Hakikat Sözleri Kitap Alıntıları – Üstat Elahi

İnsan ne kadar az bilirse kendinden o kadar memnun olur.

Tevrat’taki Allah bunun iyi olduğunu gördü cümlesi, Kuran’da-
ki bazi ayetlerle uyuşmaktadır. Bu, Allah kendi yaptiğinı bilmiyordu,
daha sonra iyi olduğunu gördü anlamina gelmez; varlık ve kaza
konusuna işaret eder. Allah varlik , yaratıklar ise kaza dir. O, yarat
tiklarini neden-sonuç silsilesi aracıliğiyla ardi ardina yaratt.

Allah bizi kuşkudan korusun! Bana göre nasil kanser, beden için
tedavisi olmayan bir hastaliksa, kuşku da ruh için tedavisi olmayan
bir hastaliktır. Tedavisi sadece Allah’in kendisinden olur.

Beşerin geneli için imanıin şartları şunlardır:
Dinlerin hepsine saygi duymalı ve onları reddetmemeli.
Hangi dini seçerse, ona sözle değil, pratikte de bağli olmali.
kü Allah lafa değil, kalbe ve eyleme bakar.,

Sen iyilik yap ve Dicle’ye at
Tanrı onu sana çölde geri verecektir.

Peygamberlerin her biri farklı bir şe.
kilde öbür dünyayı tasvir etmeyi denediler, ancak Buda şöyle derdi
Gittiğin zaman anlarsıin. Çok derin bir sözdür. Ne kadar ilerlersek
anlami o kadar genişler.

lbadette dikkate alınan şey niyettir. Insan hangi din ve inançta
olursa olsun, hangi dili kullanırsa kullansin, dikkatini Allah’a yönelt
mesi yeterlidir, kabul edilir. Manevi dünya için, kalben var olmak ve
iç diyaloğa girmek yeterlidir.

Tüm yaratılanların içinde en mutsuz olanidir insan, ilerleme ve yük-
selme isteği onu hiç rahat birakmaz ve elde ettiği hiçbir şeyle yetin-
memesine neden olur. Olümden başka hiçbir şey onun doyumsuz
luğunu gideremez. Öbür dünyaya gidince de görevlerine aykırı her
hareketi için tekrar tekrar hesap vermesi gerekir.

Nice kişi vardır ki pişmanlık içinde döktükleri bir damla gözyaşıyla Allah onları, ulaşmaları gereken yere ulaştırmıştır.

O’nu kendi kalbimizde aramalıyız. Çünkü o ne mekanda, ne zamanda, ne görünürdedir.

Tüm dinlerin Hakikat’i tektir; Musa’nın dediğini İsa de demiştir, İsa’nın dediğini Muhammed de demiştir. Tüm dinlerin dediği; Kendin için istediğin iyiliği başkası için de istemeli ve ona göre davranmalısın ve kendin için istemediğin şeyi başkaları için de istememeli ve onları korumaya çalışmalısın. Tüm dinlerin esas ilkesi budur.

Kendi kendine halvet hali, fiziksel bir yerde aranacak şey değil, kendi kalbinde bulunandır. Sadece kendi kalbinde kendi kendinle baş başa kalabilirsin.

Allah, dile değil, kalbe bakar. İster Arapça, ister farsça ya da başka herhangi bir dilde söyleyin, ister hiç söylemeyin, o sadece kalbe bakar

insan sadece hak eden kişiye muhabbet göstermelidir.

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Muhabbetle yılan, karınca olur
Muhabbetle şeytan, huri olur
Muhabbetle ölü, diri olur
Muhabbetle efendi, köle olur.

Mevlânâ, Mesnevi II. ciltten bir alıntı.

En ağır günahlardan birisi, bir kişinin kendisi uygulamadığı halde Allah ve din adına başkalarına emir vermesi ve yasaklar koymasıdır.

Her şeyde kötüyü gören kişi, Gerçek’i görmekten yoksundur.

Dünyadaki olaylar hiçbir zaman mutlak anlamda herkesin yararına değildir. Meydana gelen her olay, bazılarının yararına, bazılarınınsa zararınadır. Afetler bile bazı kişilerin yararınadır.

Anıların kayıt merkezi beden değil, ruhtur. Manevi akıl merkezi ruhta, hayvansal akıl merkeziyse beyindedir. Beyin, ruhun anılarını açığa çıkaran bir araçtır. Bu yaşamın anıları önce beyne, sonra ruha intikal eder. Ancak geçmişteki yaşantıların anıları ruhta kayıtlıdır.

Hakikatin okulunda dinler, ırklar, renkler arasında ayırım yoktur. Kadın ile erkek arasında da fark yoktur.

insan sadece hak eden kişiye muhabbet göstermelidir.