Bizden Sonra Ben Kitap Alıntıları – Mehmet Can Çevir

”“Oku!” dedi. “Çünkü çaresiz kaldığında, kitaplar tutar insanın
elinden. Sonra öyle bir sıkı tutarsın ki sana uzatılan o eli, bir
daha bırakamazsın ve o günden sonra en iyi arkadaşın olurlar;
yeri gelir bir deniz feneri olur, kararan hayatına ışık tutar, yol
gösterirler; yeri gelir sırdaşın olur, acını, sevinçlerini paylaşırlar
Ve unutma evlat, kitaplar onları elinden bırakmadığın sürece
sadık bir dostun gibi seni terk etmezler.””

Oysa hayata atılan yeni bir adımdır her yeni kitap. Hiç farkında olmazsın, satırların hayatını nasıl değiştirdiğini

İyi bir okur olmak; Kitaplara dokunmak değil, Kitapların size dokunmasıdır

Bazen kan bağından daha çok değerlidir,
Bir insanın yüreğiyle kurduğunuz bağ

İyi bir okur olmak; Kitaplara dokunmak değil, Kitapların size dokunmasıdır

Yaşadığınız bu gün, ileride  bir gün hatıra olarak gelmeyecekse aklınıza,Hayatınızı bir gün  eksik yaşamışsınızdır Şimdi  geriye dönüp bir düşünün; Acaba kaç gününüzü hatırlıyorsunuz?ve kaç gününüzü aslında hiç yaşamamışsınız.?

Sarılıp koklamdıktan sonra ne anlamı var duyguların?

Mutluluğuyla bir başkasına yaşama sevinci katılmadıktan sonra ne anlamı var gülüşlerin?

Herkes sevmeli mutlaka birini ya da bir şeyi.

Bazen insan yüzü görmek istemez, bir kaplumbağa gibi kabuğunuza çekilmek istersiniz.

Tanrı sevgiyle yaratmamış mıydı insanı? Nasıl uzaklaşmıştı insan denen mahluk, merhametle yoğrulduğu hamurdan?

Herkes sevmeli mutlaka birini ya da bir şeyi.

Bir gün geliyor kendinizi bile unutturuyor size, etrafınızdaki dalkavuklar.

Nasıl da uçsuz bucaksız bir duvar örüyor insanların arasına bu herkes dedikleri mahluklar

Kendinden kaçmaya çalışmanın adıdır, delilik

Nasıl da uçsuz bucaksız bir duvar örüyor insanların arasına bu herkes dedikleri mahluklar

Bazen kan bağından daha değerlidir, bir insanın yüreğiyle kurduğunuz bağ

İnsan sevince en ufak umut kırıntısına bile sarılabiliyor

Nasıl da uçsuz bucaksız bir duvar örüyor insanların arasına bu herkes dedikleri mahlûklar

Gerçekten ben miyim bu bedenin içindeki, yoksa ne diyecekler diye diye etrafımdaki ınsanların şekil verdiği etten, kemikten bir heykel miyim?

Ve bazen unutmanın tek yolu aklını yitirmektir

Gözün görmediğini hissedermiş kalp

Yaşadığınız bu gün , ileride bir gün hatıra olarak gelmeyecekse aklınıza , hayatınızı bir gün eksik yaşamışınızdır Şimdi geri dönüp bir düşünün; Acaba kaç gününüzü hatırlıyorsunuz? Ve kaç gününüzü aslında hiç yaşamamışsınız?

“Hayat koşturmacası bazen insana kendini bile unutturabiliyor. Bazen bütün işlerimizi, bütün gelecek kaygılarımızı, bütün planlarımızı bir kenara bırakıp kim olduğumuzu sorgulamamız gerekiyor.Gerçekten ben miyim bu bedenin içindeki, yoksa ne diyecekler diye etrafımdaki insanların şekil verdiği etten,kemikten bir heykel miyim? Kim mutlu olmak istemez, değil mi? Mutluluk içindekileri yaşamak mıdır, yoksa insanların yaşattıkları mı? El alem arkandan iyi konuşsun diye onların isteklerini yapmak, istemediklerini yapmamak mıdır yaşamak? Nasıl da uçsuz bucaksız bir duvar örüyor insanların arasına bu herkes dedikleri mahluklar Bir gün geliyor kendinizi bile unutturuyor size, etrafınızdaki dalkavuklar. Şimdi soruyorum kendime: Kimim ben? Ne için yaşıyorum bu gelmiş ve geçecek olan, kimseye kalmamış ve kalmayacak olan bu dünyada?”

“Yaşadığınız bu gün,
İleride bir gün hatıra olarak gelmeyecekse aklınıza,
Hayatınızı bir gün eksik yaşamışsınızdır
Şimdi geriye dönüp bir düşünün;
Acaba kaç gününüzü hatırlıyorsunuz?
Ve kaç gününüzü aslında hiç yaşanmamışsınız?”

“Şimdiye kadar kim olduğun konusunda da hiçbir fikrim yok fakat bir şeyi çok iyi biliyorum; duyduğu pişmanlık yüzüne bu kadar işlemiş biri, kendine ‘Ben kötü bir adamım!’ diyen bir insan, o andan itibaren bir daha geçmişte yaptığı hiçbir hatayı yapmayacaktır. Seni böylesine kıvrandıran bir pişmanlığın bir daha seni pençelerinin arasına almasına izin vermeyeceksin.”

Oysa hayata atılan yeni bir adımdır her yeni kitap. Hiç farkında olmazsın, satırların hayatını nasıl değiştirdiğini

Kadınlar ikiye ayrılır, sevdiği için ölenler ve sevdiğini öldürenler.
Sen her ikisiydin

Gözün görmediğini, hissedermiş kalp.

İyi bir okur olmak; kitaplara dokunmak değil,
kitapların size dokunmasıdır.

Tanrım.. Ellerim ellerini tuttu.. Nutkum tutuldu..

Oysa hayata atılan yeni bir adımdır her yeni kitap. Hiç farkında olmazsın, satırların hayatını nasıl değiştirdiğini

Yaşadığınız bu gün,
İleride bir gün hatıra olarak gelmeyecekse aklınıza,
Hayatınızı bir gün eksik yaşamışsınızdır
Şimdi geriye dönüp bir düşünün;
Acaba kaç gününüzü hatırlıyorsunuz?
Ve kaç gününüzü aslında hiç yaşamamışsınız?

Bazen kan bağından daha değerlidir,
Bir insanın yüreğiyle kurduğunuz bağ

Gözün görmediğini hissedermiş kalp

Bazen bir iç çekiş,
Sayfalar dolusu kitaptan daha çok şey anlatır

İyi bir okur olmak;
Kitaplara dokunmak değil,
Kitapların size dokunmasıdır.

Bir insanın asıl doğum günü ,
Her şeyin ‘para’ olmadığını anladığı gündür

Gözün görmediğini hissedermiş kalp