Ruhun Hastalıkları ve Çareleri Sufi Psikolojisi Elkitabı Kitap Alıntıları – Ebu Abdurrahman Es-Sülemi

”Dünya müminin zindanı,
kafirin cennetidir. ”
~Hadis-i Şerif

Akıllı insan, ebedi yurdu için çalışan kimsedir, yolculuğunun belli durakları için çabalayan değil. Çünkü bu durakların bir sonu vardır, son durak ise kalıcı olan asıl mekan, asıl yurttur. Öyleyse akıllı insan, eninde sonunda dönüp varacağı yer için gayret eder.

Ebu Yakup en-Nehrecuri şöyle der:

Hem Allah’ın sevdiğini iddia eden, hem de Allah’ın buyruklarını yerine getirmeyen, iddiasında yalancıdır. Korkmadan, sevdiğini söyleyen kimse de aldanış içindedir.

”İlim edinmek, insana kendi haddini bildirir; kim de kendi haddini bilirse, kulluk ona kolaylaşır. ”
~Cüneyd-i Bağdadi Hz.

”Müminin, cehennem köprüsünü geçip, onu arkada bırakmadıkça, korkusu dinmez; kalbi de huzur içinde olmaz. ”
~Muaz bin Cebel (r.a)

”Sende kusur oldukça
gönül huzuruna ereceğini umma;
üzerinde günahın ağırlığı varken de kurtuluş (cennet) umuduna kapılma! ”

AĞLAYARAK RAHATLAMAK
Ağladığında, gözyaşları ile teselli bulup içini hemen rahatlatıvermek de nefsin bir hastalığıdır.

ÇARE
Üzüntüden değil, üzüntülü ve üzüntü içinde ağlamalıdır.

KENDİNİ KURTULMUŞ SANMAK
Nefsin hastalıklarından biri, kendisinin çoktan kurtuluşun kapısına vardığı, yani cennetlik olduğu kuruntusuna kapılmasıdır.

ÇARE
Sırat-ı müstakîme, yani dost doğru olan yola sımsıkı sarılmak, helâlinden tertemiz yiyeceklerle beslenmek ve tam bir takva ile Allah’a yönelmektir.

Görünürde şehit, savaşta can vermekle olur; hakikatte ise şehitlik, nefsin sakat arzu ve isteklerini yok edip öldürmekle elde edilir.

Cevap vermiş:

Vazgeçtiği şeylere bir daha dönüp bakmamak ve Allah’a ulaşmak için yakasını kurtarıp uzaklaştığı şeyleri bir daha aklına dahi getirmemek niyetiyle.

“Oysa gelecek hayat daha iyi ve daha kalıcıdır.”

Kendini üstün görmezsen, üstünsün;
üstün görürsen, artık üstün değilsin.

Kişinin dini, arkadaşının dini gibidir.
Kiminle dostluk ettiğinize dikkat edin!
(Hadis-i Şerif)

Allah’ın buyruklarını hakkıyla yerine getirmedeki gevşekliğimiz, buyuran konusundaki bilgi eksikliğimizden ileri gelir.

Muhammed bin Fazl hazretlerinden:

Bir kimsenin cahil olduğu şu altı maddeyle anlaşılır:
a) Lüzumsuz ve basit şeylere kızması,
b) faydasız konularda konuşması,
c) yerini bulmadan öğüt vermesi,
d) sırrı açıklaması,
e) herkese güvenmesi,
f) dostunu düşmanını tanımaması.

Peygamberimiz aleyhisselâm uyarmıştır:
Dünya müminin zindanı, kâfirin cennetidir.

Arif bir zatın sözü:
Yarabbi, Senden başka hiçbir şeyi olmayan ben,
Senden başka her şeyi olanlara öyle acıyorum ki!

Allah ‘ı tanıyan kimse, O’ ndan ümidi kesmez.
Nefsini tanıyan kimse, amelini beğenmez.
Rabbini tanıyan kimse, O’na sığınır.
Rabbini unutan kimse, kullara yanaşır.

Cevap vermiş:

Vazgeçtiği şeylere bir daha dönüp bakmamak ve Allah’a ulaşmak için yakasını kurtarıp uzaklaştığı şeyleri bir daha aklına dahi getirmemek niyetiyle.