Polikuşka Kitap Alıntıları – Lev Tolstoy

Dün bana öyle acı sözler söyledin ki, unutamam! Yüreğime hançer sapladın sanki.

…paradan daha fazla günah getiren nesne yoktur.

“Wage du zu irren zu traumen.”

Kalmayı artık kendim de istemiyorum.

Bakmışsın, bir gün bütün yaptıklarının bedelini bir kerede ödemişsin, bütün yaşamın tersine dönmüş.

Kendi kabuğumuza çekilmişiz, sessizce yaşıyoruz.

Şu var ki, yaşamanın tadı da kalmamıştı artık.

Dünya bu, kimi güler, kimi ağlar.

Dünya bu, kimi güler, kimi ağlar.

Sevgili dostum, dedi, insan her şeyden önce vicdanının sesini dinlemeli.

Şu var ki, yaşamanın tadı da kalmamıştı artık.

Bakmışsın, bir gün bütün yaptıklarının bedelini bir kerede ödemişsin, bütün yaşamın tersine dönmüş.

.. insan her şeyden önce vicdanının sesini dinlemeli.

Wage du zu irren zu traumen *

*Yanılmak ve hayal kurmak cüretini göster..

Dünya bu, kimi güler, kimi ağlar.

Wage du zu irren zu traumen.

Yanılmak ve hayal kurmak cüretini göster.

Wage du zu irren zu traumen
(Yanılmak ve hayal kurmak cüretini göster.)

İnsan her şeyden önce vicdanının sesini dinlemeli.

Yanılmak ve hayal kurmak cüretini göster.
‘Wage du zu irren zu traumen’

Şu da var ki hayatın da tadı kalmadı artık

Kendi kabuğumuza çekilmişiz, sessizce yaşıyoruz, namusluyuz diye hepiniz bana mı çullanacaksınız?

..insan her şeyden önce vicdanının sesini dinlemeli.

Kendi kabuğumuza çekilmişiz, sessizce yaşıyoruz.

Bakmışsın, bir gün bütün yaptıklarının bedelini bir kerede ödemişsin,bütün yaşamın tersine dönmüş

Üzüntüleri olmasaydı yaşamlarına bir diyecek yoktu.

Yanılmak ve hayal kurmak cüretini göster.

“Dünya bu, kimi güler, kimi ağlar.”

Kötü bir adam değildi Polikey, iyi yürekliydi; yalnız iradesi biraz zayıftı.

Sevgili dostum, dedi, insan her şeyden önce vicdanının sesini dinlemeli.

“Dünya bu, kimi güler, kimi ağlar.”

Ah ! Şu para yok mu ? Bütün günahlar ondan çıkıyor. Kitapta bile yazılı, paradan daha fazla günah getiren nesne yoktur.

İnsan her şeyden önce vicdanının sesini dinlemeli.

Dünya bu, kimi güler,kimi ağlar..

Gözleri açıktı, ama bu gözler artık görmüyordu. İyilikçi yüzünde uysal, suçlu bir gülümseme vardı. Bu ölünün her şeyinde bir dinginlik, bir sessizlik akıyordu.

Yalnızca gömlek ve pantolon giymiş olan İlyiç, beşikten çözmüş olduğu iple kirişte asılı duruyordu. Tersine çevrilen şapkası da oradaydı. Cepken ve hırkası düzenli bir biçimde katlanmış olarak yanındaydı. Ayakları yere değiyordu, ama cansızdı, bir cesetti artık.

Ah! Şu para yok mu?dedi. Bütün günahlar ondan çıkıyor. Kitapta bile yazılı, paradan fazla günahl getiren nesne yoktur.

Yanılmak ve hayal kurmak cüretini göster

Kötü bir adam değildi Polikey, iyi yürekliydi; yalnız iradesi biraz zayıftı, içmeyi severdi.

Yanılmak ve hayal kurmak cüretini göster

Bakmışsın, bir gün bütün yaptıklarının bedelini bir kerede ödemişsin, bütün yaşamın tersine dönmüş

Üzüntüleri olmasaydı yaşamlarına bir diyecek yoktu.

“İnsan bir günde varamıyor bir yere, ne yapalım?”

“Bakmışsın, bir gün bütün yaptıklarının bedelini bir kerede ödemişsin, bütün yaşamın tersine dönmüş.”

“Dünya bu, kimi güler, kimi ağlar.”

Ama onun üzülmeye ayıracak zamanı mı vardı?

“Ah! Şu para yok mu?”
“Bütün günahlar ondan çıkıyor. Kitapta bile yazılı, paradan daha fazla günah getiren nesne yoktur.”

Bütün günahlar ondan çıkıyor. Kitapta bile yazılı,paradan daha fazla günah getiren nesne yoktur.

“İnsan paraya fazla değer vermemeli.”

Şu var ki, yaşamanın tadı da kalmamıştı artık.

Ah şu para yok mu? dedi. Bütün günahlar ondan çıkıyor. Kitapta bile yazılı, paradan daha fazla günah getiren nesne yoktur.

Sevgili dostum, insan her şeyden önce vicdanının sesini dinlemeli..

Kötü bir adam değildi Polikey, iyi yürekliydi; yalnız iradesi biraz zayıftı.

Kendi kabuğumuza çekilmişiz, sessizce yaşıyoruz işte..!

Yüzünden mutsuzluk akıyordu

Dünya bu, kimi güler, kimi ağlar

Onun üzülmeye ayıracak zamanı mı vardı?

Bakmışsın, bir gün bütün yaptıklarının bedelini bir kerede ödemişsin, bütün yaşamın tersine dönmüş

Dünya bu, kimi güler, kimi ağlar

Onun üzülmeye ayıracak zamanı mı vardı?

Bütün günahlar ondan çıkıyor. Kitapta bile yazılı,paradan daha fazla günah getiren nesne yoktur.

Dünya bu, kimi güler, kimi ağlar

Ah! Şu para yok mu? Bütün günahlar ondan çıkar. Kitapta bile yazılı, paradan daha fazla günah getiren nesne yoktur.

Sevgili dostum, insan her şeyden önce vicdanının sesini dinlemeli.

Kendi kabuğumuza çekilmişiz, sessizce yaşıyoruz, namusluyuz diye hepiniz bana mı çullanacaksınız?

Şu var ki, yaşamanın tadı da kalmamıştı artık.

Bilirsiniz ya, bir konuşma, hele iş üzerinde konuşma sırasında size söylenenleri anlamak hiç de gerekli değildir; yalnız ne söyleyeceğinizi aklınızda tutun, yeter. Hanımefendi de öyle yapıyordu.

Ah!Şu para yok mu? dedi.
Bütün günahlar ondan çıkıyor.Kitapta bile yazılı, paradan daha fazla günah getiren nesne yoktur.