Ada Yanıyor Kitap Alıntıları – Lynne Matson

İyi misin?
Alakam bile yok.

“Yalnızca görmeyi reddediyordu.
Belki de insanlara has bir özellikti ”

“İnsanlar ancak gizleyecek bir şeyleri varsa, numara yapardı.”

“İnsanın kaybedecek bir şeyi olmayınca korkusuz olmak kolaydır.
Benimse, her şeyim vardı.
Hayatımda daha çok korktuğumu hatırlamıyorum.”

böyle bir yer aramıyordunuz, özellikle başka bir şeyi arıyordunuz. O yüzden de görmediniz.

“Son yazılmış ancak orta Orası sana kalmış. Ve onlara.”

Görmediklerimi arayayım?
Rika başıyla onayladı. Birçok sorunun tek cevabı bu; bir sorunun her zaman birden fazla cevabı vardır ama gerçek tektir. Sadece bir cevap, aradığın bilgiyi sana açık edecek.

Hey, umut etmek bedava

“Öngörü’den önce derin düşünce, demişti büyükannesi ona.”

Teyzem hep kadınlar asıl güçlü taraftır, bütün güç onların elindedir der. Bence haklı.

“Mağaranın içi kapkaranlık. Gün ortasında gece gibi.”

“Bildiğini mi bilmiyor yoksa hiçbir şey mi bilmiyor?”

“Kibirli insanlar bunu hep iş işten geçince anlardı, gururları gözlerini gerçeklere kör eder ve onları karanlıkta bırakırdı.”

“Zaman burada ağırdı, beklenti doluydu, tıpkı fırtına öncesi sessizlik gibiydi.”

“Zaman gösterecekti.
Her zaman gösterirdi.”

“Ben kendime temkinli bir iyimser derim Rangi. Belki de hüsrana uğramanın peşindeyiz.”

“Korku, karanlığa açılan kapıydı, bazen korku o kapının ta kendisiydi.”

“Belki zaferin kime ait olduğuna karar veren, savaşçının gücü değil, yüreğinin büyüklüğüydü.”

“Bilgi, güçten fazlasını getiriyordu; insana özgürlük sunuyordu.”

“Ufacık bir korku sızısı baş gösterdi ve Carmen hiç duraksamadan hemen yok etti onu. Korkuya ya da korkunun getirdiği savunmasızlığa vakti yoktu.”

“Ada aynı hatayı iki kere yapmayacaktı.
Bunu da insanlardan öğrenmişti. Hatalar tekrar edilmemeliydi. Önlenmeliydi. Ve iyileştirilmeliydi.”

“Kim olduğunu bildiğin sürece asla kaybolmazsın, derdi babası olsaydı.”

“Bazen saymayı kesmeliyim, günler bitip geçmişe karışırken farkında olmayı bırakmalıyım, diyordum. Ama sonra günleri saymanın kendimce hatırlamanın, zamanın faniliğini ve kıymetini kendime hatırlatmanın bir yolu olduğunu düşünüyordum.
Dolayısıyla sayıyordum.”

Deli değilim. Deli değilim. Deli değilim.
Galiba deliyim. Eğer delirmediysem bile, kesinlikle kıyısındaydım.

Ama bir yudum tadacaktı.
Onlardan, zamandan.
Öyle olsun o halde.
Leziz.

Ada, taze kanın heyecanıyla titredi.

Şimdi, ben bendim.

Şimdi, ben özgürdüm.

Bence meşaleye ihtiyaç yok, dedi Lana. Doğuyu işaret etti. Ada zaten yanıyor.

“Eğer seni kaybedersem ”Sustu, çenesi titreyerek yutkundu,kontrolünü yitirmemek için savaşıyordu.
“Kaybetmeyeceksin.”

Bir terslik vardı.
Hem de devasa boyutta bir terslik vardı.

Bu dünyada istilacı ve görünmez bir şey yer değiştirmişti ve benim dünyamı sonlandırmakla tehdit ediyordu.

Belki de bu yanlış seçimdi.

Geçişini sağlarken verdiği his muazzamdı, hem güçlüydü hem kusurlarla doluydu. Ada onun uyanmasını bekledi, başka birisini seçme vaktinin geçtiğini biliyordu. Zaman, adanın kontrolünde olmayan tek şeydi.

Grup planlamak, kurgulamak ve benzeri anlamsız ayrıntılara kapılmış, kendi aralarında fikir alışverişi yapıyordu. Bulamayacakları cevapları aramayı kafalarına takmış bu insanlar, sıkıcı olmaya başlamıştı.

Evet, diye düşündü ada, biraz eğlence vaktiydi.
Sonuçta tam öğle vaktiydi
Kan akıtmanın tam vaktiydi.

Ada, elektriği, fışkıran gücü anında yudum yudum içti. Hasretini çektiği güç buydu, yaşam enerjisinin en saf haliydi, bu gün erken saatlerde o tüylü yaratıktan çıkan acı, sulandırılmış sıvı değildi.

Her seferinde.
Deli değildim.
Deli değildim.
Benim adım Skye Bracken ve bunların hepsi gerçek.

Seçimlerimiz hayatlarımızı tanımlar ve şekillendirir ve bizim seçimlerimiz, başkalarını etkiler.

Güce feci halde ihtiyacı vardı. Ancak gereksiniminden fazlasını almayacaktı çünkü kendine hakim olmak da bir güçtü.

Karanlığın içine bakarsam kendimi görmekten korkuyorum.

Hatalar tekrar edilmemeliydi. Önlenmeliydi. Ve iyileştirilmeliydi.

Bugünün ödülü yarının gücü olacaktı.

Kim olduğunu bildiğin sürece asla kaybolmazsın.

Deli değilim. Deli değilim. Deli değilim.

Kalıcı olan üç şey vardır;
-inanç
-ümit
-sevgi
Bunların en üstünü de sevgidir.

1.KORİNTLİLER – 13:13

Korkusuz olursan, cesur olamazsın.

Kibirli insanlar bunu hep iş işten geçince anlardı, gururları gözlerini gerçeklere kör eder ve onları karanlıkta bırakırdı.

Adı Nil olan korku treni tünelde iyice kükreyerek yaklaşıyordu.

Öldürmek bir insanı erkek yapmazdı. Ama önderlik etmek yapardı.

Kalıcı olan üç şey vardır: İnanç, Ümit ve Sevgi
Bunlardan en üstünde sevgidir.

Belki zaferin kime ait olduğuna karar veren savaşçının gücü değil, yüreğinin büyüklüğüydü.

Sadece kazanmak, kaybetmek demekti

İçimden bir ses cevabı zaten bildiğimi söylüyordu,sadece bu cevap hoşuma gitmiyordu.
Hiçbir zaman gitmemişti.

Skye hâlâ Thad’in tek başına yürüyüşünü seyrediyordu. Burada olduğu için kendimi çok kötü hissediyorum dedi. Benim hatam olmamasına rağmen, öyleymiş gibi hissediyorum. İç çekti. Ayrıca sanırım hâlâ bana biraz bozuk
Hayır, değil. Thad şokta. Burada olduğu için, geri döndüğü için şokta. Ama yakında atlatır .
. Bence atlattı bile Gerçekten mi? Skye’ın ses tonunda rahatlamayla karışık merak gizliydi. Nereden biliyorsun?
Çünkü Charley güvende. .

Nil’de hayallere dalmak ölüme giden kestirme yoldu,

Benim adım Skye Bracken ve bunların hepsi gerçek.

Korkusuz olursan, cesur olamazsın.

Bir sorunun her zaman birden fazla cevabı vardır ama gerçek tektir.

Her seçim, kim olacağına tanıklık eder.

Sevgi, nefretten daha güçlüydü.

Korkusuz olursan, cesur olamazsın.

Hayat her zaman adil ya da kolay değildir.

Onunla sahip olmaya can attığım gelecek, hiç yaşanmayabilirdi.

– Peki neden bana hep kendini pisliğin teki gibi göstermeye çalıştın?
+ Sen neden hiç gerçek beni görmedin?

Planlarımızı hatırlasana? Geleceğimizi? Sen gezi yazarı olacaksın, ben de fotoğrafçın? Biz buyuz. Sen ve ben. Bütün dünyayı birlikte göreceğiz.

Nasıl hem içim bomboş hem de aynı zamanda patlama noktasına kadar şişmiş hissedebilirdim?

Ada duymazdan gelinmekten hoşlanmıyor.

İnsanlar ancak gizleyecek bir şeyleri varsa, numara yapardı.

Tam şu anki hislerimi ifade etmek için hüsran kelimesi yetersizdi.

İnsanın kaybedecek bir şeyi olmayınca korkusuz olması kolaydır.

Savaş. Korkuya teslim olma, yoksa korku seni yener.

Bir sorunun her zaman birden fazla cevabı vardır ama gerçek tektir.

Öldürmek bir insanı erkek yapmazdı. Ama önderlik etmek yapardı.

Göremediklerimizden korkuyorum.

Son, çoktan belliydi.