İçeriğe geç

Aşk Kalpte Bir Gölge Kitap Alıntıları – Melike Birgölge

Melike Birgölge kitaplarından Aşk Kalpte Bir Gölge kitap alıntıları sizlerle…

Aşk Kalpte Bir Gölge Kitap Alıntıları

Mevsimler gelip geçiyor, sen gülüyorsun ama gelmiyorsun.
Meğer seni bilen bilirmiş, bir ben bilememişim.
^
Kırıldıktan sonra sevilmek de onarmıyor kalbi.
Söyleyemiyorum Avutamıyorum Anlatamıyorum

Anlatırsam gözyaşlarım beni boğacak, kalbim duracak.

Konuşamıyorum.


Bir istiridyenin içinde büyümüş inci gibisin sen kalbimde. Seni benden başka kimse bilmesin, seni benden başka kimse yaşamasın, aşkımda kimsenin gözü kalmasın diye.
Tabii ki hayat, verdiği kadar çok şey alacak; senden, benden, hepimizden.
▪︎
Öyle böyle değil, delice sevdalıyken ben sana, bir damla aşkı esirgedin ya ne diyeyim?
°
Gözle değil; kalple, ruhla görülendir aşk.
Yalnızlık denizinden gelen hoyrat hüzün dalgalarına inat, ruha sabır üfleyen bir dilde çıkan sevgi demetidir aşk.
İçimde bastıramadığım bir özlem var.
Ya ben fazlayım bu sevdaya ya da biri eksik bu kalpte, bu şehirde.
Sevgime zulüm kuşandın.
Çiçek açmıştım senin kalbinde ama dalından kopardın beni sen
*
Deseydin ki Şu an konuşmak istemiyorum. Uygun bir zamanda konuşacağını düşünerek, anlayışla Tamam. derdim. Ama şu an bir kırık kalp geride kalan Kırıkları bir araya getirmeye çalışıyorum. Darmadağın
Gözyaşlarımda saklıyorum seni.
Senden başka hiçbir şeyim yok, hiçkimsem yok. Ve bundan da senin haberin yok.
Uzadıkça uzuyor geceler yokluğunda, sabah olmuyor, sen beni sevmedikçe kalbim huzur bulmuyor.
Şimdi kalbim çarpıyor ama anlamsız, sebepsiz
°
İlişkinin garanti dönemleri başlayınca iki tarafında her şeyi birbirlerinden beklemeleri çoğu ilişkide yaşanan bir durum değil midir?
*
Şimdi eline değdiğim, dokunup sevdiğim sen değil resminken
Ah sen yok musun, ne güzel şeysin.
En özel şeysin hayatımda başıma gelen.
Bir düğümsün ki içimde hem de kördüğüm Bu akıl almaz sevgime aldığım karşılığa bak, senin bana layık gördüğün Sevgini bana değil de başka kalplere ördüğün
sensiz cennet sürgünken bana, seninle cehennem ödüldür
Seni uzun zamandır göremesem de, sesini duyamasam da, sana dokunamasam da, seni koklayamasam bile, senin bir yerlerde yaşadığını, nefes aldığını bilmek, yanımda olmasan bile yakınımda hissediyor olmak bana mutluluk veriyor.
°
Evet seni rüyalarımda görmek güzel şey, dünyanın en güzel filmini izlemek gibi bir şey. Ama rüyalarımda görmek yetmiyor bana.
Ben artık rüyalarımda değil yanımda görmek, an be an, doya doya yaşamak istiyorum seni.
Sol yanımdaki bu kalp senin için çarptı. Gözlerime seninle renk geldi. Hayatıma seninle anlam
Aslında konuştuğum cümleler dışındaki söylemediklerimde saklıyım ben.

Sen benim için her şey demekken, seni görmek için sınırları zorlarken, senin bu vurdumduymaz halin, aldırmayışın, anlamsız davranışların, nasıl anlatsam Anlatılmıyor ki, kelimeler yetmiyor.
Gittin, bana verdiğin -hatta vermediğin- kıymeti göstererek.
İnsanlara verdiğin değere bak. Bir de senin onlara verdiğin bu büyük değer karşısında onların sana verdiği değere bak. Arada uçurumlar var.
Oysa istedim ki, elimi tutmasan da, yüzümü okşamasan da sadece yanımda ol. Bir şey söylemene de gerek yok, ben sessizce sana bakayım doyasıya. Buydu sadece
İnsan akrep ve yelkovana düşman olur mu? Ben seni özlerken, beklerken düşman oluyordum, akrep ve yelkovana.
Kaç gece uykusuz kaldım düşünmekten, yıldızlara bakıp gözlerini hatırlayarak.
Olmasan da şu an yanımda Seni seviyorum.

Birbirimizi değiştirmeden yarattığımız aşk dolu dünyada, bir sıcak bakış, bir gülümseyiş, bir sarılışla yenmek ve unutmak istedik beraber, hayatın zorluklarını. Giderken sana dur dedim. Sen durmadın.
°
Şimdi resmin elimde ve bilgisayarımda, karşımda bana gülümsüyorsun. Bir de yanımda olduğunu düşünsene, kesin giderdi aklım başımdan, yıldızlara dokunurdum elimle.
Aşkımız bir yerde tükenir gibi olduğunda, silkinip, aşkın kolay bulunmadığını göz önüne alıp, birbirimizi bir tarafa atmayarak yol aldık bu aşkta.
Hüzünlü anlarımda seni düşündüğümde yüzüm gülüyordu. Ummadığım anda seni gördüğümde mutluluğun en anlatılmazını yaşıyordum.
Yokluğunda özlediğim, yollarını gözlediğim, gelmesini delice istediğim Bir tek O’ydu beklediğim
Basit bir söz gibi gelebilir şimdi söyleyeceklerim sana belki ama hayır Yokluğunda güneşin bana doğmaması bir yana Yerin dolmuyor!
▪︎
Bakarken gözlerine, içine akardım. Sen de öyle Ama şimdi? Bir duvara çarpıyorum sanki. Anlamını yitirirken her şey, gidişinle gözümden düştü hayat.
Gülüşün, sesin yankılanırken kulağımda seni seven bu deli kızın ipleri kopuyor. Kalbimin kuytularında değil de uçurumun kenarında buluyorum işte kendimi o an. Hayalini seyrederek Ama istesem de düşemiyorum yükseklerden, o uçurumdan.
güneşin batışı bir başkadır Eylül’de. Her şey bir başkadır. Hüzün ve burukluk; gözlerinize, kalbinize hatta tüm bedeninize yapışır.
bu şarkının, her dinleyişimde artan bir hüzünle kalbimdeki duyguları düğüm düğüm yapışı bilmiyorum niye? Ardından da gözüme dolan yaşlar
bir var bir yok olacaksın
Yükünü omuzlarında hissederken hayatın
hayat, verdiği kadar çok şey alacak
şen şakrak, hemen her konuda konuşabilen, sohbeti keyifli biriydi.
Hangi akşamlarda saklı gözlerin
bazen küçücük bir an için ömür bile verilir.
Gün yine dönüyor geceye.
Çok yorgunum beni bekleme kaptan!
Kırmızı aşkı, heyecanı, gücü, kararı, mutluluğu, başkaldırıyı, ateşi, tutkuyu, sıcağı; siyah acıyı ve ölümü; mavi huzuru, derinliği; beyaz saflığı, sadeliği, duruluğu; yeşil canlılığı, menekşe neşeyi; gri çaresizliği, ikilemleri, hüznü; kahve tiryakiliği ve alışkanlığı anlatmaz mı?
Bir şeyler eksik
göz göze geldik, bakışlarını kaçırdı. Gözlerindeki kederi fark etmedim sandı.
Sonra bir an sustuk
İnsan kendisine sorun çıkaranlara, kendisine acı çektirenlere daha çok değer verir.
Neden sesiniz kötü, neden öyle bakıyorsunuz? Gözlerinizde bir kırgınlıkla
Bahçeden gelen hanımeli kokusu ve cırcır böceklerinin sesi eşliğinde, elimde okuduğum, sayfaları bana bakan kitapla düşüncelere dalmışım Sıkıldım bir an
Hayat koşuşturması, teknoloji ya da başka ne sebep olursa olsun değer yargımızı yitirdik, bu değerler köreldi içimizde.
Çocuklara istedikleri, hemen alındığı için olabilir, günümüzdeki bayram sevincini, coşkusunu yaşayamama sebepleri.
‘Başarının sırrı çok okumakta!’
kuş olup özgürce uçmak yerine kök salıyoruz bulunduğumuz ortama
Hayatından hoşnut olan yok.
Vazgeçtim gözlerinden, sözlerinden, gülüşünden
Ben iyiyim, yolunda her şey
Walpole’e ait olan İnsan ne için yaşıyorsa, onun büyüklüğü ve önemi kadar yükselir cümlesinin ne kadar da doğru olduğunu bir kez daha anlıyorsunuz.
İnsanların en büyük mutluluğu, akıllarını doğru kullanmayı öğrenmektir. diyor R. Descerlas.
Ne için yaşıyoruz biz?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir