Aşk Meselesi Kitap Alıntıları – Naciye Demirkol

Başkasına ait olamaz vücudumdaki hiçbir parça kabullenemez senden başkasını.

Bir gün daha beni beklemesi için sessizce kapatıyorum tozlu sayfalarımızı

Kalbinizdeki aşkı koruyun, emin olun o da sizi koruyacaktır.

Sana ait olmayan biri avucunun içinde de olsa senin değildir.

Ve en çok da sana ait olan kalbimin başkası için atmasından korkarım

Sensiz bir aşk çizdim kalbime bütün renkleri barındıran ama içinde senliğin rengi olmayan bir tablo.

Aşk bitmedi, içindeki aşkın ateşi bitti aslında

Ve gönlüm katlanır mı bunca suskunluğa dayanır mı kalbim bilmedi alışkın olmadığı bu sensizlik ritmine

Hayalleri yıkılmamış, hayalleri biri tarafından yakılmış kül edilmiş ve ardından çıkan yangında sadece kalbini kurtarabilmiş bir kadın

Bazen de sabırla bir ömür de son bulmasını beklemektir aşk

Dokunmak, aşkta en basit duygudur. Asıl olan, dokunana kadar aşık olduğunu beklemektir.

Seninle kurduğumuz hayalleri değil senin hayalinle yazıyorum artık.

Kalp, bozuk aşkları biriktirdiğin bir kumbara değildir; tek bir aşkı hazine gibi sakladığın en değerli varlığındır

Bilmiyorlar ki sevgili benden kopan parçalar, benden azalan değil; bizden kalan benim attığım parçalar

Kırık kalmazdı sevda sözleri, yaşlanmazdı yüreğim de sonsuz bir aşk yolunda

Gitmeseydin hiç üşümezdi tenim.

Gözlerin boşlukta asılı kaldığı günlere değil, kendimi gözlerinde bulduğum günlere ihtiyacım var şimdi benim

Bazen yarım kalmak istedi aşk, hak edilmeyecekse bu dünyaya ait bile olmak istemedi aslında kalp

Senin için değil, anılar için yaşıyorum ben.

Sensiz gerçekleşen tek şey, güneşin ilk ışıklarının yine, benim gözyaşı dağlarıma doğmasıydı bugün de

Kelebek kadar ömrün olsa da artık gülüşümde sadece kendi mutluluğumu arıyorum.

Senden bana kalan hiçlikleri sayıyorum birer birer

Sessiz, sana ulaşan yollar kapalı izini kaybetmeden bul beni, bul ki aşk çemberi tamamlansın

Sonuna kadar yarım bırakmasın bu şarkıyı ve beraber söyleyelim seninle

Her yol aşktır sevdiğinle.

Ne sensizliği çoğaltacak bir kalemim var elimde ne de seni azaltacak bir aşk var içimde

Hissedilmek sevdaydı; yaşatmak diye bir söz vardı kalbimizde kalan, ikiyi bir yapan o sözün sevdası gitti öz’ü kaldı şimdi sayfalarımda

Beklemiyorum, beklenmiyorum bir durakta ve özlenmiyorum ama özlüyor muyum onu da yoluna dökülen yapraklarıma sor sevgili

Dilimde değil, yüreğim konuşacak sana.

Çaresizim diye bir çarem yok mu sandın, en iyi çare en iyi bildiğini kalbinde tutmaktı sensizliği bitirmek için değil yaşatmak için benimle; yoksa dermansız bir dert değilsin artık bedenimde

Canımı yakan değil, canıma can olan bir kalple gel istiyorum bu kez.

Yürüyüşler var başı sen, sonu sensizlik olan.

Bedenimizdeki bu varlığın yok olması yokluğun var olması desinler aşka

Aşkın sarayı sevdiğinin gönlündeydi bilinmeliydi sadece

Hep bir yarım, hep bir yarın umuduyla tek başına yaşamış yüreğim

Mesele unutmak değildi; unutmadığı için unutulduğunu hazmedememekti aslında.

Kaybettiğim kanımdan değil, kalbimde geride kalan boşluklarda kalıyor aklım ve bedenimde silinmeyecek hatırlar..

Ve en önemlisi son bıraktığın yerde bulabilmektir sevgiliyi

Yorulan sadece bunu kaldırmayan bir çift kalpti.

Heyecanımız, sarılınca geçecek sandığımız acılar vardı.

Aşık öldü ama aşk kaldı sonsuza dek

Aşk bazen, sadece aşık olduğuna ait olmayı beklemek değil miydi?

Çok gördüğün hayaller var bize dair.

Sen şimdi dilediğim yere kazı yokluğumu, sonsuz bir boşlukta asılı bir aşk var yüreğinde

Bazen rüzgarda dans eden perdemle, bazen kapı gıcırtımla, bazen de bana eşlik eden loş karanlığımla buluşuyor yalnızlığım.

Yeter ki sen uyu, belki rüyalarda buluşuruz diyen bir duam var.

Bilmesin kimse, okunmayan birkaç yaprak da gizli kalsın, aşk defterimde

İnandırmaya adanmış bir kalp, inanmaya nasıl alışır ki aşkta?

Artık söylemeye korktuğum zaman dilimlerim var aşk çarkında

Unutmak için eksiltmeye değil, hep eklenenler defterine yazdım sensizliği.

Mavi benim rengim, mavi aşkın rengi, mavi benim kalbimde, hayallerim de masmavi bundan böyle

İşte sen gittin ya sevgili, bir daha aşk nedir bilmedi bu kalp.

Geçmişin yüreğime yüklediği aşk defterinin, bu kez sonundan başlıyorum okumaya. Bize giden yollar bu kez, mutluluğa doğru yol alsın diye

Sızının kendisi değil yüreğimi acıtan; aşkı acı yapan, sızının sahibi, haberi yok

Gün ve gecenin birbirine sarılıp uyku hali gibi karanlık ne ay ne güneş arafın uçurumunda yine bir ay ışığının gölgesindeyim bu gece

Hayatı anlamlı kılan ne varsa seninle kayboldu.

Bir daha açılmak değil, aralık bile olmayacak kapılarım sana

Marifet; kadının kalbine adını yazmak değildi, yazdığını doğru okuyabilmekti ve yaşayabilmekti.

Gecem gözlerin, gündüzüm gülüşündü, rüyan senin olmak, gerçeğim seninle yaşamaktı.

Aşkın da bir sahibi var ama sahipsiz kalmış bir kalbin, bir aşka sahip çıkmasını beklemekten başka birşey değil benimkisi

Aşk geçiyor da gidiyor mu benden, aşkın gel onu gör sadece

Sevmek öğretiyor, sevilmek yaşatıyormuş bu hayatı, yeni öğrendim

Adını harflerle yazan değil, harflere ismini öğreten biri seni senden mi bilir aşk’tan mı?

Geçecekse bir ömür senin kollarında son bulsun

Senden bir sen var eden, aşkını üç heceye sığdırırım Mu-ci-ze

Hayaller böyle güzel olmasaydı belki daha az acırdı kalbim.

Giderken de sevebilen, kalınca da bekleyebilendir seven

Sevmeye bile kıyamadığı bir kalbe, her atışında aşkı hissedip hissettirenler kalplere

Senin sevdaya dair rican benim kalbime yazdığım mührüm olur, varlığın anlamım, gözlerin gözlerime çizdiğim en güzel resmim olur, sevdan nefesim olur.

Senden önce sevilmek nedir şahit olmamış benliğim.

Ben değilim yarım kalan, yarımı da alıp aynı yollara düşen

Yarım kalmışlıklarım var yarınlara dair.

Sen bensiz kalsan da nefessiz kalma diye, sığlarda gittim senden

Ya da aşk mı kaldı birkaç damla dilinde sarf edemediği