Beowulf Kitap Alıntıları – Anonim

Şüphe yok ki Tanrı insanın kaderine her zaman hükmeder.

AH be Zıt cinsim seni Cinsel obje olarak görmüyorum ki
Nedir şu havaların yerden bitmelerin
Yerçekimine meydan okumalar

Büyük kalpler görmeze gelemez kan bağını.

Kibrine kurban gitme, kısa bir süre
çiçeklenir de, solar sonra gücün;

Bir kişinin bildiğini okuması,
çok kişinin başını belaya sokar sık sık.

Ve evet, yeğdir ölüm ayıplı bir yaşama.

Yani daima Tanrı’nın dediği olur, bundan dolayı
idrak sahibi ve ihtiyatlı olmaktır
en hayırlısı. Her kim ki uzun bir hayat sürer,
çok keyif yaşar, evet, bir o kadar da keder.

“Ve evet, yeğdir ölüm ayıplı bir yaşama.”

bir varmış, bir yokmuş, masalmış hayat.

ve yaşlılık yavaşça yendi onu,
ki zaten kimi kayırmış zaman?

Each was hateful to the other alive.

Fakat güneş yürüyüp gün ağarınca, hepsi masal oluyor, boş masallar kalıyor sadece..

Bir kişinin bildiğini okuması,
çok kişinin başını belaya sokar sık sık."

Ve evet, yeğdir ölüm ayıplı bir yaşama."

zaten en gerektiği zamanda
hayal olurdu ondan umduğu hayır."

bir varmış, bir yokmuş, masalmış hayat."

yaşlı bir ozan, yaman bir hikâyeci
geçmiş, uzak günlere götürdü bizi."

ve yaşlılık yavaşça yendi onu,
ki zaten kimi kayırmış zaman?"

Dünde kalmıştı mutluluk…"

Her kim ki uzun bir hayat sürer,
çok keyif yaşar, evet, bir o kadar da keder."

Yorgundum fakat yaşıyordum hâlâ."

Basiret sahibi herkes bilir,
fersah fersah farklıdır vaat ve icra."

Yürek yoran günler art arda yığılıyor,
acısı bitmek bilmiyordu Halfdane oğlunun,
koyu bir korku kaplıyordu kalpleri,
gecenin kâbusu asla gecikmiyordu."

Elli yıl boyu ülkeyi yönetim.
Hiçbir komşu kabilenin kralı
cesaret edemedi benimle cenge,
beni korkutmayı gözü kesmedi.
Bahtıma düşeni aldım, benimsedim benim olanı,
kavgalar kışkırtmadım, yalan yemin etmedim.
Tesellim budur, ölüm bunca yakınken,
Her Şeye Hükmeden kötü düşünmeyecek hakkımda
doğru davranışlarım sayesinde, soluğumu verirken
kardeş kanı dökmekle suçlamayacak beni."

Ey savaşçıların en seçkini, sakın
düşme o tuzağa. Daha iyi yarımı seç
kıymetli Beowulf, kalıcı ödülleri.
Kibrine kurban gitme, kısa bir süre
çiçeklenir de, solar sonra gücün;
&‘hah’ diyemeden bir hastalık
yere çalar ya da bir kılıç, yangın,
sel, biber gibi keskin bir bıçak,
vınlayan mızrak ve mide bulandıran
yaşlılık yalnızca. Delip geçen gözün
körelir, kararır ve ölüm vardır
sevgili yiğit, süpürür seni bir kenara."

Beowulf musun sen? Sırf kendini kanıtlamak
için canını hiçe sayan, açık sularda?
Katıksız kibirdendi bu işe kalkışmanız
ve kim ne derse desin, dost ya da düşman, vazgeçiremedi sizi. Saplantınızdı suda sınanmak.
Birlikte daldınız, dalgaların sırtından
akıntıya hükmederek hünerle kaydınız,
deniz coştu çılgınca çalkalandı
kışın kırbacının kışkırtmasıyla,
ama yetmedi sizi durdurmaya, daha
yedi gece boyunca yüzdünüz."

Basiret sahibi herkes bilir,
fersah fersah farklıdır vaat ve icra…"

Zaman zaman aksi iddia edilse de, kötülüklerin sürdüğü bir dünyada kahramanlara her zaman ihtiyaç duyulacak. Dilerim Beowulf’un temsil ettiği erdemler çağımız insanına ilham kaynağı olur."

Neyleyeyim, kaderi yolundan eylemek olmaz.

Her kim ki uzun bir hayat sürer, çok keyif yaşar, evet, bir o kadar da keder.

Dediler ki: Dünya kuruldu kurulalı,
Gelmiş geçmiş kralların içinde
en mantıklı ve en merhametlisiydi o,
Had safhada şefkatliydi halkına,
Herkesten çok hevesliydi şöhrete.

Yeğdir ölüm ayıplı bir yaşama.

Yakıldı bedeni ve göğüs kafesinden kanatlanıp ruhu yüce ruhlara ayrılan yere gitti.

Kolay değildi elbet Beowulf içun buraları bırakıp ötelerde bir yere taşınmak, hesapta yokken, ama olmalı
Çünkü kimse kalıcı değildir dünyada.

Demek ki kişinin günü daha gelmemişse
Kolayca kurtulur kederden, cezadan,
Tanrı nelere kadir değil ki?

Şüphe yok ki Tanrı insanın kaderine her zaman hükmeder.

Salon sessiz kalmış, süvariler uykuya dalmış,
ateşli yel, piyadeleri ecel almış,
bir varmış, bir yokmuş, masalmış hayat.
Arp nağmesiz, avlu neşesiz;
hasretle yanarak ve yapayalnız uzanır
yatağına ve inceden bir ağıt yakar;
her şey gereksizce geniş görünür birden,
binaların içleri, ovalar bayırlar.

Kılıç deldi, ecel aldı ejderhayı.

Anglo-Sakson anlatılarında hayatın geçiciliği önemli bir yer tutar. Eski bir şiirde insan hayatı kışın karanlığından uçup gelerek aydınlık bir salonun coşkusuna bir anlığına karışan bir kuşa benzer, hayat ve ışık kalıcı değildir.

Bugün İngilizcede rastladığımız aydınlık, sevinç, huzur belirten yumuşak sesli kelimeler bizi aldatmasın, onlar sonradan Normanların güneşli Fransa sahillerinden getirdikleri armağanlardır. Ve aslında fırtınalı, soğuk ve karanlık iklimin, zor yaşama şartlarının etkisiyle tüm Eski İngiliz şiirine derin bir kasvet havası hakimdir. Doğa bu insanlar için bir ziyafet sofrası, içinde rahatça dolaştıkları bir yer değil, hayatta kalabilmek için sürekli mücadele etmeleri gereken sayısız tehlike ve güçlüğü barındıran bir ortamdır."

Often when one man follows his own will, many are hurt.

O flower of warriors, beware of that trap. Choose dear Beowulf, the better part,
eternal rewards. Do not give way to pride. For a brief while your strength is in bloom but it fades quickly; and soon there will follow illness or the sword to lay you low
or a sudden fire or surge of water
or jabbing blades or javelin from the air
or repellent age. Your piercing eye
will dim and darken; and death will arrive
dear warrior, to sweep you away."

But you have made yourself immortal by your glorious action.

Ah yazık, zor zamanda ateşe sarılmak zorunda kalan zavallıya, ondan yardım umana, yönelecek başka bir yeri olmayana.

…Ve yaşlılık zamanla yendi onu, ki zaten kimi kayırmış zaman?

Ve evet, yeğdir ölüm ayıplı bir yaşama."

Şüphe yok ki Tanrı
İnsanın kaderine her zaman hükmeder."

Ah yazık, zor zamanda
Ateşe sarılmak zorunda kalan zavallıya,
ondan yardım imana, yönelecek başka
bir yeri olmayana. Ne mutludur oysa
ölümden sonra Yaradan’a yaklaşabilen,
huzur bulan, babanın şefkatli kucağında."

Bir kişinin bildiğini okuması, çok kişinin başını belaya sokar sık sık.

Kader kar gibi kürüdü hepimizi.

Yekvücut olmalıyız dağılmak yerine.

Vakit saat gelince kurtulan var mı fakat?
Ruh sahibi hepimiz, yeryüzü sakinleri
ve tüm insan soyu kalkıp sofradan
uzanacağız daracık ölüm döşeğine.

Yorgundum fakat yaşıyordum hâlâ.

Fakat güneş yürüyüp gün ağarınca,
hepsi masal oluyor, boş masallar kalıyor sadece.

Neyleyim, kaderi yolundan eylemek olmaz.

Beni gömmek için telaşa girmeyin,
bulamazsınız çünkü ölü bedenimi:
Alıp beraberinde götürür bataklığa,
tıka basa doymuş, her tarafı kan
içinde geri dönerken; yuvasında yalnız
yiyecektir cesedimi çiğ çiğ, her yere
kanım sıçrayacaktır.

Kısaca, hayatından hoşnuttu herkes,
cehennem çukurundan çıkıp gelinceye dek
olanca şerriyle bir kara şeytan.

Ölüm kime düşerse Tanrı’nın takdiri

Azamet” yaşıyordu orada, ışığı yayılıyordu her yöne.

cehennem firarisi bu ifritler nerelerde

ölümcül gölge,

Bu sürgün sırasında insan yiyiciler, cinler, kötücül ruhlar ve devler doğmuştu kanından.

hayatından hoşnuttu herkes, cehennem çukurundan çıkıp gelinceye dek

Mutlak bir sona ulaşır her canlının yolu,
Diğer canlılardan ayrı tutulur mu hiç insan oğlu?

Dediler ki: Dünya kuruldu kurulalı,
gelmiş geçmiş kralların içinde
en mantıklı ve en merhametlisiydi o,
had safhada şefkatliydi halkına,
herkesten çok hevesliydi şöhrete.

Dilediğin kadar derine göm,
göz ilişmez kuytuya sakla,
her durumda kayıp gider elinden hazineler,
sandıklar dolusu altın sana kalır sanma.

Dayan Sevgili Beowulf, devam et,
gençlik vaadini yerine getir. Yaşadığım
sürece asla leke sürdürmem demiştin
adına ve şanına. Şöhretin dünyayı tuttu,
tutun öyleyse sevgili kral ve kal
durduğun yerde olanca direncinle,
yettim."