Telepati Kitap Alıntıları – Leonardo Patrignani

Ya bu hayat çok sayıda ihtimalden sadece biriyse?

Bazı insanların bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok, bitki gibi hareketsizler.

Son başlangıcın bir parçasıdır. Etki ve tepki yokdur, siz etkiler ve tepkiler arasında hareket edersiniz.

Öğrendiğin ne olursa olsun sezgilerini takip et.

Doğa kazandı. Zaten her zaman o kazanır

Son, başlangıcın bir parçasıdır. Etki ve tepki yoktur, siz etkiler ve tepkiler arasında hareket edersiniz.

Orada dışarıda, dünya yollarında, milyarlarca çizgi, hayat çizgisi vardı. Milyarlarca yön. Başlanan yollar, tesadüfen yön değiştiren, bazen de aniden çıkmaz olanlar. Bir anda birbirine aşık olan iki kişinin farklı yollarının kesişmesi tesadüflere bağlıydı. Dünya üzerinde istedikleri saçma rotaları çizip istedikleri yere gidebilir ve birbirleriyle hiç karşılaşmayabilirlerdi.

Bazen tek bir olay yeterli olabilirdi.

Evet, bacakların yok. Bazı insanların bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok.

Bazen tek bir olay yeterli olabilirdi.

Son, başlangıcın bir parçasıdır. Etki ve tepki yoktur, siz etkiler ve tepkiler arasında hareket edersiniz.

Evet, bacakların yok.
Bazı insanların bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok, bir bitki gibi hareketsizler.

Çevresinde olup bitenlerin gerçek mi yoksa asla gerçekleşmemiş hatıralar gibi beyninin bir oyunu mu olduğunu anlamıyordu.

Bazı insanların bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok, bir bitki gibi hareketsizler.

Son; başlangıcın bir parçasıdır

Ya bu hayat çok sayıda ihtimalden biriyse?

Siyah okyanusa büyük atlayış.

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Son, başlangıcın bir parçasıdır.

Rüyalar bitmeye mahkûmdur.

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Eğer bu bir rüya ise, şimdiye kadar gördüğüm en güzel rüyaydı.
Buna benzer bir şeyi daha önce hiç denemedim.
Dünyanın öbür ucunda da olsan seninle buluşmak istiyorum.
Bu sözcükler o günlerde kalbini ısıtıyor, hayatının değişeceği anın ümidiyle bekleyerek kendini teselli ediyordu.

Nemli kum üzerinde bağdaş kurmuş otururken, kendi hayatımla başkalarının hayatlarının sürekli bir gece ve gündüzün birbirini takip etmesinden oluştuğunu kavradım. Burada sessizlik var. Oradan geriye dönüş yok. Her şey yavaş yavaş daha koyu bir hâl alıyor. Su şimdi kımıldamayan bir masa görünümünde. Ay’ın yüzeyi de sonun tonlarını yansıtıyor.
Hissediyorum.
O kapının ardında ne bulacağımı merak ederek bekliyorum…

Ya bu hayat çok sayıda ihtimalden sadece biriyse?

Hepimiz potansiyel olarak sonsuz yaşamlar yaşıyoruz.Çok az insan bundan haberdardır.Siz bunların arasındasınız.Ama her varlığımızı bağlayan ruh Tektir.

Çünkü bizim gibilerin içinde bir ışık parlıyor.Size kötülük yapanlar bunun farkında değildi.Yaptılar,o kadar.Evrende bir enerji var Hayatı veren ve onu yok eden aynı enerji.

Tesadüf diye bir şey yoktur! Numaralar, işaretler vardır.

Doğa kazandı.Zaten her zaman o kazanır

Heyecan yalnızca bir düşünceydi ve fiziksel hiçbir tepkiyle örtüşmüyordu.

Benim için gökyüzü açık bir kitap gibidir.

Ancak bazen tesadüfen yapılan bir espri bile sihirli bir şekilde yollarını kesiştirebilirdi.Yalnız başına gittikleri sönük yollar tek bir yolda birleşebilirdi.

Hayatlar birbirleriyle kesişen,teğet geçen,birleşen ve sonra ileriye giden devasa bir arapsaçı gibiydi.

Evet,bacakların yok.Bazı insanların bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok,bir bitki gibi hareketsizler.

+Belki de öyleyim.Belki yalnızca bir rüyayım.
-Evet,hayatımda gördüğüm en güzel rüyasın.
+Ancak rüyalar bitmeye mahkumdur.
+Öyleyse hiç uyanmak istemiyorum.

Sonsuz paralel dünyalardan bir tanesinde, er geç kavuşacağız.

Ancak bazen tesadüfen yapılan bir espri bile sihirli bir şekilde yollarını kesiştirebilirdi. Yalnız başına gittikleri sönük yollar tek bir yolda birleşebilirdi

Sonsuz paralel dünyalardan bir tanesinde er ya da geç kavuşacağız

Ya bu hayat çok sayıda ihtimalden sadece biriyse

“Son, başlangıcın bir parçasıdır. Etki ve tepki yoktur, siz etkiler ve tepkiler arasında hareket edersiniz.”

“Sen bir dahisin, Marco. Sıra dışı bir zekaya sahipsin. Evet, bacakların yok. Bazı insanların bacakları var ama onların da gidecek yolları yok.”

Sevgili monitör odası na, bir zamanlar krallığı olan ama bugün genel elektrik kesintisi nedeniyle işe yaramaz cihazlarla dolu odaya. Boğazındaki yumru sanki nefes almasını güçleştiriyoaiu. Teşekkürler. Siz olmadan yapamazdım. Doğa kazandı. Zaten her zaman o kazanır

Bir anda kendisini, anlayamadığı sebeplerden dolayı onu engellemiş ve onu en çok seven kişileri sonsuza kadar terk etmeye hazır buldu. Yıllar boyunca yaşadığı altın kafesten uçmak üzereydi. Suçlamada bulunmak ve hikâyesinin o kısmım tekrar inşa etmek için zamanı yoktu

Benim için gökyüzü açık bir kitap gibidir. Yıldızlar bana her zaman yol gösterir.

Benim için gökyüzü açık bir kitap gibidir.

jenny i herkes bir hayali arkadaşım olarak düşünüyoru ama o gerçekti başka bir paralel evrende idi

Belki de öyleyim. Belki yalnızca bir rüyayım.
Evet, hayatımda gördüğüm en güzel rüyasın.
Ancak rüyalar bitmeye mahkûmdur.
Öyleyse hiç uyanmak istemiyorum.

” Ancak bazen tesadüfen yapılan bir espri bile sihirli bir şekilde yollarını kesiştirebilirdi. Yalnız başına gittikleri sönük yollar tek bir yolda birleşebilirdi ”

Son; başlangıcın bir parçasıdır

Belki yalnızca bir rüyayım.
Evet, hayatımda gördüğüm en güzel rüyasın.
Ancak rüyalar bitmeye mahkûmdur.
Öyleyse hiç uyanmak istemiyorum.

Benim için gökyüzü açık bir kitap gibidir.

Her şey görecelidir. Gözlem uzaklığa bağlı olarak aldatıcı olabilir.

Evet, bacakların yok.
Bazı insanlarin bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok, bir bitki gibi hareketsizler..

Bir anda birbirine aşık olan iki kişinin farklı yollarının kesişmesi tesadüflere bağlıydı. Dünya üzerinde istedikleri saçma rotaları çizip istedikleri yere gidebilir ve birbiriyle hiç karşılaşmayabilirlerdi. Veya birbirlerini hiç tanımadan birkaç defa karşılaşabilirlerdi. Her sabah aynı otobüse binebilirler ve birbirleri hakkındaki hiçbir şeyden haberdar olmayabilirlerdi. Bu durum, birbirleriyle temas kurmadan, hayatlarının sonuna kadar devam edebilirdi. Ancak bazen tesadüf yapılan bir espri bile sihirli bir şekilde yollarını kesiştirebilirdi. Yalnız başına gittikleri sönük yollar tek bir yolda birleşebilirdi.

Hepsi birer çizgi, diye geçirdi aklından. Her bir kişiyi hayali bir haritada çizili bir çizgi olarak düşündü. Hayatlar birbirleriyle kesişen, teğet geçen, birleşen ve sonra ileriye giden devasa bir arapsaçı gibiydi
Orada dışarıda, dünya yollarında, milyonlarca çizgi, hayat çizgisi vardı. Milyarlarca yön .Başlanan yollar, tesadüfen yön değiştiren, bazen de aniden çıkmaz olanlar

Sen dâhisin, Marco. Sıradışı bir zekâya sahipsin.
Evet, bacakların yok.
Bazı insanların bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok, bir bitki gibi hareketsizler.

Zihinsel görüşme onların kontrolünden çıkıp en derin duygularının sesi haline gelmişti.

Bir tarafta her zaman kalbini ısıtan duygu vardı, yani arkadaşlarının arasında kendini yalnız hissettiren, her gün yaşadığı gerçek dünyada tek başına olduğunu düşündüren. Öteki tarafta bir rüyaya âşık olma korkusu, aniden uyanıp o hayalin kaybolacağı duygusu

korkunç kaderiyle yüzyüze olduğunu ve çözüme giden anahtarın onların kafalarının içinde olduğunu tahmin bile edemezlerdi.

Belki de öyleyim. Belki yalnızca bir rüyayım.
Evet, hayatımda gördüğüm en güzel rüyasın.
Ancak rüyalar bitmeye mahkûmdur.
Öyleyse hiç uyanmak istemiyorum.

Sen bir dahisin, Marco. Sıradışı bir zekaya sahipsin. Evet, bacakların yok. Bazı insanların bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok, bir bitki gibi hareketsizler.

“Zihinlerimiz anahtardır..”

“ Hayatlar birbiriyle kesişen, teğet geçen, birleşen ve sonra ileriye giden devasa bir arapsaçı gibiydi..”

“-Belki de öyleyim, yalnızca bir rüyayım. -Evet , hayatımda gördüğüm en güzel rüyasın..
-Ancak rüyalar bitmeye mahkumdur. -Öyleyse hiç uyanmak istemiyorum..”

Evet, bacakların yok.
Bazı insanlarin bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok, bir bitki gibi hareketsizler

Evet, bacakların yok.
Bazı insanlarin bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok, bir bitki gibi hareketsizler

Varış noktası gibi duruyordu, oysa bu daha başlangıçtı..

Evet, bacakların yok. Bazı insanların bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok, bir bitki gibi hareketsizler.

Olayların ciddiyeti görecelidir.

– Gülüşün kafamda yer etti, hayal ettiğimden farklı olabileceğini biliyorum fakat bu gece ya da hayatımın başka bir gecesinde seni asla göremeyeceğimi bilerek ya da senin yalnızca bir rüya olduğunu kabullenerek uykuya dalamam.

+ Belki de öyleyim, belki yalnızca bir rüyayım.

– Evet, hayatta gördüğüm en güzel rüyasın.

+ Ancak rüyalar bitmeye mahkûmdur.

– Öyleyse hiç uyanmak istemiyorum.

”Belkide öyleyim yalnızca bir rüyayım.
Evet,hayatımda gördüğüm en güzel rüyasın..
Ancak rüyalar bitmeye mahkumdur.
Öyleyse hiç uyanmak istemiyorum. ”

“ Hayatlar birbirleriyle kesişen, teğet geçen, birleşen ve sonra ileriye giden devasa bir arapsaçı gibiydi.Orada, dışarıda, dünya yollarında, milyarlarca çizgi, hayat çizgisi vardı.Milyarlarca yön.Başlanan yollar, tesadüfen yer değiştiren, bazen de aniden çıkmaz olanlar.. “

“ Ama bazıları da anlamsız görünmesine rağmen hiç de öyle değildir.Hiçbir şey anlamsız değildir. “

‘ Belki de öyleyim. Belki de yalnızca bir rüyayım. ‘
“ Evet, hayatımda gördüğüm en güzel rüyasın “
‘ Ancak rüyalar bitmeye mahkûmdur. ‘
“ Öyleyse hiç uyanmak istemiyorum “

Evet, bacakların yok. 
Bazı insanlarin bacakları var ama onların da hayatta gidecek yolları yok, bir bitki gibi hareketsizler.

Sonsuz paralel dünyalardan bir tanesinde er geç kavuşacağız.



Telepati, Leonardo Patrignani

Sonsuz paralel dünyalardan bir tanesinde er geç kavuşacağız.