Oğuz Atay

İçimiz ölür, içimizdeki ölmez albayım

İnsanlara kaptırma kendini, durmadan koşuşma, onlara uyma, insan bir makinedir, bir yerde bozulur.

İnsan bazı güçlüklerden, ancak onları unutmak suretiyle kurtulabiliyor albayım.

Kendimle konuşurken bile onun hoşuna gitmeye çalışıyordum.

…beynimi yıllık izne çıkarmak istiyorum.

Biz her şeye hayret eden bir millet olduğumuz için albayım, sevinç ve şaşkınlıkla ellerimizi çırpıyoruz…

Gerçek biri olmak istiyorum senin için. Yaşadığımı anlamanı, odada dolaştığım sırada beni görmeni istiyorum. Bana bakmanı istiyorum. Oysa sen, yalnız kafandakilerle ilgilenirsin. Beni görmüyorsun.

Kelimeler, albayım, bazı anlamlara gelmiyor.

İnsanların beni beğenip beğenmemeleri umurumda değil artık. Ben kendimi tanımakla ilgiliyim.