bir sevgiymiş.

Biz seninle aynı sabaha uyanmasak da aynı geceye üşüyoruz.

Güvenmek sevmekten daha değerlidir.

Ağlamak insanın içindeki zehri ve acıyı gözyaşı olup dışarı atma eylemidir.

Senin için mum ışığı kadar olamayan insanları güneş yapma hayatına.

Benim kederdeki duruşum kaderi yazana olan sevgimdendir.

Bu çağın aşkları Bakkal defterine dönmüş

Herkesin bir derdi var işte
Kimi anlatır dilini yorar,
Kimi susar kalbini yakar.

Seven sevdiğini belli etmek zorundadır.

İnsan ağrısının derdini bilmediği zaman suçu yaraya atar.

Çünkü her şey kalbe sevgi ile yer tutar.

Adamlık bir kadını bir ömür sevmekten geçer, kadınlık da kendini bir ömür sevecek adamın değerini bilmekten geçer

Sabır azığını alamayanlar, sabredemeyenlerdir.

Herkesin İnce örülü bir kaderi ve giydiği kazaklara bile sinmiş bir kederi vardır.

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Ben seni sevmekten hiç vazgeçmedim. Uyudum, düşlerim sevdi seni. Uyandım hayallerim sevdi. Gezdiğin yerleri, yürüdüğün yolları, aynı havayı solumayı sevdim. Uzak şehirde olsak da seninle yaşlanma ihtimalimin olacağını sevdim. bütün imkansızlıkları kuşanıp sana koşmayı, yüreğime akın akın gelişini sevdim. Ben seni hep senin bilmediğin zamanlarda, Senin bilmediğin mekanlarda sevdim Çok sevdim de söyleyemedim.

Sonsuz merhamet ve kudret sahibinin kapısında heyecan ve Umutla bekleyiştir dua..

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Ağlamanın en temiz halinin Özlem’e de olduğunu öğrenmişti.

Aşk acıtmazdı da insanı beklemek acıtırdı. Öylece, sessizce..

İnsan önünü görür lakin ardını bilemez.

Sensiz olmak zifiri karanlıkta deniz üzerinde yürümek gibi bir şey.

Ağaç olmak mevsimlere razı olmaktır. Kul olmak ise Allah’ın yaşattığı tüm hallere razı olmaktır.

Aşk geçici bir duyguymuş. Gerçek olan emekle örülmüş bir sevgiymiş.

Kopan bir ipe sımsıkı bir düğüm atarsan, ipin en sağlam yeri artık bu düğümdür… Ama ipe her dokunduğunda canını acıtan tek nokta, yine o düğümdür.

Herkesin bir derdi var işte
Kimi anlatır dilini yorar, kimi susar kalbini yakar.

Sen secdeyi sadece başı yere koymak olarak düşünürsün, bizse ona yüreği yere sermek deriz.

Henüz ölmediysen, okunan selalar senin değilse kendi geleceğine dair hala değiştirebilece çok şeyler var denektir.

Karamsar bir ruh insanı mikroptan önce öldürür. Karamsarlığı bırak. Rabbe dön yüzünü.

Allah imtihan ederken kimini insanla sınar, kiminin önüne bir başkasını sebep çıkartır. Birbirine uzak ve farklı hayatları yakın yapan Allah, kullarını imtihan eder de ihmal etmez. Lakin kul bunu fark etmez.

Hani insanın içi daralır, bir şeyler sıkar ruhunu, sonra derin bir nefes alır ve “Vardır bunda da bir hayır”. der ve o teslim olmuşluğun rahatlığıyla nefes almaya başlar. İşte bu teslimiyet ne güzeldir…

Herkesin ince örülü bir kaderi ve giydiği kazaklara bile sinmiş bir kederi vardır.

“Ağaç olmak mevsimlere razı olmaktır.
Kul olmak ise Allah’ın yaşattığı tüm hallere razı olmaktır.”

Sen bana gelmiyorsun. Ben sana ulaşamıyorum. Nasıl bir acı bu?

Aynı atmosferin içinde farklı dünyaları yaşıyor olmayı içim kaldırmıyor.

Keşke ban özlemekten öldü deselerdi de sevilmeden öldü demeselerdi.

Keşke aramızda olan tek şey mesafeler olsaydı, sevgisizlik olmasaydı

Aşk acıtmazdı da insanı beklemek acıtırdı.

”Dert olmadan kim Eyyüb,
Kuyu olmadan kim Yusuf,
Ayrilik olmadan kim Yakup,
Ateş olmadan kim İbrahim ,
Billinir miydi ?

Evet , beklemekte sevdaya dahil..

Dert olmadan kim Eyyüb,
Kuyu olmadan kim Yusuf,
Ayrilik olmadan kim Yakup,
Ateş olmadan kim İbrahim,
Billinir miydi?

Sen bana gelmiyorsun. Ben sana ulaşamıyorum. Nasıl bir acı bu?