Süt ve Bal Kitap Alıntıları – Rupi Kaur

ver
sana verecek
hiçbir şeyi olmayanlara

dünya
öyle acılar
veriyor ki sana
alıp tüm acıları
bal eyliyorsun

seni istemeleri için
uğraşmamalısın
seni kendileri istemeliler

hem bırakıp
hem alamazsın beni
aynı anda iki yerde
olamam ki

onların kalpleri de
seninki gibi sanıyorsun
herkes o kadar yumuşak
o kadar şefkat dolu olamaz oysa

oldukları gibi
görmüyorsun insanları
olabilecekleri gibi
görüyorsun

kendinden veriyor, veriyorsun
onlar her şeyini çekip alıncaya
ve için bomboş kalıncaya dek

Şu hayatta
benimde
bir yerim olduğuna
inanmaya çalışmak,
sağlak doğduğum halde
sol elle yazmaya
kalkışmak gibi

-yitip gitme fikri doğuştan bizde

İşin aslı hepimiz sevmeye muktediriz, yine de zehir saçmak hep tercihimiz.

onların kalpleri de
seninki gibi sanıyorsun
herkes o ksdar yumuşak
o kadar şevkat dolu olamaz oysa

oldukları gibi
görmüyorsun insanları
olabilecekleri gibi görüyorsun

kendinden veriyor,veriyorsun
onlar her şeyini çekip alımcaya
ve için bomboş kalıncaya dek

öyle paramparça uyandım ki. kırılan parçalarımı koyacak tek yer, gözlerimin altındaki torbalardı

İkimizde mutlu değiliz ama gönlümüz yok ayrılmaya birbirimizi kırıp duruyoruz işte ve aşk diyoruz adına

Belkide hatırlamadığım
günahların bedelini
ödediğim için
hak etmiyorum
güzel şeyleri

Seni kırıp dökenlerin
Ayakları altında
Derman arama

Başka kadınların bedenleri Bizim savaş meydanımız değil

benden sonraki kadın/erkek çakma bir versiyonum olacak benim. uğraşıp şiirler yazacak sana, dudaklarındaki benim bellettiğim şiirleri silmek için ama onun dizeleri asla bir yumruk olup sarsmayacak benimkiler gibi.

kokunu seviyorum en çok topraklara bitkilere bahçelere benziyor kokun hepimizden daha insan

yüreğimin feryadına uyandım dün gece ne gelir elimden diye yakardım

Olduğun gibi
Kabul et kendini

“hiçbir kitap
taşıyamaz
sırtımızdaki
hikayelerin ağırlığını”

İnsafsızlık karşısında
İyi kalabilmek
İncelik ister

“ben çalan müziktim
ama senin kulağın kesikti”

“insanlar gider
ama
terk edişleri
kalır daima”

“o adamı arzulayabilirsin
ama kesinlikle
ona muhtaç değilsin”

Bir ilişkin olacaksa
Herkesten önce
Kendinle olmalı

“ilk aşkım değildin belki
ama diğer bütün aşklarımı
hükümsüz kılandın”

“oysa sen söndür diye değil
içimde yanan ateş”

“sordu: nasıl bu kadar iyisin
insanlara karşı?

Süt ve bal damladı
dudaklarımdan cevaben

çünkü kimse bana
iyi davranmadı”

Oldukları gibi
Görmüyorsun insanları
Olabilecekleri gibi
Görüyorsun

Hiçbir şey güven vermiyor
Bana yüksek sesle
Kitap okuyan sesin kadar

Hâlâ sağ olduğunun
Tek emaresi
Nefes aldıkça şişen
Göğsün
-içi boş yaşama sanatı

Tutunmaya değer olan
sana tutunup
bırakmayacak olandır ..

Onların kalpleri de senin gibi sanıyorsun .
Herkes o kadar yumuşak o kadar şefkat dolu olamaz,
Oysa oldukları gibi görmüyorsun insanları ,olabilecekleri gibi görüyorsun .

en az benim kadar mücadele etmeyi bilen birine
ihtiyacım var
ayakta kalmanın fazla ağır geldiği günlerde ayaklarımı
kucağında tutmaya razı birine
daha ben bile ne istediğimi bilmezken
tam da ihtiyacım olanı veren biri konuşmasam bile
beni anlayan
istediğim bu işte.

how do you turn
a forest fire like me
so soft i turn into
running water..

Herşeyden çok kadınlar sızlatıyor içimi,birbirinin yardımına koşan kadınlar bahara hasret çiçekler gibi
-Süt ve Bal-

en az benim kadar mücadele etmeyi bilen birine
ihtiyacım var
ayakta kalmanın fazla ağır geldiği günlerde ayaklarımı
kucağında tutmaya razı birine
daha ben bile ne istediğimi bilmezken
tam da ihtiyacım olanı veren biri konuşmasam bile
beni anlayan
istediğim bu işte.