Ağacın Hafızası Kitap Alıntıları – Tina Vallès

“Sadece bakıyorum. İlla bir şey görmek şart değil.”

‘Bazı kelimeler bedenle söylenir ve başka nedenler tarafından duyulur,ağız ve kulaklara hiç uğramadan.’

o günden beri akşam yemeklerimizi çorba tabağında ve kaşıkla yiyoruz. Anneannemin yemekleri vakit istiyor, dedemin tamir ettiği saatlerin gösterdiği vakti.

Sağır olmak isterdim, ama sanırım öyle olsam bile onu duyardım, çünkü bazı kelimeler bedenle söylenir ve başka bedenler tarafından duyulur, ağız ve kulaklara hiç uğramadan.

Çocuk yaşanası bir yerdir.

“Neyi unutacağım, ne zaman unutacağım, nasıl unutacağım, hiç bilmiyorum. Ama unutmak istemediğim şeylere ne yapıyorum, biliyor musun?”‬ ‪“Ne?”‬ ‪“Kafamdaki hafıza yerine kalbimin hafızasında saklıyorum, o asla silinmeyecek.”‬

Dedem benliğimizin hafızanın içinde olduğunu söylememişti.
Aynadaki çocuğun yüzünde üzgün bir ifade belirdi,o artık ben değildim.Kendime gereğinden fazla bakmıştım.Belki dedeme olan da budur,hastalık yüzünden kendine gereğinden fazla bakıyodur.İyi de kendine bakmazsan,hiç bakmazsan,kim olduğunu nasıl bilebilirsin?Aynadaki yansımanı gördüğünde nasıl tanıyabilirsin ki?

Neyi unutacağım,ne zaman,nasıl unutacağım,hiç bilmiyorum.Ama unutmayı istemediğim şeylere ne yapoyorum biliyor musun?
Kafamdaki hafıza yerine kalbimin hafızasında saklıyorum,o asla silinmeyecek.

Hatıralar tekrarlanamaz."

Biliyorum, zamana zaman tanımak lazım, ama benim o kadar zamanım olacak mı bilmiyorum."

Kalplerinden geçeni söylemek için ellerini meşgul tutmaları gerekiyor."

Hatıralar tekrarlanamaz.

Bazı kelimeler bedenle söylenir ve başka bedenler tarafından duyulur, ağız ve kulaklara hiç uğramadan.

Sessizliği işitmemek için sağır olmak isterdim.

Değişikliğin artık pek değişik bir tarafı kalmamıştı.

Bazı cevaplar ya karıncaların taşıdığı ekmek kırıntıları gibi teker teker, sırayla gelir ya da bir ağustosböceğinin şarkısı gibi havadan.

Dükkanlara aldanma, sürekli değişirler. Değişmeyen tek şey sokaklardır."

Bir an hafızamın olmamasını arzuladım

Ne olursa olsun çocuk olmaktan vazgeçmene gerek yok.

İyi de kendine bakmazsan, hiç bakmazsan, kim olduğunu nasıl bilebilirsin?

Kalplerinden geçeni söyleyebilmek için ellerini meşgul tutmaları gerekiyor.

Sessizliğin gürültüsü geçene kadar susuyoruz, sonra dedem yeniden konuşmaya başlıyor.

Asla unutmak istemediğim şeylere ne yapıyorum biliyor musun?
-Ne?
Kafamdaki hafıza yerine kalbimin hafızasında saklıyorum, o asla silinmeyecek

Hepimizin içi gece gibi kararmıştı