Apartıman Çocukları Kitap Alıntıları – Rıfat Ilgaz

Sen çocuksun daha. Büyüyünce yüreğin bile titrer.

Hacı,böyle bir davranışı ilk kez görüyordu onda, İçinden, “Ne bok yer bu ağanın beygiri!..” gibi bir tekerleme geçti. Ağanın beygiri değil, ama köpeği bir halt ediyordu işte. Düpedüz bir başkaldırmaydı bu. Yeri gelince bir köpek bile ağasına başkaldırıyordu. Nasıl olurdu bu? Şu kadar yıl ekmeğini yiyen bir it, dişlerini gösteriyordu. Tepesi atmıştı Hacı’nın. İlk kez ağzını bozdu sevgili Kont’una.

“Seni köppoğlu köppek, seni! Efendine diş gösteriyorsun haaa! Nankör!”

Oysa bu söz, ancak patronunu milyoner yapan işçiler için geçerliydi. Ne anlardı elin iti bu nankör sözcüğünden?

Kadın, gerçek özgürlüğünü, ekonomik bağımsızlığına eriştiği gün elde edecektir. Bir tek koşulla, sömürülmeden.. Tam hakkını alarak..

Her müdür öğretmen olamaz ki. Her kadın da bir hanımefendi olamaz, her hanımefendi mutlaka bir kadındır.

Namus ne demek sen biliyon mu?
Biliyom. Karılarda olur.
Hadi ordan sen de.. Erkeklerde olur. Herkeste olur.

Sen çocuksun daha. Büyüyünce yüreğin bile titrer.

Öfke, haklı davanın yarısını, dava ücretinin tamamını kaybettirir.

Eee Kazan doğurur, inanırsın, inanacaksın Ona inanacaksın da kazanın öleceğine inanmayacak mısın?

Şu siyaset ne güvenilmez şeydi!

Allah, bir kapıyı kaparsa bir kapıyı açar.

Kültür Bakanı kitap okumazdı ki bu kitabın zararlı olup olmadığını bilmiş olsun.

”Bana ne insanların savaşından?
Ağzı var dili yok bir hayvanın ”

Doğruydu kapıcı İdris’in söyledikleri.Bi tek arabası olan var mıydı şu koskoca Namus Apartmanı’nda? Kiralar ucuzken girmişler,yükselincede yapışıp kalmışlardı.

Sen çocuksun daha. Büyüyünce yüreğin bile titrer.