Karadeniz’den Mektuplar Kitap Alıntıları – Ovidius

Ama sen, böyle bir liderin hükmünde bir halk olduğumuzda,
inanır mısın bir sürgünün korkusuna teselli vermenin
tehlikeli olacağına?

Nazik ruhunu boş korkularla itibarsız kılmaktan vazgeç.
Neden durgun suda vahşi kayalıklardan korkuyorsun?

Ne şanslı kişiler, tanrıların hayalini değil de kendilerini görenler,
gerçek bedenleriyle karşı karşıya gelenler!
İşe yaramaz Yazgım madem ki kıskandı beni,
o zaman ben de sanatın yarattığı bu yüzleri ve bu modeli aziz tutarım.

Belli oldu artık, talihim başladığı yolu tutup hep alışkın olduğu yönde gidecek.

Artık benim için kötü olan bu çağ
saçlarıma beyazlar serpmekte.

Her şeyimi yitirdim; sadece bir yaşam kaldı elimde,

hüzün duygusu ve hüzün kaynağı sağlasın diye bana.

Düşmanların ortasında, tehlikelerin arasında yaşıyorum

Ben ölmeden de bırakmayacak ruhumu bu didiklemeler,

acı çeken insan, acının kendisinden daha çabuk tükenir.

Çürüyen zaman demiri de tüketir taşı da,
hiçbir şey zamandan daha güçlü değildir.

Ne şanslı kişiler, tanrıların hayalini değil de kendilerini görenler,
gerçek bedenleriyle karşı karşıya gelenler!
İşe yaramaz Yazgım madem ki kıskandı beni,
o zaman ben de sanatın yarattığı bu yüzleri ve bu modeli aziz tutarım.