Elzem Kitap Alıntıları – Adem Karaman

Şunu unutma kadınlar yaptıkları her şeyi saklarlar, onu öyle bir sev ki kalbinde saklayacağı ilk şey sen ol.

Nasıl da sevmişim farkında olmadan. En zoru da sana fark ettirmeden seni kendinden çok sevmişim. Basit bir şey değil sevip de karşılığını alamamak. Acı bir durumdur; sana sevginin hakkını verecek diye beklerken verdiği tek şeyin hüzün olduğunu öğrenmek nasıl acı bir durumdur.

Her şeyin fazlası senin ise yokluğun zarar.

Size de garip gelmiyor mu ?
Bir nebze sevmeyen birini, dünyalar kadar sevmek,
Umut vermeyen birini bir türlü unutamamak,
Hayata gülen birinin başka birinin hayatı olduğunu bilmemesi,
Kimseyi sevmeyen birinin, sevildiğini hissetmemesi
Daha saymaya gerek var mı?

Çünkü sen benim ilk yağmurum olup kendine sırılsıklam âşık ettiren kişisin ve bundan sonra da sonu olmayan bir yol olacaksın benim için.

Seni görünce parlayan gözlerimin yerini göz kapaklarımdan süzülen damlalar aldı.

İçimde ölen umutlarımı her gece kurduğum hayallerle diriltiyorum.

Ama anladığım tek şey onun beni çok değil de güzel sevmesi.

Zoruma gidiyor, hayallerimden çıkmayan birinin hayatıma bir türlü gelmemesi

Papatyanın son yaprağı tam seviyor a denk gelecekken ortadan ikiye ayrıldığında ben anladım, sevip de sevilmediğimi

Kurulu bir hayatın dağınık kalan eşyaları gibi kalıyorum bazen

Sen bana ne dersen de ben yine de rüzgarın olup saçlarınla oynamaya devam edeceğim.

Sen kalbimin vazgeçemediği çocukluğusun..

Ve unutmaki sen yanaklarıma düşen ilk gamzem hayatımdaki ilk gayemsin

Unutmak mı?
Aklın ile kalbin savaşması gibidir.
Ve nedense hep yenik düşen de akıl olur

Size başkası değil
Kalbiniz nasihat versin

Soracak arkadaşlar,sığınacak dostlar edinin; Arasındaki fark 2 yabancının kalpleri gibidir..

Ben artık yokum arkadaş!
Vazgeçtim artık!

Birbirimize iki kelime kadar uzağız.SENİ SEVİYORUM

Oysa kıyamadıklarımız değil miydi?
Diri diri canımıza kıyanlar..

Herkesi dost göremezsiniz,dost gördüklerinizi de herkes gibi göremezsiniz..

Her şeyin ilki güzel ama hiçbir şeyin sonu özel değildir..

Vazgeçemediğin birini kaybetmeye mecalin olmadığını anladığında başlıyor tüm üzüntüler..

Sevdiğinize kavuşamadığınız an anlıyorsunuz , yalnızlığın en büyük hastalık olduğunu.

Benim kendimi kandırdığım en acı günüm,
Onun beni sevdiğini kendime kanıtlamaya çalıştığım gündü.

Mesela yalnızlığın en sadık arkadaşı kitaplardır.

Hayat basit bir yolculuk değildir. Her adım attığında bir şeyleri anlıyor, her şeyin bir karşılığı olduğunu ve o karşılığı kolay alamayacağını fark ediyorsun.

Oysa kıyamadıklarımız değil miydi?
Diri diri canımızı yakanlar.

Sakın size yara olacak kişileri sevmeyin. Uzak durun ve vazgeçmeyi öğrenin. Yoksa geride kalanlar sizin hayatınızı hep geride bırakacaktır. Unutulmayan izler, kapanmayacak yaralar ve geri dönüşü olmayacak pişmanlıklara maruz kalabilirsiniz.

Eylül, ekim, aylardan kasım
Sonbahar da bitti
Bitiyor
Bir tek gidenlerin bıraktığı acı bitmek bilmiyor,
Tükeniyor insan.
Ağır ağır bir hasret yükü yükleniyor omuzlara,
Yolculuk başlıyor o vakit,
Bilinmeyen uzak diyarlarda kendini buluyor insan
Hayat bu, zorla güzellik olmaz ama
Hiç gelmemiş birine gitmek zor geliyor insan

Hayat bu, kime güvendiysek yarına endişe duyacağımız kimseler arasında yer almaya başlıyor.

Şimdi soracak olursanız, geride ne kaldı diye? Fazlasıyla yorgunluk, fazlasıyla çaresizlik ve en kötüsü bitmişlikten başka bir şey kalmadı.

En zoru da elinden bir şey gelmeyip beklemek.

Sevmek mi sevilmek mi? Bu soru size de saçma gelmiyor mu? Çünkü sevmek ve sevilmek bir bütündür.

Sımsıkı sarılır varlığına veya yokluğuna, tıpkı bir annenin çocuğuna sarılmaya doyamadığı kadar sevgi ile sarılır. Çünkü tutunacak tek dalı odur.

– Seni sevmek başlı başına bir imtihandı..

Ve bir gün benim hayır duama muhtaç kalacaksın ya ben o zaman aklında intihar etmiş olacağım

Sana hediyem olsun, senin için kaybettiğim yıllar

Zor olmadı bir kadının gidişinin bir adamın yıkılışını sebep olduğunu anlamak

Ben onun gelişini kader gidişini keder saydım

Çünkü güvenmeyen birinin sevgisi hiç de inandırıcı olmaz.

Tarifi anlatılmaz bir acıdır, gözlerinden düşürmediğin birinin gelip de kirpiklerinden intihar etmesi

Kendime yakıştırğım tek şey sensin de sen yakıştıramadın bir türlü beni kendine.

Kalbimde emeklemeden başkasına adım atmaya kalktın.

Eskimeyen sevgim ile sevmeye devam ediyor olacağım

Senin olduğun yerde huzur, benim olduğum yerde hüzün var.

Sevip de sevilmemek diye bir şey var.

Gidişine yaprak kopardığın bir günün, umutları ölmüş kaç saat ettiğini matematik öğretmenleri bile hesaplayamadı.

Asrın mucizesi ne olur diye sorsalar, hiç düşünmeden, ilk aklıma düşen senin geri dönmen olur.

Şimdi anladım mı anlamazdan geldiğin o kişinin hayatını senin için anlamlandırdığını.

Sakın sevdanızdan yenilgiye uğramayın, yoksa size ayıracak olan aşkın yüzsüzlüğü değil, kalbinizin ikiyüzlülüğüdür.

Herkese güvenip kalbini açma, çare olur dediklerin belki de daha çok yaralar o kalbi.

Nasibim kadar sensizim nasibin kadar mutlu ol

Bedeni ölse de sevgisi ölümsüzdür.

Çüniğ sevgiyi tatmayanların aşka yatkın olmaları imkansızdır.

Ruhu özlem kokan birinin bedenine azap çektiren bir kadın vardır.

Gidişine şiir yazsam şairi sen olursun

Başkasını seven birine, bir başkası oldum.

Bir garip yaralıyız çaresiz ve kimsesiz.

Size sıradan gelen ne varsa, onu tanıdıktan sonra aşkın sınırından gelecek.

Her geçen değil, hep geçen sen varsın kalbimde

Bu yüzden sen bana cennet ol, ben sana ömür

Geleceği düşündüğüm şehirde, gelmeyecek birine tutuldum

Şimdi ise bir şeyi kazanayım diye her şeyimi kaybettim

Kadehini yalnızlık kıran bu adamın, sen kalbini kırdın.

Seninle oynadığımız vakit sayende dizlerim yaralanıyordu şimdi ise dizelerim

Seninle benzer ortak yönlerimiz ne diye sorsalar, dile getireceğim tek cevap ‘kalbimiz’ olurdu.

Sen başkaları için ölürken, ben her geçen yıl yokluğunla bir yıl daha ölüyorum

Zira sen yanlış olduğunu bildiğim halde kalbime işaretkediğim tek seçeneğimdin.

Gözlerinin içi canımın şehri canınım evi kalbimin dünyası olmuş da, haberin yok sevgili

Ve sen, kalbime mührünü vuran, mürekkebini kaybetmiş bir kalemsin.

Yükledim tüm yükümü omuzlarıma kalbimin hükmüdür diye.