Kırıl Kabuk Kitap Alıntıları – Caner Özçelik

Şimdi yüküm ağır, yüküm hepsinden. Nefesim kesilir çıktıkça, kafesim kısılır. Kapana kapana dört duvar. Birinin ortasında bir delik, dışarıyı içeri taşırım sanır. Ses etmem. Birinde başka büyükçe bir yarık, çeker giderim sanır. Oysa bir başka dört duvar. Susarım.

Kazanan bellidir de kaybeden hep sen mi olacaksın?

… ve hayat, adına yaraşır birini hayatına soktuğunda; o, gözlerinde Akdeniz iklimiyle geceyi batırıp yeni günü getirdiğinde, saçları yeni bir doğumun baslayisindaki kızıllığı almıştı çoktan. Şimdiki sıkıntıları ise eskisinden  hatta eski zayif halinden bile daha hafifti belki.. söz gelimi mevsim geçişlerinde yapraklarına üzülmesi gibi bir ağacın."

Varmadayım.
Rüzgar gibi esmedeyim bir başıma.
Geçen yaşlarımın nihayete ereceği o ince telaştayım.
Su veren ellerin çok olsun.
Ziyadeyim.
Sayendeyim.
Bir küçük aralıktan vuran ışıltıda,çocuk adımlarıyla bir oyundayım.
Bilmiyorum anlar mısın güz vakti yaklaşırsam sana ?
Aramızda ilk adımın cesareti kadar küçük bir mesafe, durmaktayım.

Sesin…oyle az duydugum bir sey ki unutuyorum. Bir gun gel sen de otur… esip geçtiğin rüzgarlardan in de tozuma toprağıma karış…"

Şimdi yüküm ağır, yüküm hepsinden. Nefesim kesilir çıktıkça, kafesim kısılır. Kapana kapana dört duvar… birinin ortasında bir delik, dışarıyı içeri taşırım sanır. Ses etmem. Birinde başka büyükce bir yarık, çeker giderim sanir. Oysa bir başka dört duvar. Susarım.
Kapanır kapılar da bakakalırım.
Kapılar birer birer… duvar."

… ve hayat, adına yaraşır birini hayatına soktuğunda; o, gözlerinde Akdeniz iklimiyle geceyi batırıp yeni günü getirdiğinde, saçları yeni bir doğumun baslayisindaki kızıllığı almıştı çoktan. Şimdiki sıkıntıları ise eskisinden  hatta eski zayif halinden bile daha hafifti belki.. söz gelimi mevsim geçişlerinde yapraklarına üzülmesi gibi bir ağacın."