Seyid Kitap Alıntıları – Ahmet Aydın

Yarım ömrü gibi yarım kalmıştı hikayesi. Yarım kalmıştı kalbi, yarım kalmıştı sözleri, bir şiir yarim kalmıştı.

Bütün muhteşem hikayeler iki şekilde başlar. Ya bir insan bir yolculuğa çıkar ya da şehre yabancı birisi gelir.

Sen de bulduğum bu kara kışı başkasında bulabileceğim bir bahara değişmeyi düşünmedim bile hiç.

O kadar seslendim ki kalbine. Artık dilim yoruldu ama ahsen duymadı. Sanırım sagirdi yüreği. Peki ya görmedikleri? Belki de kördü. Baktıkları ile gördükleri, görmek istedikleri ile sınırlıydi.

Kırgınlıklarımi da koymak heybeme sustum ve bir şey yokmuş gibi devam ettim her zaman ki gibi yaşamaya tabi yaşamak denebiliyorsa buna.

Bekledim, çok uzun sure bekledim. Ama herhangi bir şekilde geri dönüş olmaması korkutuyordu beni.

Yine dümene geçmek bana kaldı. Şu zamanda aşık olmak gerçekten zor.

Evet korkuyorum. Olacak olanlardan korkuyorum. Ama ne olacağını hiç bilmiyorum.

Bana sadece bir ışık lazım bir ışık diyorum ama savaştan kaçan bir asker gibiyim. Korkuyorum, heyecanlıyım ve cesaretim yok.

Gurursuzmuş dedirtmek de istemiyorum ama ne yapacağımı da bilmiyorum.

Bazı hikayeler bizsiz yazılmıştır. ama biz ne yaparız? o hikayeyi okumak yerine, kendi hikayemiz yazmak yerine, o hikayeye dahil olmak isteriz.

Sadece beni gerçekten seven hatta sevmeyen ama saygı duyan insanlarla arkadaşlık kuruyorum. Yalakalık ya da herhangi bir menfaat durumu yok.

Kırgınlıklarımi da koymak heybeme sustum ve bir şey yokmuş gibi devam ettim her zaman ki gibi yaşamaya tabi yaşamak denebiliyorsa buna.