Bûka Baranê Kitap Alıntıları – Gulizer

Çavên min ewqas kurmanc in
Ewqas serhişk.
Ji bo careke din jî te bibînin,
Namirin,
Lê birîndar in..
___________________
Gözlerim o denli Kürtler,
O denli inatçı.
Seni bir kez daha görebilmek için ölmüyorlar,
Ama yaralılar..

Ev çiqas dûr derketim jê
Ewqas dişibiyam wê.

Dîya meriv qedera meriv e..
_______________________________
Ondan ne kadar uzak düştüysem
Ona o kadar benzedim.

İnsanın annesi, insanın kaderidir..

Dem ;
Ma tu jî zanî
Her dem wek xwe ye
Ji ya xwe nayê xwarê
Tu çiqasî li ber bigerî jî

Bê û vê dûrbûnê ji ber min berhev bike
Wan ewrên ,min ji bo danekî gazî wan kirine

Bêje : Tu çawa yî ?
Ez ê li ser eyb û fedya
Bi orf û edetî
Bêjim : Ez baş im
Lê wê dilê min ji zû ve
Bi cizbê ketibe
Sîng li xwe anîbe xwarê
Bi rîtma kilama ;

Te dil da yeka xerîb ,ma ne ez cîrana te me ..

Tu bûyî barana kîjan ezmanî ..?
Li ser kîjan axê dibarî..?
#8212; –
Hangi göğün yağmuru oldun ..?
Hangi toprağa yağıyorsun ..?

Min li ber barana ezmanê te
Dirêj kir porê xwe
Rengan ji kulîlkên çiyayên te
Nas dikim

Çend sal in,tu jî dijmêrî wek min biharan.

Bêje : Tu çawa yî ?
Ez ê li ser eyb û fedya
Bi orf û edetî
Bêjim : Ez baş im
Lê wê dilê min ji zû ve
Bi cizbê ketibe
Sîng li xwe anîbe xwarê
Bi rîtma kilama ;

Te dil da yeka xerîb ,ma ne ez cîrana te me ..