Aşıktım Hatırlamıyorum Kitap Alıntıları – Caner Yaman

Şiir yazmak yetmiyor
Küfür lazım yokluğuna.!

Kurşun kalemle yazılmış bir hikayenin altında,sayfalarda kalmış izler gibisin.Yeni hikayeler yazılsa da üstüne, altta hep görünensin.Ben bu şiiri sana vermeyeceğim, sen,sende ne yazdığını bilemeyeceksin.

Yüzüne bakilmayan bir sokak çocuğudur bazen cevaplar. Var olduklarını bilirsin ama göz göze gelmek istemezsin.

Sen beni siirken okuyamadın, roman olsam kütüphanende süs olurum ancak.

Aşırı inanmaktan,aşırı sevmekten,aşırı iyilikten,sadece kendini değil,herkesi yorarcasına iyi kalmaya çalışmaktan öldü Sinan,vazgeçmemekten öldü’

Canını yakan şeylerin sayısı bellidir bir yere kadar,o yerden sonra acılar sayılmaz olur.Acılarını sayamadığın anda acımamaya başlar canın,artık kimseye acımazsın.

Hatırlamak bir düşmandır bazen,ruhu yorar,beyni yorar,kalbi yorar.Hatırla elbet.Lakin bu bir yenilgi değildi,sen hiç yenilmedin bunu da hatırla.Yoruldun,anladın,canım yandı, biraz da büyüdün işte.

Karmaşaları yaratan hayat değil kişinin ta kendisi.

İnsan sevmekten de yorulur. Bazen biraz durup dinlenmek gerekir. Belki de geride unuttuğun sevginin koşup yetişmesi,tekrar sizinle birlikte yürümesi için biraz beklemek gerekir.

Kendine dair bazı gerçeklerle yüzleşme zamanın geldiğini kabul etmen gerek bazen.Değer verdiklerini incitmemek için kendine acımasız olman gerekir,öyle hissedersin.Bu,hayatını daha da berbat etmenin en güzel şeklidir.Çünkü kendine acımasız olduğun an,değer verdiklerinin sana çoktan acımasız olduğunu öğrenirsin

Bırak. Biz bende, izi sende kalsın

Uğruna savaşacağın birileri kalmadığında yarım kalırsın.
Kalan yarın, giden yarını özler, bir şey yapamazsın

Bırak. Biz bende, izi sende kalsın

FAZLA ANLAM YÜKLEMEK ZAMAN ZAMAN TUTULDUĞUMUZ BİR HASTALIKTIR, GEÇER.

Varla yok arasında bir yerde
debelenir bulduğunda kendini
korkma,yok olmayı dene bir de

Sen eksik kal bu sefer. Ne bileyim biraz kendine git , kendine sar mesela.
Beni biraz yalnız bırak.

Gerçek, huzurla uyutur bazen.
Gerçek, dışarının içine içine tıkıştırdığı pisliklerden ibarettir bazen.

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Bir adım gelsem,dünden geçer düşe giderdik.
Gelmedim.
Senden önceki son çıkıştan girdim, sarsıntısız,dümdüz bir zeminin üzerinde kocaman ve çirkin bir gerçeğe yöneldim.

TAŞIYABİLDİĞİMİZ YÜREKLER KADAR BÜYÜK YÜREĞİMİZ, DAHA FAZLASI DEĞİLİZ.

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Aşık değildim. Uğruna yazacak birisi kalmamıştı hayatımda ve ben o zamanlar – saçma ama – yazarların yazmak için ille de birine, bir sebebe ihtiyacı olduğunu düşünüyordum.

Ne iyiliği dokunsun istiyor
artık kimseye, ne kötülüğü.
Ne korkunç şey bu ilgisizliği

Bir eldi istediğin, yüzünde dolaşacak, gözyaşına dokunacak, saçlarını parmaklarına dolayacak lanet olası bir el. O’nun eli

Şiir yazasım geliyor,
Gülüyorsun,
Geçiyor.

Yandığım kadar yalnızdım.Söndüm, özüme döndüm

OLMAYACAK DUAYA DA AMİN DEDİK, DUAYDI ÇÜNKÜ, ÖYLE ÖĞRENDİK

İntihar süsü
BİR ZAMANLAR ANLAMI VARDI SORULAR SORMANIN

CEVAPLAR MUTLU EDERDİ, GÜLERDİK, BAŞKA SORULARA GEÇERDİK

Yutkunduğun ,
Unutamadığındır

Bazen Hayat Sadece Ondan İbarettir.

O gider ve hayat biter.

Bak bu hayatta çok acayip şeyler yaşarsın. Ciğerlerin patlar

Tutkuyla aşık bile olsanız, aşık olduklarınız alıp bağrına basmaz sizi, biraz dışarıda bırakır. Aşık olunan, sizi dışında tutabildiği kadar katlanabilir size, içine işlemenize, onu ele geçirmenize kolay kolay izin vermez

Sen beni şiir iken okumadın, roman olsam kütüphanede süs olursun.

İçime sinmedi gidişin, sen daha güzel gidebilirdin.

Düşlerin yüzüne soğuk su vursak kendine gelir mi o temiz yanımız?!

Kelimelerini çaldılar mı senin hiç?
Kelimesiz kalmak, hayallerini kimseyle paylaşamamak ne demektir bir düşünsene?
Bir daha asla sevdiğini söyleyememek

Başka bir şehirde
başka duyulur mu yağmur?
Başka bir şehirde
başka SEN bulunur mu?

Sen olmayacak dualarımın en derinden gelen Amin’isin.
Yazarak sileceğim seni,yaşayarak öldüreceğim.

Bense aşıktım, benliğimi benden alıp bulutlara salmıştım, bir başka yüreğe adanmıştım.

Başka gülüşler değmiş senin yüzüne.

Evet buradayım, seninleyim, hayallerimleyim. Mutlu muyum bilmiyorum ama en azından kendimdeyim. Bir an kafam karıştı, içim geçti diyelim. Buradayım, şimdi buradayım. Unutmaktayım,unutmaktayım,o güzel günahtayım.

Kendini aldatmaktan vazgeçtiğin an, aldatıldığın gerçeğiyle yüzleşirsin mesala.

Çünkü vicdan bir kere ölür ve o öldükten sonra sen hep kendini aldatırsın

Korkarım şimdi gidişin bir savaş başlatacak içimde, bu sefer dayanamayacak, kendime yenileceğim.

Hükmünü yitirdi sesin, sen artık kupkuru bir gürültüden ibaretsin

Benim içimdeki müzik sensin, en güzel bestem, tek kişilik senfonimsin.
Susma sen.
Ruhum sokaklarda açlıktan gebermesin.

Kendi kendine sorular sorup cevap alamadığında başlıyor belki de bir başına kalmışlık hissi, bilmiyorum

Ben şair değilim ve sende şiir olamazsın
DAĞILALIM✓~

Tonlarca yalanı yüklemiş omuzlarına, bir gramlık çıkar uğruna, ruhunu satanları gördüm.

Uğruna savaşacağın birileri kalmadığında yarım kalırsın.
Kalan yarın, giden yarını özler, bir şey yapamazsın

Yaptığım onca yanlışın götüremediği tek doğrusun sen

‘’Değer verdiklerini incitmemek için kendine acımasız olman gerekir.’’

Şiir yazmak kesmiyor
Küfür lazım yokluğuna

Bize çay ver koçum demli olsun,
Bu şekerleri de al yüreğinde bulunsun

‘’Kendimizi sevmeyi öğrenince sevileceğiz.’’

Aşık olmak aklı başında olmamak demektir.

Sen seversin, sevilmezsin. Alış buna

Kelimelerini çaldılar mı hiç senin?

Benim içimdeki müzik sensin, en güzel bestem, tek kişilik senfonimsin.

ŞİİR YAZMAK KESMİYOR,
KÜFÜR LAZIM YOKLUĞUNA

Karanlık bir odada eksik bir tebessümle bakıyordum aynalara, aynadaki ben bana ağlıyordu, ben sıcacık bir gülüşü özlüyordum.

Yokluğunda elime sinmeyen fesleğen kokusuna içerledim en çok.

Aşık olmak aklı başında olmamak demektir.

Şehirlerden korkmuyorum Ertan, özlediklerimden korkuyorum.

Ankara gibisi var mı? Deniz yok bir kere, deniz yoksa özlemek de yok, uzaklara bakıp içlenmek de yok. Dert yok, keder yok.

Çünkü kendine acımasız olduğun an, değer verdiklerini sana çoktan acımasız olduğunu da öğrenmenin eşiğindesindir mesela. Kendini aldatmaktan vazgeçtiğin an, aldatıldığın gerçeğiyle yüzleşirsin mesela

Mutluluk diye bir şeyin olduğunu gece, başını yastığa koyduğunda yazdığı hikayelerde hatırlıyordu.

Kapı dışarı edemedikleri, yerine koyacak başka bir şey bulunamayan, durduğu yerde kök salmış, onları ruhlarının en derinlerine kadar sarıp sarmalamış bir hiçlik duygusu.

Fesleğen kokuyordu gidişin, dokundum, elime sinmedin.

‘’Kendimizi sevmeyi öğrenince sevileceğiz.’’