Aşk-ı Yaz Kitap Alıntıları – Zeynep Özlem Çakman

Keşke kötü anılardan sadece koşarak kaçabilseydi

Aşk ve nefret arasındaki mesafe yalnızca bir adımdı.

Hayat ne kadar zamanımız kaldığını bilmeden yaşamaktı aslında.
Pes ettiğimizde…
Bitti sandığımızda…
Geri dönmemek üzere gittiğimizde… Defalarca yeniden doğuyorduk.

“Koştukça onlardan kaçtığımı düşündüm. Düşündükçe koştum. Keşke kötü anılardan sadece koşarak kaçılabilseydi…”

“Hepimiz için zaman öyle ya da böyle geçerken, ben sadece sürükleniyordum. Nasılsa günün birinde bizi içine alan bu döngünün kırılacağını biliyordum. Ve o gün geldi.”

“Aşk ve nefret arasındaki mesafe yalnızca bir adımdı.”

“Biliyorum hepsi geçecekti, acı zamana yenilir ancak sevgi yenilmezdi.”

“Göz göze geldiğimiz an bütün planlarımın alt üst olduğu ilk andı.”

“Hayat hiç beklemediği anda soluğunu kesiyordu insanın. Ama aşk sırf onun yanında olmak için kendinden ödün vermek değildi.”

Biliyorum hepsi geçecekti, acı zamana yenilir ancak sevgi yenilmezdi.

Sevginin iyileştirmediği hiçbir şey yoktu.

Hayat ne kadar zamanın kaldığını bilmesen yaşamaktı aslında.

Hayat ne garipti. Hüznün bir adım sonrası mutluluk olabiliyordu. Gerçekten her şeyin bir zamanı vardı.

Kelimelere, eşyalara hatta insanlara takılıp kalırsa hep geçmişte bir yerde kalacaksın.

Böylece zaman yaraları kendiliğinden sardı, artık neredeler hatırlamıyorduk bile. Sevginin iyileştiremediği hiçbir şey yoktu.

Hayat ne kadar zamanın kaldığını bilmeden yaşamaktı aslında.
Pes ettiğimizde
Bitti sandığımızda
Geriye dönmemek üzere gittiğimizde
Defalarca yeniden doğuyorduk.

yaşadığım yer içimden taşan enerji için çok küçüktü ve hayat birbirini tekrar eden olaylara gebeydi.

Aşk ve nefret arasındaki mesafe yalnızca bir adımdı.

“Söylersem gerçek olmaz.”
“ Olmazsa bana söyle, gerçekleştirebilmek için her şeyi yaparım.”

“Hayat ne kadar zamanın kaldığını bilmeden yaşamaktı aslında.
Pes ettiğimizde
Bitti sandığımızda
Geriye dönmemek üzere gittiğimizde
Defalarca yeniden doğuyorduk.”

“Hayatta her şeyin bir nedeni vardı. Ne kadar inatçı olursa olsun her kötülüğün ardından bir iyilik dal veriyordu işte.”

“Ben de tek bildiğim şeyi yaptım. Başkaları için yaşadım.”

“ Kat ettiğim onca yolu geri döneceğimden korkuyorum.
-Neden korkuyorsun? Yürümeyi biliyorsun değil mi? Üstelik artık yolu da biliyorsun.”

“Hiçbir zaman onlardan biri olmadın ama asla aralarında sırıtmadın. Sen hep onca sahtelik içinde parladın.”

“Biliyorum hepsi geçecekti, acı zamana yenilir ancak sevgi yenilmezdi.”

Aşk ve nefret arasındaki mesafe yalnızca bir adımdı.

Hayat ne kadar zamanın kaldığını bilmeden yaşamaktı aslında.
Pes ettiğimizde
Bitti sandığımızda
Geriye dönmemek üzere gittiğimizde..
Defalarca yeniden doğuyorduk

Aşk ve nefret arasında ki mesafe yalnızca bir adımdı.

Aramızdaki güvenin tekrar inşa edilmesi gerekiyordu. Sanırım derinlere dalmadan önce sığ sularda kalmayı güvenli buluyorduk..

Biliyorum hepsi geçecekti, acı zamana yenilir ancak sevgi yenilmezdi..

Ama hayatın karşımıza çıkardığı onca şeyden sonra hepimiz değişmiyor muyuz?

Aşk ve nefret arasındaki mesafe yalnızca bir adımdı..

Egemen Belki bu defa her şey farklı olur. derken burunlarımız neredeyse birbirine değiyordu.
Belki. dedim kalbim heyecanla çarparken.
Belki beni yeniden seversin.
Belki.

Ne kadar tatlı bir adam. dedi Alp arkasından bakarken.
Öyledir. Hayata bir kere geldiğimizi ve sahip olduğumuz her şeyin geçici olduğunu biliyor.

Keşke kötü anılardan sadece koşarak kaçılabilseydi

Aşk ve nefret arasındaki mesafe yalnızca bir adımdı.

Biliyorum hepsi geçecekti, acı zamana yenilir ancak sevgi yenilmezdi.

Aramızdaki güvenin tekrar inşa edilmesi gerekiyordu. Sanırım derinlere dalmadan önce sığ sularda kalmayı güvenli buluyorduk.

Aşk ve nefret arasındaki mesafe yalnızca bir adımdı.

Egemen rahatlayıp uyuduğunda , uzun süre onu izledim. Bir şey anlatmıyor, içinde yaşadığı şeyleri belli etmemeye çalışıyordu ama sanırım hasar düşündüğümden çok daha fazlaydı

Zor olan unutmaktı , neden hep beraber ona yaşadıklarını yeniden hatırlatmaya çalışıyorlardı ki ?

Mutluluğun tek bir yerde aranmaması gerektiğini öğrenmiştim

Hayatın hepimiz için planları var.En azından bir süre akışına bırakıp uzaktan izle.Çabalama demiyorum ama zorlama..

Kelimelere, eşyalara hatta insanlara takılıp kalırsan hep geçmişte bir yerlerde kalacaksın..

Acı zamana yenilir ancak sevgi yenilmezdi..

Aşk ve nefret arasındaki mesafe yalnızca bir adımdı..

“İçimde sanki bir yanardağ patlamıştı ve lavları içimdeki tüm acıyı yakarak kurutmuştu..”

Hayat, birbirini tekrar eden olaylara gebeydi..

Mutluluğum tek bir yerde aranmaması gerektiğini öğrenmiştim.

Hayatın hepimiz için planları var. En azından bir süre akışına bırakıp uzaktan izle. Çabalama demiyorum ama zorlama.

Kelimelere, eşyalara hatta insanlara takılıp kalırsan hep geçmişte bir yerlerde kalacaksın.

Acıyla beraber büyümüş ve güçlenmiştim.

Aşk ve nefret arasındaki mesafe yalnızca bir adımdı.

Acı zamana yenilir ancak sevgi yenilmezdi.

İçimde sanki bir yanardağ patlamıştı ve lavları içindeki tüm acıyı yakarak kurutmuştu.

yorulmayı kendim istiyordum. Birkaç saatte olsa, içimdeki karanlıktan çıkmak paha biçilemezdi.

Bana göre yaşadıkları bahane değildi. Kötülük bir seçimdi ama bir yanım onu anlıyordu.

Hayat ne garipti. Hüznün bir adım sonrası mutluluk olabiliyordu. Gerçekten her şeyin bir zamanı vardı.

Onların arasında yıllarca yaşayınca, insan kolay kolay unutmamayı ve affetmemeyi öğreniyordu. Bir gülüşe ya da güzel sözlere kanan o saf kız değildim artık. Yansıttıkları kötülüğün izlerini taşıyan bir kadındım. Üstelik daha güçlüydüm. Kendime acımayı çoktan bırakmıştım. Kararlarıma ve azmime güvenmeyi öğreniyordum. Öğrendikçe öfkem ağır ağır diniyordu.

Yasemin bence hayatın hepimiz için planları var. En azından bir süre akışına bırakıp uzaktan izle. Çabalama demiyorum ama zorlama.

Aile dostları.diye tekrar ettikten sonra gerginlikle güldü. Hayatın boyunca aklında sürekli onlar vardı. Ailenle gerçekten mutlu olmak yerine onlara mutluymuş gibi yapmayı tercih ettin. Başkaları için yaşamaktan ne zaman vazgeçeceksin?

Kadının içi ve dışı o kadar farklıydı ki bu beni hâlâ şaşırtıyordu. Bu kadar güzel bir kadın neden kendini kötü düşüncelerin ağına sürüklüyordu ki. Neden mutlu olamıyor, çevresindekileri de mutlu edemiyordu? Yıllardır başkalarından çok kendine zarar vermişti.

Aşk ve nefret arasındaki mesafe yalnızca bir adımdı.

Hayat birbirini tekrar eden olaylara gebeydi.

#alıntı
Hayat ne kadar zamanımız kaldığını bilmeden yaşamaktı aslında.
Pes ettiğimizde,
Bitti sandığımızda,
Geriye dönmemek üzere gittiğimizde.
Defalarca yeniden doğuyorduk.
•

Biliyorum hepsi geçecekti, acı zamana yenilir ancak sevgi yenilmezdi.

Biliyorum hepsi geçecekti, acı zamana yenilir ancak sevgi yenilmezdi.

Ama aşk sırf onun yanında olmak için kendinden ödün vermek değildi.

Korkunç sözlerin ardından gözyaşları ile ıslanmış yüzüme Ellerimi kapatırken bir an yok olmak istedim yumruklarımı sıkmaktan ellerin bembeyaz olmuştu tek kelime edemiyordum Çünkü neredeyse fiziksel bir acı duyuyordum

Sana yaklaşmak mayın tarlasında yürümek gibi

Onunla yeniden konuşabilmek çok güzeldi. Hem tanıdık hem de bambaşka biriyle vakit geçirmek gibiydi.