İncilay Özdemir kitaplarından Aramızdaki Deliler kitap alıntıları sizlerle…
Aramızdaki Deliler Kitap Alıntıları
&“&”
Bizler, kendimizi bile bilmezken ötekini nasıl anlayabiliriz?
Bizler sevgiyi unuttuk.En büyük insanlık suçu budur.
Biz insanlar ne yaptık ki, dünyanın bu kadar karanlık yüzünde yaşamaya başladık?
Aramızda akıllı görünen pek çok deli dolaşıyor.Bu, yaşa, eğitime de bakmıyor.
Bu dünyadan göçene değildir akan gözyaşlarım, hayalleri ile beraber gömülene ağlarım…
Hayat yolculuğumuzun başlangıç yılları, bilinçsizce geçer.Nerede olduğumuzun farkına varınca da, bir ömür biter.
Hayatla kumar oynayanlara büyük övgü düzülüyor.Binbir oyunla, hilebazlıkla, madrabazlıkla ipte kalan, ne yazık ki herkes tarafından alkışlanıyor.Ve bu gösteri, böylece sürüp gidiyor.
Ruhsal asaletten uzak bir toplum olma yolunda ilerlemekteyiz anlaşılan.
Hayatta öyle savaşlar vardır ki, kazanan bile kaybeder.
Yaratıcılık vasfına en yakın olan, rahminde, canında can taşıyan, insancıkları ortaya çıkaran bu ruhlar her alanda etkinsizleştirilmeye çalışılıyor.
Bu zamanda böyle Polyanna ruhu taşımak, delilikten başka birşey değildir.
Sevmek, elinden şekeri alınan çocuğunki gibi boşlukta kalakalmaktı.
O musalla taşı, yalnızca ölüleri değil, hayatta olanları da ağırlar.
Bazı insanlar vardır, hayata dokunarak yaşar. Yaşamın dizginleri ellerinde olduğu gibi…
Biz insanlar ne yaptık ki, dünyanın bu kadar karanlık yüzünde yaşamaya başladık?